«Ενώ, η μόνη κοφτερή αιχμή σήμερα, όπως είπα από την πρώτη στιγμή, θα ήταν η επικέντρωσή της στον πολίτη με όλες τις ιδιότητές του: ως πολιτικώς συμμετέχοντος, ως διοικουμένου, ως διαδίκου, ως οικονομικού υποκειμένου, ως φορέα δικαιωμάτων, δεν εισακούστηκα», είπε ο κ. Λοβέρδος.
Ξεκαθαρίζοντας την στάση του κόμματός του κατά την ψηφοφορία, είπε ότι οι βουλευτές της ΔΗΣΥ θα συμμετέχουν στην ψηφοφορία αλλά με έναν μόνο βουλευτή, ούτως ώστε να προκύπτουν τα «ναι» και τα «όχι» τους, δίχως όμως να καταστήσουν την Αναθεώρηση μικροκομματική υπόθεση του νικητή των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Εξήγησε ότι η ΔΗΣΥ έχει 20 βουλευτές κι όχι 50, υπέβαλλε προτάσεις που, ωστόσο, δεν συγκέντρωσαν τον αριθμό «50», που είναι απαραίτητος για την υποβολή επισήμως κατά το Σύνταγμα, προτάσεων για την Αναθεώρηση, ούτως ώστε να τεθούν αυτές σε ψηφοφορία. 'Αρα - όπως είπε - «είμαστε υποχρεωμένοι να συμμετάσχουμε στην ψηφοφορία που θα διεξαχθεί, με βάση όμως τις προτάσεις των άλλων». Πάντως, απευθυνόμενος προς τους βουλευτές όλων των κομμάτων, αλλά πρωτίστως σε εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ, επισήμανε: «Είστε που είστε χορηγοί της Νέας Δημοκρατίας σε επίπεδο ψήφων των πολιτών, μην καταστείτε χορηγοί της και στο θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος».
Τί πρέπει να αλλάξει στο Σύνταγμα
Κατά την τοποθέτησή του στην Ολομέλεια, ο Ανδρέας Λοβέρδος κατέθεσε τις θέσεις της ΔΗΣΥ για το τί πρέπει να αλλάξει στο Σύνταγμα.
- Σχετικώς με τα άρθρα 86 περί ευθύνης υπουργών και 62 περί ασυλίας, που αφορούν δηλαδή στην "τιμή του πολιτικού κόσμου", η ΔΗΣΥ προτείνει την αντιστροφή της λογικής του άρθρου 62, δηλαδή ο βουλευτής έχει το ακαταδίωκτο, ως θεσμική εγγύηση, μόνο εάν ο ίδιος το ζητήσει. Ως προς το άρθρο 86 η ΔΗΣΥ προτείνει την αναθεώρησή του μετά λόγου γνώσεως, ενώ - όπως είπε ο κ. Λοβέρδος - "η σημερινή πλειοψηφία-μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά ανεπιγνώστως" και από την άλλη, απεργάζεται διώξεις πολιτικών αντιπάλων.
- Σχετικώς με τα άρθρα περί Προέδρου της Δημοκρατίας, ο κ. Λοβέρδος είπε ότι όσοι προτείνουν άμεση εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, εισηγούνται μια αντιδημοκρατική οπισθοδρόμηση και προτείνουν την επαναφορά του διχασμού. «Διχασμός, όμως, είναι η ευκολία για κάποιους μέσα στη δυσκολία, προκειμένου να αντλήσουν εκλογικά οφέλη. Η άμεση εκλογή εξοπλίζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με υπερβολική πολιτική ισχύ, ακόμη κι αν δεν έχει αρμοδιότητες. Και αυτή με τη σειρά της οδηγεί σε πολιτικές κρίσεις, οι οποίες θα μετατρέπονται σε πολιτειακές» είπε και ξεκαθάρισε ότι «Όχι, λοιπόν, στην άμεση εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ναι, σε μια λελογισμένη αύξηση των ρυθμιστικών του αρμοδιοτήτων, όπως η διεύρυνση της αρμοδιότητάς του να αναπέμπει σχέδια νόμου και να εκφωνεί διαγγέλματα δίχως προσυπογραφή».
Ακόμη ο Ανδ. Λοβέρδος είπε "Όχι" σε δημοψηφίσματα κατά την εφαρμογή του άρθρου 28 του Συντάγματος, επικαλούμενος το "νόθο δημοψήφισμα" του Ιουλίου του 2015, και την ανάγνωση του ερωτήματος που ετέθη στον ελληνικό λαό η οποία - όπως είπε - αρκεί, από μόνη της, για να εξηγήσει την απόρριψη της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ.
- Για την ενότητα που αφορά στις Σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, ο κ. Λοβέρδος είπε "ναι" στην ερμηνευτική δήλωση στο άρθρο 3 του Συντάγματος, ότι η ανακήρυξη της επικρατούσας θρησκείας δεν μπορεί να αποτελεί βάση για διακρίσεις. Τόνισε δε ότι "η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, εν προκειμένω, είναι άτακτη, αφού δεν προτείνει ούτε το διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας, ούτε την αναθεώρηση του άρθρου 16§2 περί θρησκευτικού περιεχομένου στην εκπαιδευτική διδασκαλία".
- Στην τέταρτη ενότητα "περί δικαιωμάτων" ξεκαθάρισε ότι το κόμμα του, λέει "ναι" στην αναθεώρηση του άρθρου 16§5 περί ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Α.Ε.Ι., "ναι" στην πρόβλεψη περί ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και συλλογικών διαπραγματεύσεων, "ναι" στην πρόθεση στο άρθρο 5§2 της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω σεξουαλικών προτιμήσεων, αλλά - όπως επισήμανε - με μία διατύπωση που να επιτρέπει το ερμηνευτικό συμπέρασμα, πως απαγορεύονται όλες οι διακρίσεις και οι αναφερόμενες, μνημονεύονται ενδεικτικά, ναι στην διαζευκτική παροχή όρκου ή διαβεβαίωσης προ της ανάληψης των καθηκόντων του Προέδρου της Δημοκρατίας, των Βουλευτών, των Υπουργών.
- Αναφορικώς με την "σχέση πολίτη-πολιτικής", ο Ανδρέας Λοβέρδος τόνισε ότι πρέπει να αναβαθμιστεί και λύση δεν είναι τα δημοψηφίσματα, ούτε η άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι η ΔΗΣΥ, προτείνει την απρόσκοπτη παρουσία των πολιτών στις αναφορές στη Βουλή, τη σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών ως δικαιώματος και της μειοψηφίας, τη θέσπιση της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, την αλλαγή των νόμων που αφορούν μεγάλες επενδύσεις μόνο με αυξημένη πλειοψηφία και, τέλος, του σταθερού τετραετή πολιτικού κύκλου. «Είναι, άλλωστε, πασίγνωστο, πως ο σταθερός οικονομικός κύκλος προϋποθέτει το σταθερό πολιτικό κύκλο» είπε χαρακτηριστικά.
- Σχετικώς με την ενότητα που «αφορά τον πολίτη ως διάδικο και ως διοικούμενο», Διοίκηση-Δικαιοσύνη, δηλαδή, ο εισηγητής της ΔΗΣΥ είπε πως η μεγαλύτερη απαγοήτευση από τους βουλευτές της "πλειοψηφίας μειοψηφίας" του ΣΥΡΙΖΑ, προκύπτει από την ενότητα αυτή.
«Άρθρα 36 τον αριθμό, μεταξύ των οποίων και το άρθρο 110 του Συντάγματος περί της αναθεώρησής του και η πλειοψηφία τηρεί σιγή ιχθύος. Εμείς προτείναμε την καθιέρωση αποκλειστικών προθεσμιών στη Διοίκηση προκειμένου τα όργανα της να λαμβάνουν απόφαση μη υφαρπάζοντας το χρόνο των διοικουμένων, τη δυνατότητα πρόσληψης εξωτερικών βοηθών-δικαστών, την expressis verbis καθιέρωση της αρχής της ταχείας απονομής της Δικαιοσύνης, τη δυνατότητα να καταθέτουν προτάσεις νόμων οι Ο.Τ.Α., τη θέσπιση ειδικού καθεστώτος για τη στελέχωση της Δοίκησης, τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων απευθείας από τις Ολομέλειες των Ανωτάτων Δικαστηρίων, εν πολλοίς τη νίκη κατά της γραφειοκρατίας! Προτείναμε, επίσης, την αναβάθμιση των στρατοδικείων, την κατάργηση του Μισθοδικείου, αλλά και τη συντόμευση του χρόνου ανάμεσα σε δύο αναθεωρήσεις του Συντάγματος. Εις μάτην! Η πλειοψηφία-μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ αγρόν ηγόραζε» τόνισε ο κ. Λοβέρδος.
- Αναφορικώς με τα θέματα του δικαστικού ελέγχου της Αναθεώρησης, ο Ανδρέας Λοβέρδος επανέλαβε ότι η αναθεωρητική Βουλή δεν δεσμεύεται από τις λεγόμενες «κατευθύνσεις» της προτείνουσας. Και η πρακτική της εκάστοτε προτείνουσας Βουλής από τη δεκαετία του 1980, προσαρμόστηκε σε αυτή τη συνταγματική δεοντολογία. Οι Επιτροπές της Αναθεώρησης των προτεινουσών Βουλών με λακωνικότατο τρόπο έδιναν κάποιες κατευθύνσεις στις αναθεωρητικές Βουλές, αλλά οι Ολομέλειες της Βουλής με ονομαστική ψηφοφορία αποφάσιζαν μόνο για ειδικές διατάξεις και τίποτε περισσότερο.
