Για το μεταναστευτικό- προσφυγικό θέμα τονίζει: «Καταρχάς δεν μπορεί να συνεχίσουν η Ελλάδα και η Ιταλία να φέρουν το κύριο βάρος της σωτηρίας και υποδοχής ανθρώπων οι οποίοι αναγκάζονται να φύγουν από τις χώρες τους εξαιτίας του πολέμου είτε επειδή διώκονται πολιτικά. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αυτή δεν είναι αλληλέγγυα Ευρώπη», ενώ για την πρόταση να δίνονται χρήματα σε χώρες που δέχονται πρόσφυγες και να περικόπτονται από όσες αρνούνται, πιστεύει: «Το να διαχωρίσουμε τις ευρωπαϊκές χώρες σε καλές και κακές δεν νομίζω πως βοηθά ιδιαίτερα. Πρέπει να βρούμε κοινά αποδεκτές λύσεις. Αυτό δεν αποκλείει όμως τη διαφορετική αντιμετώπισή τους».
Αναφερόμενη στις προτάσεις Μακρόν η συμπρόεδρος του ιδρύματος Χάινριχ Μπέλ λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Θα πρέπει καταρχάς να δούμε τι εννοείται συγκεκριμένα με τις προτάσεις αυτές, θα πρέπει να δει κανείς ξεχωριστά την κάθε μία. Η σκέψη όμως ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε με την εμβάθυνση στην Ευρώπη είναι σωστή», προσθέτει όμως ότι «στη Γερμανία υπάρχει ο φόβος πως η αναδιανεμητική ένωση/ η ένωση αναδιανομής χρήματος (transfer union) τροφοδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι πώς θα χειριστούμε αυτό το θέμα, έτσι ώστε να αποφευχθούν αυτά χωρίς να απολέσουν την πλειοψηφία οι φιλοευρωπαϊκές δημοκρατικές δυνάμεις. Είναι σαφές όμως ότι μόνο η πολιτική της λιτότητας δεν λύνει ούτε τα προβλήματα της ευρωζώνης, ούτε θα ενδυναμώσει την συνοχή της Ευρώπης. Θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο».
Για το αν πιστεύει πως μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Ιούνιο η κ. Μέρκελ θα παρουσιάσει κοινές θέσεις με τον κ. Μακρόν, απαντά: «Θα δούμε τι θα κάνει, διότι υπάρχει ο φόβος στο κόμμα της ότι θα χρησιμοποιηθούν χρήματα των Γερμανών για να καλυφθούν κενά άλλων χωρών. Γνωρίζει όμως από την άλλη πολύ καλά ότι η σταθερότητα της Γερμανίας είναι συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή συνοχή».
Για την κατάσταση στην Τουρκία και την ευρωπαϊκή της προοπτική είπε στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Η Τουρκία είναι στον δρόμο να γίνει ένα αυταρχικό κράτος εάν δεν είναι ήδη με όσα συμβαίνουν. Η συνέχιση όμως των διαπραγματεύσεων είναι αναγκαίος όρος ζωής για τους δημοκράτες και η διακοπή τους θα ήταν σαν να έριχνε κάποιος νερό στον μύλο του κ. Ερντογάν».
Ολόκληρη η συνέντευξη της Έλεν Ιμπερσέαρ, συμπροέδρου του -προσκείμενου στο κόμμα των Πρασίνων (Die Gruenen)- Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ, στο ΑΠΕ -ΜΠΕ και τον Αντώνη Πολυχρονάκη έχει ως εξής:
Ερ.: Kυρία Ιμπερσέαρ από πότε είσθε συμπρόεδρος του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ και ποιες είναι ακριβώς οι αρμοδιότητές σας;
Απ.: Από τον Ιούλιο του 2017 και είμαι αρμόδια για θέματα Γερμανίας, Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της Ελλάδας αφού είναι και το λίκνο της, για τη Βόρεια Αμερική, τις διατλαντικές σχέσεις, για το Ισραήλ, την Τουρκία, για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και για τη δεξαμενή σκέψης «Πράσινη Ακαδημία», το ιστορικό αρχείο και το αρχείο νέων κοινωνικών κινημάτων «Πράσινη Μνήμη».
Ερ.: Υπάρχει μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας στην Ευρώπη κατά τη γνώμη σας;
Απ.: Όχι, αλλά πρέπει να υπάρξει, η αναγκαιότητα, η πίεση για τη δημιουργία της αυξάνονται. Η συμφωνία με το Ιράν, αν και δεν είναι αποκλειστικά θέμα της Ευρώπης, αποδεικνύει ότι τέτοιου είδους συμφωνίες, διπλωματικές επιτυχίες, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες από τις μεμονωμένες, τις διμερείς διαπραγματεύσεις. Γύρω από την Ευρώπη υπάρχουν επίσης εστίες έντασης όπως επίσης και εσωτερικές διαφωνίες, διασπάσεις, όπως είναι λχ το Brexit ή η Ουγγαρία. Υπάρχουν και άλλα θέματα όπως η προσπάθεια τη Ρωσίας να διασπάσει την Ευρώπη, η διείσδυση της Κίνας και η αύξηση της επιρροής της στη Νότια Ευρώπη. Υπάρχει επομένως μια πλειάδα από θέματα στα οποία χρειαζόμαστε κοινές θέσεις και κοινές αποφάσεις.
Ερ.: Η Ευρώπη είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα των Πρασίνων. Η γερμανική κυβέρνηση σιωπά για τις προτάσεις Μακρόν προς το παρόν, τι γνώμη έχετε εσείς;
Απ.: Θα πρέπει καταρχάς να δούμε τι εννοείται συγκεκριμένα με τις προτάσεις αυτές, θα πρέπει να δει κανείς ξεχωριστά την κάθε μία. Η σκέψη όμως ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε με την εμβάθυνση στην Ευρώπης είναι σωστή. Θα πρέπει να εξελίξουμε τη Νομισματική Ένωση, είναι σωστό. Θα πρέπει να σκεφτούμε πώς θα μεταρρυθμίσουμε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ούτως ώστε να καταστούν πιο λειτουργικοί...
Ερ.: Ο κ. Μακρόν προτείνει όμως συγκεκριμένα πράγματα, την τραπεζική ένωση, έναν υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης, επενδύσεις...
Απ.: Ναι και οι Πράσινοι, το Ίδρυμά μας στην προκειμένη περίπτωση είναι θετικά διακείμενοι σε ό,τι αφορά την εμβάθυνση...
Ερ.: Πιο συγκεκριμένα;
Απ.: Στη Γερμανία υπάρχει η συζήτηση, ο φόβος ότι η αναδιανεμητική ένωση/ η ένωση αναδιανομής χρήματος (transfer union) τροφοδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό. Για τις χώρες του Νότου το αντίθετο σημαίνει αυστηρή δημοσιονομική πολιτική η οποία έχει προκαλέσει μια μεγάλη κοινωνική καταστροφή. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι πώς θα χειριστούμε αυτό το θέμα, έτσι ώστε να αποφευχθούν αυτά χωρίς να απολέσουν την πλειοψηφία οι φιλοευρωπαϊκές δημοκρατικές δυνάμεις. Δεν είναι εύκολο θέμα να απαντηθεί ούτε από τους Πράσινους. Είναι σαφές όμως ότι μόνο η πολιτική της λιτότητας δεν λύνει ούτε τα προβλήματα της ευρωζώνης, ούτε θα ενδυναμώσει τη συνοχή της Ευρώπης. Θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Το έχουμε ζήσει αυτό.
Ερ.: Πιστεύετε ότι μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Ιούνιο η κ. Μέρκελ θα προλάβει να παρουσιάσει κοινές θέσεις με τον κ. Μακρόν ώστε η γαλλογερμανική ατμομηχανή να ξαναλειτουργήσει;
Απ.: Η πίεση είναι μεγάλη λόγω των ευρωεκλογών, διότι πρέπει να εμποδίσουμε τις ευρωκαταστροφικές δυνάμεις να αυξηθούν. Μέχρι τότε πρέπει να πείσουμε του Ευρωπαίους πολίτες ότι η Ευρώπη είναι ένα εγχείρημα άξιο να υποστηριχτεί. Η κυρία Μέρκελ θα δούμε τι θα κάνει, διότι υπάρχει ο φόβος στο κόμμα της ότι θα χρησιμοποιηθούν χρήματα των Γερμανών για να καλυφθούν κενά άλλων χωρών. Γνωρίζει όμως από την άλλη πολύ καλά ότι η σταθερότητα της Γερμανίας είναι συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή συνοχή. Υπάρχει ήδη η διάσπαση μεταξύ νότου και βορρά σε θέματα δημοσιονομικά. Από την επαναλειτουργία της γαλλογερμανικής ατμομηχανής δεν θα πρέπει επίσης να προκύψει μια νέα, τρίτη διάσπαση με τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης για θέματα δημοκρατίας. Δεν θα είναι καλό αυτό διότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα θα αποτύχει.
Ερ.: Η προστασία των κοινών μας ευρωπαϊκών συνόρων είναι ένα ακόμα μεγάλο θέμα. Τι γνώμη έχει το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ;
Απ.: Καταρχάς δεν μπορεί να συνεχίσουν η Ελλάδα και η Ιταλία να φέρουν το κύριο βάρος της σωτηρίας και υποδοχής ανθρώπων οι οποίοι αναγκάζονται να φύγουν από τις χώρες τους εξαιτίας του πολέμου είτε επειδή διώκονται πολιτικά. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αυτή δεν είναι αλληλέγγυα Ευρώπη. Γι αυτό και το ζήτημα μια κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου είναι κεντρικό. Πρέπει να εκπονηθούν νέα προγράμματα για τη μετεγκατάστασή τους σε όλη την Ευρώπη. Πρέπει να βρούμε νέες λύσεις για τη μεταναστευτική- προσφυγική πολιτική. Αν σκεφτεί κανείς μάλιστα, ότι σύμφωνα με υπολογισμούς σε 20 χρόνια θα χρειαστούμε λόγω του δημογραφικού στην Ευρώπη 7 εκατομμύρια εργαζόμενους, οι οποίοι θα βοηθήσουν και τη χρηματοδότηση των συντάξεων, γίνεται αντιληπτό ότι χρειαζόμαστε τους μετανάστες. Πρέπει όμως να διαχωρίσουμε το μεταναστευτικό από το πολιτικό άσυλο, ώστε οι μεν πρώτοι να εκπαιδευτούν και να μπορούν να εργαστούν νόμιμα και οι υπόλοιποι να μην στερηθούν ένα ανθρώπινο δικαίωμα. Φυσικά δεν μπορεί να ακολουθηθεί μία πολιτική των ανοικτών συνόρων, διότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα αντιμετώπιζαν ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Κάπου ενδιάμεσα όμως μπορούν να βρεθούν λύσεις.
Ερ.: Την πρόταση να δίνονται χρήματα σε χώρες που δέχονται πρόσφυγες και να περικόπτονται από όσες αρνούνται πώς την αξιολογείτε;
Απ.: Το να διαχωρίσουμε τις ευρωπαϊκές χώρες σε καλές και κακές δεν νομίζω πως βοηθά ιδιαίτερα. Πρέπει να βρούμε κοινά αποδεκτές λύσεις. Αυτό δεν αποκλείει όμως την διαφορετική αντιμετώπισή τους.
Ερ.: Tην πρόταση της Γκεζίνε Σβαν, πολιτικού του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD), την οποία αποδέχεται και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, για απευθείας χρηματοδότηση κοινοτήτων και δήμων που θα δέχονται πρόσφυγες πώς τη βρίσκετε;
Απ.: Η ιδέα είναι πάρα πολύ καλή διότι μας βγάζει από διλήμματα, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να υλοποιηθεί, αφού θα παίρνονται αποφάσεις από την τοπική αυτοδιοίκηση ερήμην των κεντρικών κυβερνήσεων. Φοβάμαι ότι θα ενισχύσει δυνάμεις που ισχυρίζονται ότι τα κράτη καθεαυτά είναι ανίκανα να βρουν λύσεις. Η ιδέα όμως είναι πολύ καλή διότι ανοίγει νέους δρόμους στον προβληματισμό για την επίλυση του θέματος.
Ερ.: Ως Ίδρυμα των Πρασίνων θα σας έχει απασχολήσει και το θέμα της εξόδου της Ελλάδας από το πρόγραμμα τον Αύγουστο, οπότε και θα τεθεί το θέμα της συμφωνηθείσας ελάφρυνσης του χρέους. Τι γνώμη έχετε εσείς απ΄αυτού;
Απ.: Κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνει η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, διότι η καθαρή πολιτική της αυστηρής λιτότητας δεν προσφέρει τίποτα. Πρέπει όμως να συνοδεύεται από μια νέα επενδυτική πολιτική, να δοθεί η δυνατότητα στη χώρα να μπορεί να επενδύει. Να έχει η ελληνική κυβέρνηση την ελευθερία να κάνει δημόσιες επενδύσεις. Για την επίλυση θεμάτων όπως είναι οι πελατειακές σχέσεις ή η αλλαγή των δομών πρέπει να είναι οι ίδιοι οι Έλληνες υπεύθυνοι να βρουν τις λύσεις.
Ερ.: Όμως ο κυβερνών συνασπισμός εδώ στο Βερολίνο, και ο κ. Σολτς επίσης, σιωπούν για το τι μέλλει γενέσθαι...
Απ.: Ούτε εγώ γνωρίζω τι θα γίνει, αλλά χωρίς ελάφρυνση του χρέους δεν μπορεί να υπάρξει περιθώριο για επενδύσεις.
Ερ.: Τι γνώμη έχετε για την κατάσταση στην Τουρκία και την ευρωπαϊκή της προοπτική;
Απ.: Έχουμε ένα γραφείο στην Κωνσταντινούπολη και η κατάσταση είναι εξαιρετικά τεταμένη. Η Τουρκία είναι στον δρόμο να γίνει ένα αυταρχικό κράτος, εάν δεν είναι ήδη με όσα συμβαίνουν. Οι συλλήψεις, η φίμωση του Τύπου είναι πολύ κακές προϋποθέσεις για τη λειτουργία της δημοκρατίας και για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνέχιση όμως των διαπραγματεύσεων είναι αναγκαίος όρος ζωής για τους δημοκράτες και η διακοπή τους θα ήταν σαν να έριχνε κάποιος νερό στον μύλο του κ. Ερντογάν.
Ερ.: H συμμετοχή του κ. Γιόσκα Φίσερ σε ένα συνέδριο του Ιδρύματος των Πρασίνων μετά από μια μακρόχρονη απόσταση σημαίνει επαναπροσέγγιση και ενδεχόμενη συμμετοχή του στον προεκλογικό αγώνα σας για τις ευρωεκλογές;
Απ.: Ο κ. Φίσερ δεν είναι κάποιος σφοδρός επικριτής των Πρασίνων, ούτε έχει ενταχθεί σε κάποιο άλλο κόμμα, οπότε...
