Συγκεκριμένα, ο χειρουργός καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για ανθρωποκτονία από αμέλεια διά ενέργειας και διά παραλείψεων τελεσθείσα.
Σύμφωνα λοιπόν με το κατηγορητήριο, ο χειρουργός του Νοσοκομείου Καλαμάτας στις 19 Φεβρουαρίου του 2013 εγχείρησε για κήλη την 71χρονη ασθενή, αλλά στη διάρκεια της επέμβασης τρύπησε με ράμμα κατά λάθος το λεπτό έντερο και δεν το αποκατέστησε. Οι ιατροί οι οποίοι την χειρούργησαν μετέπειτα στο “Σωτηρία” βρήκαν ρήξη του εντέρου και ότι η κοιλιά της είχε γεμίσει με υγρό. Η κατάληξη για την ασθενή ήταν να υποστεί πολυοργανική ανεπάρκεια από περιτονίτιδα εξαιτίας της διάτρησης του εντέρου, που είχε ως αποτέλεσμα να προσβληθούν όλα τα ζωτικά της όργανα και αυτό να γίνει η αιτία του θανάτου της στις 25 Μαρτίου του 2013. Η γυναίκα μεταφέρθηκε από τους οικείους της στην Αθήνα στις 4 Μαρτίου και συγκεκριμένα μετά από την επιμονή της κόρης της διακομίστηκε με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο “Σωτηρία”, όπου και μπήκε εσπευσμένα στο χειρουργείο στις 10 Μαρτίου.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: “ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΠΕΡΙΤΟΝΙΤΙΔΑΣ”
Ο χειρουργός στην απολογία του υποστήριξε ότι η γυναίκα έφυγε από το Νοσοκομείο Καλαμάτας σε πολύ καλή κατάσταση και οι οικείοι της την πήραν γιατί έκανε πυρετό. Σε ερώτηση δε του εισαγγελέα απάντησε ότι οι συγγενείς της το είχαν προαποφασίσει να την μεταφέρουν σε άλλο νοσοκομείο και ο ίδιος παρά τις εξετάσεις που έκανε στην ασθενή δεν φάνηκε τίποτα άσχημο και δεν υπήρχε σύμφωνα με τα εργαστηριακά ευρήματα καν υποψία περιτονίτιδας. Αντίθετα εστίασε στο υγρό που είχε βρεθεί στον πνεύμονά της στην ακτινογραφία θώρακος και δικαιολόγησε ότι πιθανότατα από εκεί προέρχονταν και οι πυρετοί. Ετσι δικαιολόγησε και το γιατί αντί για 5-6 μέρες που συνήθως παραμένουν στο νοσοκομείο οι ασθενείς, οι οποίοι χειρουργούνται για κήλη, η θανούσα έμεινε 13 (σ.σ. εξαιτίας αναπνευστικού και του πυρετού). Ξεκινώντας την απολογία του ο κατηγορούμενος διαβεβαίωσε ότι αποκλείεται να τρύπησε το έντερο με το βελόνι όταν έκλεινε με ράμματα τη γυναίκα. Και υποστήριξε ότι ο ίδιος καθώς την έραβε, έλεγχε με το δάχτυλό του αν το έντερο έχει κάπου πιαστεί και ισχυρίστηκε με σιγουριά πως “από το χειρουργείο το δικό μας (σ.σ. στο Νοσοκομείο Καλαμάτας) δεν πιάστηκε κανένα έντερο”, προσθέτοντας ότι τον ισχυρισμό του ενισχύει η μετεγχειρητική πορεία της ασθενούς.
“ΕΛΕΓΧΘΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ”
Ο κατηγορούμενος εξήγησε λοιπόν ότι αφού ελέγχθηκαν τα πάντα πριν την κλείσουν στο χειρουργείο, μετά η ασθενής ξύπνησε καλά και μόνο τη δεύτερη μέρα έκανε πυρετό. Ωστόσο -υποστήριξε- τίποτα δεν έδειχνε πρόβλημα με το έντερο ή την κοιλιά της, γιατί όλα δούλεψαν όπως θα ανέμενε ένας ιατρός μετά από ένα τέτοιο δύσκολο χειρουργείο (η γυναίκα είχε πολλές παλιές συμφύσεις στο έντερο από παλαιότερες επεμβάσεις). Σε άλλο σημείο της απολογίας του ο κατηγορούμενος μετά από ερωτήσεις της έδρας απάντησε ότι δεν την άνοιξε για να διαπιστώσει τι συμβαίνει, γιατί λόγω των παλιών συμφύσεων υπήρχε αυξημένος κίνδυνος να τραυματιστεί το έντερο και επιπλέον δεν είχε ενδείξεις για να κάνει κάτι τέτοιο. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι σύμφωνα με τα στοιχεία των εργαστηριακών εξετάσεων η γυναίκα μέχρι και τις 10 Μαρτίου, οπότε μπήκε εσπευσμένα στο χειρουργείο του “Σωτηρία”, δεν είχε περιτονίτιδα. Επικαλέστηκε, επίσης, ότι στην ιατροδικαστική έκθεση θανάτου αναφέρεται ότι βρέθηκε πύον δίπλα στην αναστόμωση που έκαναν στο έντερο οι χειρουργοί στην Αθήνα.
Ν.Κ.
