Σύμφωνα με τον Δ. Παπαδημούλη «η έρευνα της «Διεθνούς Διαφάνειας» εστιάζει στην περίπτωση της Ελλάδας από το 2011 ως σήμερα, αλλά και στις πρόσφατες προκλήσεις του προϋπολογισμού της Ιταλίας». Διαπιστώνει δε, ότι το Eurogroup λειτουργεί ως «de facto οικονομική διακυβέρνηση», δεν υπόκειται σε συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, αλλά ουσιαστικά σε «πιέσεις από τις χρηματοπιστωτικές αγορές», «διαφεύγει της αποτελεσματικής λογοδοσίας» και «δεν δημοσιεύει πρακτικά για τις αποφάσεις».
Βασιζόμενος στα συμπεράσματα αυτά, ο κ.. Παπαδημούλης ζητούσε να μάθει από την Κομισιόν «ποια μέτρα θα λάβει και ποιος είναι ο συγκεκριμένος οδικός χάρτης για να ενισχυθεί η διαφάνεια και η δημοκρατική λογοδοσία του Eurogroup, κατά το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ΕΕ», καθώς και «πώς αξιολογεί την ανάγκη ελέγχου εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επί των δραστηριοτήτων του Eurogroup, στο πλαίσιο ενίσχυσης της κοινοτικής μεθόδου».
Σύμφωνα με το σχόλιο του κ. Παπαδημούλη, ο Π. Μοσκοβισί, απέφυγε να σχολιάσει το περιεχόμενο της μελέτης της «Διεθνούς Διαφάνειας», και ανέφερε ότι η Κομισιόν «πιστεύει ότι η ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) συνεπάγεται διαφάνεια και δημοκρατική λογοδοσία». Ο Επίτροπος υπενθύμισε επίσης «το έγγραφο προβληματισμού της Επιτροπής για την εμβάθυνση της ΟΝΕ» καθώς και «την ενσωμάτωση των διακυβερνητικών ρυθμίσεων που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης στο νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Στην ερώτηση του Δ. Παπαδημούλη ειδικά για τα μέτρα που θα μπορούσε να προτείνει η Κομισιόν στο πλαίσιο των συζητήσεων για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης και της οικονομικής ολοκλήρωσης της ΕΕ, «ώστε να ενισχυθεί η διαφάνεια και ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», ο Π. Μοσκοβισί αναφέρεται μόνον «στην ιδέα ενός Ευρωπαίου Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, τονίζοντας ότι «θα έχει ρόλο αντιπροέδρου της Επιτροπής και προέδρου της Ευρωομάδας, το οποίο επιτρέπουν οι ισχύουσες Συνθήκες της ΕΕ».
