Η Μερόπη Αναγνωστάκη μια από τις πρώτες αθλήτριες της ιστορικής ομάδας Ανσάμπλ, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου, σημειώνει: «Η ιστορία ξεκίνησε το 1986 από τη Θεσσαλονίκη, όταν η Ελένη Πολυχρονίδου ανέλαβε τη δημιουργία και τη συγκρότηση της ομάδας. Τότε δεν γνώριζε σχεδόν κανείς τι ήταν το Ανσάμπλ. Έγινε ένα τεστ και επέλεξαν επτά αθλήτριες, που ανάμεσά τους ήμουν και εγώ. Όλες οι αθλήτριες ήταν από Θεσσαλονίκη και η προπονήτρια το ίδιο, γι' αυτό και ξεκίνησε από εδώ».
Το 1987 η πρώτη επιτυχία της ελληνικής ομάδας Ανσάμπλ
Το 1987 διεξάγεται στην Αθήνα το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα νεανίδων. Με έναν μόνο χρόνο προπονήσεις και χωρίς να γνωρίσουν τι είναι ακριβώς το Ανσάμπλ, συμμετέχουν στον πρώτο τους αγώνα οι αθλήτριες μας και μάλιστα, κατακτούν την έκτη θέση. «Τότε το άθλημα δεν το ήξερε κανείς, ήταν η εβδομάδα με την ομάδα του μπάσκετ με τον Νίκο Γκάλη και το "Ειρήνης και Φιλίας" ήταν γεμάτο ήταν κάτι μοναδικό πήραμε και τη διάκριση» θυμάται με νοσταλγία η Γεωργία Ίντζε, πρώην μέλος της εθνικής Ανσάμπλ.
Η Κατερίνα Τσίτσελα, σχολιάζει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν σε ένα άθλημα τότε άγνωστο στην Ελλάδα. «Ήταν δύσκολα χρόνια ήμασταν πολύ μικρές σε ηλικία αλλά τα καταφέραμε και πήραμε και την έκτη θέση. Ήταν κάτι πολύ περίεργο, δύσκολο για εμάς είχαμε συνηθίσει σε ατομικό, έπρεπε να συγχρονιστούμε, ήταν δύσκολο αλλά τα καταφέραμε» .
Οι Καραγκούνες έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο άθλημα
Πολλοί είναι αυτοί που ακόμα και σήμερα τρεις δεκαετίες μετά, θυμούνται την πρώτη εθνική νεανίδων Ανσάμπλ, εξαιτίας της μουσικής επένδυσης της Καραγκούνας. Μάλιστα όταν θέλουν να αναφερθούν στις αθλήτριες τις αποκαλούν Καραγκούνες.
«Καθιερωθήκαμε ως Καραγκούνες. Θέλαμε μια ελληνική μουσική και ήταν από τα πρώτα ελληνικά κομμάτια. Για εμάς που ήμασταν μικρά κοριτσάκια ήταν δύσκολο να καταλάβουμε το τραγούδι» εξομολογείται η Μαρία Αϊβάτογλου και η Μερόπη Αναγνωστάκη συμπληρώνει ότι: «Η επιλογή της μουσικής ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, η προπονήτρια μας διάλεξε την Καραγκούνα και σείστηκε το στάδιο. Είχε πάρα πολύ μεγάλη προσέλευση κόσμου και είχαν να το λένε για μια χώρα που δεν γνώριζε το άθλημα και αγκάλιασε τόσο ζεστά τις αθλήτριες».
Η ομάδα του Σίδνεϊ- Η πιο επιτυχημένη ομάδα Ανσάμπλ
Τις επιτυχίες της πρώτης εθνικής ομάδας Ανσάμπλ, ακολούθησαν δεκάδες διακρίσεις από τις επόμενες ομάδες. Η πιο επιτυχημένη όμως από όλες, είναι η ομάδα που σάρωσε τα μετάλλια το 1999 (δύο χρυσά και ένα αργυρό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τρία χρυσά στο Ευρωπαϊκό) και αναδείχθηκε χάλκινη Ολυμπιονίκης το 2000 στο Σίδνεϊ.
«Ήταν πάρα πολύ μεγάλη έμπνευση για μας η ομάδα με τις "Καραγκούνες", το εμπνεύστηκε η Ελένη Πολυχρονίδου η οποία δημιούργησε και τη δική μας ομάδα Ανσάμπλ, που είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη χώρα μας και ήμουν και εγώ μέλος. Όλο αυτό ήταν σαν παιχνίδι της μοίρας, όταν έχεις ένα μεγάλο όραμα για κάτι και όταν αγαπάς πάρα πολύ αυτό που κάνεις, τελικά θα το φτάσεις στη μεγαλύτερη επιτυχία» εξομολογείται η Χαρά Καρυάμη μέλος της ομάδας Ανσάμπλ του Σίδνεϊ.
Η άτυχη στιγμή στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϋ
Η ομάδα του Σίδνεϊ, όπως αποκαλούν ακόμα και σήμερα τη συγκεκριμένη εθνική ομάδα Ανσάμπλ με τις μεγαλύτερες διακρίσεις, είχε μια ατυχία στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000, που στέρησε από της αθλήτριες το χρυσό μετάλλιο. «Η πορεία είναι αυτή που κάνει τον αθλητή, είχαμε μια πολλή κακή στιγμή, έτυχε να γίνει στους ολυμπιακούς αγώνες, ήμασταν τυχερές μέσα στην ατυχία μας. Το χάλκινο είναι ένα μετάλλιο όμως που μας έχει φέρει πολύ ψηλά στις καρδίες των ανθρώπων. Όπως βλέπετε είμαστε όλες ακόμα στο άθλημα, είμαστε μια οικογένεια αυτό είναι το Ανσάμπλ…» επισήμανε η Εύα Χριστοδούλου, χάλκινη ολυμπιονίκης Σίδνεϋ 2000.
Η Χαρά Καρυάμη θυμάται εκείνη τη στιγμή σαν να συνέβη χθες, «σε μια βασική άσκηση ήταν πραγματικά πιστεύω άτυχη στιγμή. Έφυγε η μια κορύνα από εδώ και η άλλη από εκεί. Εκείνη τη στιγμή παγώνεις θεωρώ ότι κανένας δεν μπορούσε να το διαχειριστεί και να το αντιμετωπίσει πρώτα για το εαυτό του και μετά για εμάς που είμασταν μικρά παιδιά».
Εκείνη η άτυχη στιγμή έχει χαραχθεί βαθιά μέσα τους και η κορύνα της Ειρήνης Αϊνδιλή φιλοξενείται στο Ολυμπιακό Μουσείο Θεσσαλονίκης για να τους θυμίζει όλα όσα συνέβησαν στο Σίδνεϊ. «Η κορύνα στα χέρια μου μέχρι και την τελευταία πόζα ήταν μια χαρά, αλλά βγαίνοντας ήταν σπασμένη στα χέρια μου, είναι κάτι που μας θυμίζει το λάθος του προγράμματος» αναφέρει συγκινημένη η χάλκινη ολυμπιονίκης, Ειρήνη Αϊνδιλή.
Πολλές από τις κορυφαίες αυτές αθλήτριες, συνεχίζουν να προσφέρουν στο μοναδικό άθλημα της ρυθμικής γυμναστικής από τη θέση των προπονητριών. Χαρακτηριστικά η Εύα Χριστοδούλου υποστηρίζει ότι: «Η ζωή μου είναι αυτό το άθλημα, με αυτό μεγάλωσα, μου έμαθε πάρα πολλά πράγματα. Σε αυτό διδάχτηκα πάρα πολλά και προσπαθώ να τα μεταλαμπαδεύω στη νέα γενιά και το Ανσάμπλ συνεχίζεται …».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
