Αντίθετα, ο κατηγορούμενος έκλεισε την εταιρεία και αποσύρθηκε από το χώρο αφού -κατά τα λεγόμενά του στην διάρκεια της απολογίας του- η οικονομική κρίση τον ανάγκασε να θέσει υπό εκκαθάριση την ομόρρυθμη εταιρεία του, γιατί χρωστούσε σε προμηθευτές και του είχε σφραγιστεί μια επιταγή 2.000 ευρώ. Η ιστορία αυτή έγινε το 2009 και ξεκίνησε όταν η Αγγλίδα, με όνειρο ζωής όπως είπε στο δικαστήριο να αποκτήσει ένα σπίτι στην Ελλάδα, είδε μια διαφήμιση του κατηγορούμενου στο Ιντερνετ. Η ίδια είχε εγκατασταθεί στην Καλαμάτα από το 2001 και από τη μακέτα ενθουσιάστηκε και ρώτησε για τον συγκεκριμένο κατασκευαστή. Ο εργοδότης της είχε αγοράσει και αυτός ένα ακίνητο μεγάλης αξίας από τον εν λόγω κατηγορούμενο και έτσι την προέτρεψε να ρωτήσει και να πάρει προσφορά. Η γυναίκα το έκανε και ο κατηγορούμενος της έταξε ένα διαμέρισμα 45 τ.μ. στον 3ο όροφο, με αντίτιμο 115.000 ευρώ. Τμηματικά και σε διάστημα 3 - 4 μηνών του είχε δώσει μια προκαταβολή 61.000 ευρώ, αφού είχε προηγηθεί την... Πρωταπριλιά η υπογραφή ενός ιδιωτικού συμφωνητικού.
Η απάτη αποκαλύφθηκε λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα στα τέλη του Σεπτεμβρίου, οπότε η γυναίκα βεβαιώθηκε πλέον πως ο κατηγορούμενος την είχε εξαπατήσει αφού στο οικόπεδο που υποτίθεται ότι θα έχτιζε, είδε την ταμπέλα άλλου εργολάβου - κατασκευαστή. Πάντως ο ίδιος στην απολογία του ισχυρίστηκε ότι είχε πάρει τις σχετικές άδειες και είχε συνεννοηθεί με μηχανικό, αλλά του έμειναν απούλητα κάποια ακριβά διαμερίσματα, πέθανε ξαφνικά και ο αδελφός του, κι άρχισαν τα οικονομικά προβλήματα. Επιπρόσθετα, ισχυρίστηκε ότι οι ιδιοκτήτες του οικοπέδου του έστειλαν εξώδικο επειδή είχε καθυστερήσει και υπαναχώρησαν.
Εν τω μεταξύ, η γυναίκα κατέθεσε στο δικαστήριο ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο κατηγορούμενος δεν της έχει επιστρέψει ούτε ένα ευρώ - κάτι που δεν το αρνήθηκε ούτε ο ίδιος. Το δικαστήριο πάντως έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεσή του και τον προέτρεψε να συνεννοηθεί με την Αγγλίδα και να της δώσει πίσω τα χρήματά της, πριν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
Ν.Κ.
