Ο Ραμόν Τσάο γεννήθηκε το 1935 στο Λούγο της Γαλικίας, αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος του βίου του στη Γαλλία, όπου μετοίκησε λίγο μετά τα 20 χρόνια του, χάρη σε μία υποτροφία της ισπανικής κυβέρνησης για να τελειοποιήσει τις σπουδές του στο πιάνο.

Πατέρας των μουσικών Μανού και Αντουάν Τσάο, ιδρυτών του θρυλικού ροκ συγκροτήματος των Mano Negra, ο Ραμόν Τσάο εργάσθηκε στο Radio France, όπου χρημάτισε επικεφαλής των εκπομπών του στα ισπανικά και πορτογαλικά από το 1968 και αρχισυντάκτης του ίδιου τμήματος από το 1980.

Από το Παρίσι, ο Ραμόν Τσάο μετέδιδε εκπομπές στο ιδίωμα της Γαλικίας, την εποχή που η χρήση της γλώσσας ήταν απαγορευμένη από το φρανκικό καθεστώς και υπήρξε ανταποκριτής του περιοδικού Triunfo. Επίσης ήταν τακτικός συνεργάτης σε πολλά γαλλικά έντυπα, υπήρξε κριτικός λογοτεχνίας στην εφημερίδα Le Monde και συνεργάσθηκε και με την Le Monde Diplomatique.

Το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων της γαλλικής κυβέρνησης και η συγγραφική του παραγωγή περιλαμβάνει περίπου είκοσι βιβλία, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν το «Prisciliano de Compostela» και το «La pasión de la Bella Otero» («Το πάθος της Ωραίας Οτέρο»).

Ο ίδιος ίδρυσε και προώθησε το βραβείο «Χουάν Ρούλφο», που απονέμει από το 1982 το Radio France Internationale, ενώ συνέδραμε στη δημιουργία και οργάνωση του Ινστιτούτου Θερβάντες των Παρισίων, το Σπίτι της Λατινικής Αμερικής, το Μεξικανικό Ινστιτούτο των Παρισίων, το Ισπανικό Κολέγιο, την ισπανική έκδοση της Le Monde Diplomatique, την Λατινική Ένωση και το ίδρυμα FondaChao.

Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μέση ανακοίνωσης της οικογένειάς του, την οποία αναμετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.