Συγκεκριμένα -και σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών- από το 2013 μέχρι τις 23 Ιουλίου 2018 είχαν καταγραφεί στα ληξιαρχεία της Μεσσηνίας 12.152 θάνατοι και μόλις 5.367 γεννήσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο την τελευταία εξαετία οι θάνατοι είναι τουλάχιστον διπλάσιοι από τις γεννήσεις. Αν στη φυσική μείωση του πληθυσμού προστεθεί και η μετανάστευση για εργασία σε άλλους νομούς και στο εξωτερικό, γίνεται κατανοητό ότι το δημογραφικό πρόβλημα απειλεί όχι μόνο την αναπτυξιακή προοπτική της Μεσσηνίας, αλλά και το σημερινό επίπεδο ευημερίας: Σε λίγα χρόνια, παρά τη βελτίωση της τεχνολογίας, δεν θα υπάρχουν εργατικά χέρια για να παράγουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που παράγει σήμερα η περιοχή.
Βεβαίως, δημογραφικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζει μόνο η Μεσσηνία, αλλά συνολικά η Ελλάδα - και η περαιτέρω συρρίκνωση του πληθυσμού μοιάζει αναπόφευκτη αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα, όχι "ασπιρίνες". Σε κάθε περίπτωση η οικονομική ενίσχυση των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών από μόνη της αποδεικνύεται ανίκανη να ανακόψει την συρρίκνωση του πληθυσμού. Η Πολιτεία οφείλει λοιπόν να εξετάσει μέτρα ενίσχυσης της μητρότητας αντίστοιχα με εκείνα που ισχύουν στα κοινωνικά κράτη της Ευρώπης.
Φυσικά τα οικονομικά κίνητρα αλλά και τα υπόλοιπα μέτρα και δομές για την αύξηση των γεννήσεων προϋποθέτουν μια ανθηρή οικονομία· πλην όμως οι περισσότεροι Ελληνες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους εν δυνάμει επενδυτές σαν... κατακτητές που θέλουν να καταστρέψουν την χώρα.
Παράλληλα, είναι σίγουρο ότι κάθε προσπάθεια οργανωμένης ενσωμάτωσης μεταναστών στο πλαίσιο αυτό, όχι μόνο ότι θα συναντήσει μεγάλη αντίδραση, αλλά και θα γιγαντώσει τις εθνικιστικές φωνές που αρνούνται να κατανοήσουν ότι η Μεσσηνία και η Ελλάδα γερνούν κι αργοπεθαίνουν χωρίς ελπίδα.
Αναλυτικά στοιχεία για τις γεννήσεις και τους θανάτους στη Μεσσηνία, ανά έτος και δημοτική ενότητα, παρουσιάζονται στον σχετικό πίνακα.
Θ.Λ.
