Μαζί της στο εδώλιο κάθισαν τρεις ακόμη συνάδελφοί της, μια συνταξιούχος και μια εν ενεργεία για τις ίδιες κατηγορίες και ένας ακόμα δικαστικός υπάλληλος για παράβαση καθήκοντος, για τους οποίους όμως δεν προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία και αθωώθηκαν.

Η ιστορία αυτή ξεσκεπάστηκε ύστερα από μια ανώνυμη καταγγελία τον Ιούνιο 2016, για παρατυπίες υπαλλήλων στο Τμήμα Αρχείου του Πρωτοδικείου. Η καταγγελία ανέφερε ότι γινόταν διακίνηση των ενσήμων και μεταπώλησή τους. Ξεκίνησε έτσι μια ποινική διαδικασία και στο πλαίσιο αυτής διενεργήθηκε έλεγχος στο αρχείο του Πρωτοδικείου. Οπως είπε στην αγόρευσή της η εισαγγελέας μετά από αρκετούς μήνες ελέγχου διαπιστώθηκαν σοβαρές παρατυπίες, καθώς ο αριθμός των αιτήσεων ήταν πάρα πολύ μεγάλος. Και αυτό, τόνισε, υποδείκνυε ότι δεν επρόκειτο για ένα τυχαίο περιστατικό απώλειας κάποιων ενσήμων ή αμέλειας ενός υπαλλήλου μια-δυο φορές, αλλά έδειχνε ότι υπήρξε συστηματική προσπάθεια αφαίρεσης ενσήμων από τις αιτήσεις.

ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΣΗΜΑ

Συγκεκριμένα, πάρα πολλές αιτήσεις δεν είχαν καθόλου ένσημα, ενώ πάρα πολλές είχαν λιγότερης αξίας ένσημα από αυτά τα οποία απαιτούσε ο νόμος. Επίσης υπήρχαν και πολλές αιτήσεις οι οποίες δεν είχαν πάνω επικολλημένα μεγαρόσημα αλλά επισυναπτόμενα με καρφίτσα ή συνδετήρα, με την πρόθεση -σύμφωνα πάντα με την εισαγγελέα και το κατηγορητήριο- να αφαιρεθούν και να τοποθετηθούν αλλού από αυτόν ο οποίος είχε πρόσβαση στο αρχείο.

Και επειδή η καταδικασθείσα επικαλέστηκε στην απολογία της ότι όποιος θέλει μπορεί να μπει στο αρχείο, ειδικά τις ώρες που είναι ανοιχτά τα δικαστήρια, η εισαγγελέας αντέκρουσε σε αυτό ότι ένας δικηγόρος ή πολίτης θα γινόταν αντιληπτός, ενώ δεν γίνεται ένα άτομο που δεν έχει αρμοδιότητα στο συγκεκριμένο γραφείο να μπαίνει συστηματικά και να αφαιρεί τα ένσημα από τις αιτήσεις. Να σημειωθεί ότι η εν λόγω υπάλληλος βρέθηκε ένοχη ότι αφαιρούσε τα ένσημα από το Σεπτέμβριο του 2014, αλλά το δικαστήριο έπαψε υφ' όρον την ποινική δίωξη για το διάστημα πριν τον Απρίλιο του 2016 λόγω παραγραφής.

Ν.Κ.