Επιπλέον στοχεύει στην ανάδειξη της σημαντικότητας των μέτρων πρόληψης, πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης έναρξης της κατάλληλης φαρμακευτικής θεραπείας και στην προβολή όλων των διαθέσιμων αποτελεσματικών παρεμβάσεων που μειώνουν τη νοσηρότητα, την αναπηρία και τον κοινωνικό αποκλεισμό, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητα ζωής των ασθενών.
Το σχέδιο περιλαμβάνει 7 θεματικούς άξονες, που αφορούν τις αναγκαίες πολιτικές υγείας και τις μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας που χρειάζεται να εφαρμοσθούν, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού, την ανάγκη δημιουργίας αρχείων καταγραφής ρευματοπαθών, την υποστήριξη και τη φροντίδα των χρόνιων ρευματοπαθών, την ανάπτυξη του εθελοντισμού για τη συμπληρωματική κάλυψη των αναγκών, την εκπαίδευση των γιατρών και των άλλων επαγγελματιών υγείας αλλά και των ίδιων των ασθενών και των οικογενειών τους και την έρευνα για τις ρευματικές παθήσεις (στους τομείς της επιδημιολογίας, της αιτιοπαθογένειας, της κλινικής έρευνας, αλλά και των οικονομικών δεδομένων για την επιβάρυνση του συστήματος υγείας).
Για σημαντική απόφαση έκανε λόγο ο πρόεδρος της Ελληνικής Ρευματολογικής Εταιρείας Παναγιώτης Τρόντζας, τονίζοντας ότι «τίθεται η προτεραιότητα της «πρώιμης διάγνωσης και της έγκαιρης και ορθής θεραπείας».
Ρευματικές παθήσεις: στοιχεία για την Ελλάδα
Στην Ελλάδα οι ρευματοπαθείς ανέρχονται περίπου σε 3.000.000 και οι ρευματικές παθήσεις αποτελούν την πρώτη κατά σειρά αιτία (μεταξύ όλων των νοσημάτων) χρόνιου προβλήματος υγείας (38,7%), μακροχρόνιας και βραχυχρόνιας σωματικής ανικανότητας (47,2% και 26,2% αντίστοιχα) και ιατρικών επισκέψεων (20,5%), ενώ κατατάσσονται στη δεύτερη θέση ως αιτία κατανάλωσης συνταγογραφούμενων και μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (24,0 και 17,7% αντίστοιχα).
Οι ρευματικές παθήσεις προσβάλλουν όλες τις ηλικίες (όχι μόνο τους ηλικιωμένους) και συνοδεύονται από πόνο και ανικανότητα, ενώ εάν δεν αντιμετωπιστούν κατάλληλα οδηγούν σε αναπηρία και αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα.
Εκτιμάται ότι το 25% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα στην Ελλάδα εγκαταλείπει την εργασία μέσα στα 5 πρώτα χρόνια από τη διάγνωση, ενώ 1 στους 2 ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε ρευματολόγο και σε κατάλληλη θεραπεία λόγω της πολύχρονης οικονομικής κρίσης που πλήττει περισσότερο τις ευπαθείς ομάδες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτιολογία παραμένει άγνωστη, και σύμφωνα με τους ειδικούς ο τρόπος ζωής (άσκηση, διατροφή, κάπνισμα, επάγγελμα, τόπος διαμονής κλπ), καθώς και οι κλιματολογικές συνθήκες δεν φαίνεται να σχετίζονται άμεσα με τη παθογένεση των ρευματικών παθήσεων, αλλά μπορούν να επηρεάσουν την εμφάνιση ή την εξέλιξη ορισμένων από αυτά τα νοσήματα.
ΑΠΕ - ΜΠΕ
