Πιο αναλυτικά, η αιτούσα είναι άνεργη και μητέρα ενός ανήλικου παιδιού. Κατοικεί με την οικογένειά της σε χωριό της Μεσσηνίας και τα μοναδικά εισοδήματά τους προέρχονται από τις αγροτικές εργασίες του συζύγου της. Σύμφωνα με την αίτησή της, ο σύζυγός της φέρνει στο σπίτι κάθε μήνα περίπου 600 ευρώ, ενώ η οικογένεια για να ζήσει χρειάζεται 500 ευρώ το μήνα, κι αυτό επειδή μέρος της διατροφής τους καλύπτεται από την αγροτική τους παραγωγή. Η αιτούσα δεν έχει περιουσία, και το μόνο που υπάρχει στο όνομά της είναι ένα αυτοκίνητο που το δικαστήριο έκρινε ότι είναι απαραίτητο για τις μετακινήσεις της οικογένειας.
Το σύνολο των οφειλών της ανέρχεται σε 95.000 ευρώ και προέρχεται από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες. Η ειρηνοδίκης απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς των τραπεζών ότι η οφειλέτρια ήξερε ότι δεν θα μπορεί να ξεπληρώσει τα δάνειά της και κορόιδεψε τους πιστωτές της. Ορισε λοιπόν το δικαστήριο μηνιαίες καταβολές για μια 5ετία, ποσού 100 ευρώ, οπότε η οφειλέτρια θα πληρώσει συνολικά 6.000 ευρώ.
Ο δικηγόρος της Αριστομένης Σκούλικας, σχολιάζοντας την απόφαση, είπε: «Το πεδίο εφαρμογής του νόμου για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα μεγαλώνει, δίνοντας την ευκαιρία στους υπερχρεωμένους συμπολίτες μας να λύσουν τα οικονομικά τους προβλήματα. Από την αρχή του τρέχοντος έτους, ρυθμίζονται νομοθετικά και τα δάνεια των επιχειρήσεων, δίνοντας ανάλογες ευκαιρίες σε όσους καταφύγουν στην προστασία του νόμου. Η ενημέρωση, η μεθοδική και υπεύθυνη αντιμετώπιση από ειδικούς, φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα».
Ν.Κ.