Τρίτη, 21 Ιουνίου 2016 20:00

Το φάντασμα της τρέλας πλανάται πάνω από τη χώρα

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

To Facebook μου θύμισε ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί σε αυτήν εδώ τη στήλη πριν από 4 χρόνια - και αγνοώντας τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ «σταλεγάκιας» αποφάσισα να το θυμηθούμε μαζί. 

Εγραφα λοιπόν τον Ιούνιο του 2012 λίγο πριν από τις εκλογές: 

«Σύμφωνα με το Σύνταγμα οι εκλογές της 17ης Ιουνίου πρέπει να γίνουν με βάση τα στοιχεία της απογραφής του 2011, καθώς ήδη έχει συμπληρωθεί ένα έτος από την ημερομηνία διεξαγωγής της. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή όμως ενημέρωσε το υπουργείο Εσωτερικών, περίπου ένα μήνα πριν, ότι δεν θα κατορθώσει να παραδώσει τα στοιχεία της περσινής απογραφής, παρά το γεγονός ότι την υποχρεώνει το Σύνταγμα. Τυπικά και ουσιαστικά λοιπόν οι πιο κρίσιμες εκλογές μετά τη Μεταπολίτευση είναι... αντισυνταγματικές, καθώς μια δημόσια υπηρεσία γράφει στα παλιά της τα παπούτσια το Σύνταγμα και ανακοινώνει ευθαρσώς στους πολίτες ότι δεν είναι ικανή να κάνει τη δουλειά για την οποία την ίδρυσαν. Κυβερνήτες και κόμματα κάνουν με τη σειρά τους κουρελόχαρτο το Σύνταγμα και δέχονται να γίνουν οι εκλογές με τα στοιχεία της απογραφής του 2001, ενώ παράλληλα αφήνουν ατιμώρητα τα ανίκανα στελέχη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. 

Ολοι λοιπόν παραβιάζουν κατάφωρα το Σύνταγμα, και όποιος προσπαθήσει να το υπερασπιστεί θα χαρακτηριστεί αυτομάτως από όλες τις “δημοκρατικές” δυνάμεις ως τυπολάτρης και γραφικός. Ετσι κι αλλιώς όποιος ζητάει την εφαρμογή των νόμων στην Ελλάδα αυτομάτως χαρακτηρίζεται ως γραφικός από τους λαοπλάνους που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Ετσι κι αλλιώς γραφικός χαρακτηριζόταν και όποιος έλεγε πριν την κρίση ότι η δανειακή ευημερία θα οδηγήσει στη χρεοκοπία. Ετσι κι αλλιώς γραφικός χαρακτηρίζεται ακόμα και σήμερα οποιοσδήποτε υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει αναίμακτη έξοδος από την κρίση και ότι οι λαοπλάνοι απλώς κοροϊδεύουν τον κόσμο όταν υπόσχονται καταγγελία, επαναδιαπραγμάτευση ή απαγκίστρωση από το μνημόνιο.

Για την ακρίβεια, στο απέραντο φρενοκομείο της Ελλάδας, χαρακτηρίζεται ως γραφικός οποιοσδήποτε επιχειρήσει να ερμηνεύσει την πραγματικότητα με κανόνες ορθής λογικής. Μην προσπαθείτε λοιπόν αδίκως να εξηγήσετε στην πλειοψηφία των Ελλήνων τη σχέση αιτίου και αποτελέσματος. Οι Ελληνες έχουν πειστεί ότι το αποτέλεσμα προκαλεί... αιτίες και δεν αλλάζουν άποψη. Εγώ ομολογώ ότι δεν κατάφερα να πείσω πολλούς, όσες φορές κι αν προσπάθησα να εξηγήσω ότι εξαιτίας της χρεοκοπίας οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο. Οι περισσότεροι πιστεύουν ακράδαντα ότι το μνημόνιο οδήγησε στη χρεοκοπία. Γι' αυτό και θα ψηφίσουν όσους υπόσχονται ότι θα καταγγείλουν ή θα επαναδιαπραγματευτούν ή θα απαγκιστρωθούν από το μνημόνιο. Πιστεύουν ότι θα βρεθούν τα... λεφτά του Γιώργου που είναι κρυμμένα πίσω από το μνημόνιο. Πριν, πίστευαν το Γιώργο που υποσχόταν ότι υπάρχουν λεφτά. Οταν τους είπε ότι δεν υπάρχει... σάλιο, τον τιμώρησαν, αλλά δεν πέρασε από το μυαλό τους ούτε στιγμή πως ο θησαυρός του μακαρίτη είναι απάτη. 

Στη συνέχεια πίστεψαν τον Αντώνη, γιατί τότε ήταν αντιμνημονιακός και έλεγε ότι το μαγικό ραβδί της ανάπτυξης θα φέρει τα... λεφτά. Ο Αντώνης υπέγραψε τελικώς τη δεύτερη δανειακή σύμβαση και οι ψηφοφόροι τον τιμώρησαν, αλλά δεν πέρασε από το μυαλό τους ούτε στιγμή πως ο θησαυρός του μακαρίτη είναι απάτη. 

Τώρα πιστεύουν τον Αλέξη, επειδή υπόσχεται να καταγγείλει το ευρωπαϊκό μνημόνιο και να συντάξει... εθνικό μνημόνιο. Εγώ προτιμώ το ευρωπαϊκό, γιατί μεταξύ άλλων οι εθνικές υπηρεσίες αποδείχτηκαν ανίκανες να τηρήσουν το Σύνταγμα, αλλά προφανώς η δική μου γνώμη είναι μειοψηφική και υπερισχύει η γνώμη αυτών που πίστευαν προχθές το Γιώργο και χθες τον Αντώνη. Υπερισχύει η γνώμη αυτών που αύριο θα ψάχνουν χρυσό την αυγή αν και ο Αλέξης τους ανακοινώσει επισήμως ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Υπερισχύει η γνώμη αυτών που θα ψάχνουν το θησαυρό του μακαρίτη στα συντρίμμια της Ελλάδας. 

Ενα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ελλάδα. Δεν είναι του κομμουνισμού, ούτε του φασισμού. Είναι το φάντασμα της τρέλας. Στο προαύλιο του απέραντου φρενοκομείου, κάποιοι από τους έγκλειστους παριστάνοντας τον Τσόρτσιλ, τον Κένεντι και τον... Λένιν υπόσχονται στους υπόλοιπους ότι θα καταγγείλουν ή θα επαναδιαπραγματευτούν ή θα απαγκιστρωθούν από το μνημόνιο. 

Καλή ψήφο και αργά ή γρήγορα... ραντεβού στα γουναράδικα».

Υ.Γ. Από τότε πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια αλλά το φάντασμα της τρέλας εξακολουθεί να πλανιέται πάνω από την Ελλάδα. Οι Ελληνες άκουσαν κι από τον Αλέξη ότι ο θησαυρός του μακαρίτη ήταν... αυταπάτη, και πλέον αναζητούν νέους ηγέτες που θα τους τάξουν εθνικά νομίσματα και ζωή χαρισάμενη. 

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 21 Ιουνίου 2016 22:53