Ο λόγος για τους περίπου 40 εργαζόμενους στις πέντε δομές τού "Βοήθεια στο Σπίτι" στη Μεσσηνία οι οποίοι σήμερα απεργούν. Η απεργία είναι 24ωρη και την διοργανώνει το Πανελλήνιο Συντονιστικό Οργανο Συλλόγων και Σωματείων του προγράμματος.
Η Μανταλένα Λυμπέρη, μέλος του Δ.Σ. του Διαπεριφερειακού Συλλόγου Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας του "Βοήθεια στο Σπίτι" εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στη Μεσσηνία. Λέει λοιπόν ότι εδώ και 15 χρόνια εργάζονται σε καθεστώς ομηρίας. "Ζούμε σε κατάσταση ομηρίας, με συμβάσεις οι οποίες ανανεώνονται κάθε χρόνο, χωρίς διακοπή στην εργασία μας ούτε μιας μέρας", επισημαίνει η ίδια. Το κύριο αίτημά τους λοιπόν είναι "η αλλαγή των συμβάσεών μας με νομοθετική ρύθμιση, για να σταματήσει η ομηρία των 15 χρόνων", σημειώνει. Και προσθέτει πως οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα "θεωρούμε ότι το δικαιούμαστε γιατί έχουμε προσληφθεί με τον ΑΣΕΠ και αυτή τη στιγμή, όπως μαθαίνουμε από πληροφορίες, η κυβέρνηση ζητά επαναπροκήρυξη των θέσεων".
ΕΠΑΝΑΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ
Παρόλο που, όπως τονίζει η κ. Λυμπέρη, πολλοί εργάζονται 15 χρόνια συνεχόμενα, από την ίδρυση δηλαδή των δομών, η κυβέρνηση έρχεται και ζητεί την επαναπροκήρυξη των θέσεών τους, ενώ όλοι έχουν προσληφθεί με προκηρύξεις και μέσω ΑΣΕΠ. Και δεν είναι μόνο ότι έχουν αξιολογηθεί ήδη στα τυπικά προσόντα, είναι και οι σχέσεις που τόσα χρόνια έχουν αναπτύξει με τους ηλικιωμένους, τα ΑΜΕΑ και τους ανήμπορους ανθρώπους στα χωριά της Μεσσηνίας. "Οι ίδιοι οι εξυπηρετούμενοι μας περιμένουν σαν να περιμένουν τα παιδιά τους", λέει χαρακτηριστικά η ίδια. Και πώς αλλιώς, όταν οι ηλικιωμένοι σε απομακρυσμένα χωριά της υπαίθρου βρίσκουν στους εργαζόμενους του "Βοήθεια στο Σπίτι" την υποστήριξη και τη φροντίδα που χρειάζονται για να κάνουν τις δουλειές τους και μακριά από το σπίτι, που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα τους πληρώσουν έναν λογαριασμό, θα γράψουν και θα τους φέρουν τα φάρμακά τους, ενώ θα επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους που ζουν μακριά όταν υπάρχει ανάγκη.
ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ
Οπως λέει η Μ. Λυμπέρη, στο πρόγραμμα εργάζονται κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές και οικιακοί βοηθοί οι οποίοι θα φροντίσουν για τα τρόφιμα, τις ανάγκες νοσηλείας, την καθαριότητα και την προσωπική υγιεινή ενός ηλικιωμένου ή ΑΜΕΑ, ενώ θα διανύσουν καθημερινά 80 και 100 χιλιόμετρα για να φτάσουν και στο πιο απόμακρο χωριό. Οι ίδιοι είναι άλλωστε που θα μεταφέρουν ένα άτομο με αναπηρίες ή έναν ανήμπορο ηλικιωμένο για ιατρικές εξετάσεις και πάλι πίσω στα σπίτια τους. Και αυτό, λέει η ίδια, είναι "ένα πολύ σημαντικό έργο, ένα λειτούργημα που το κράτος οφείλει να παρέχει σε αυτούς τους ανθρώπους με τις χαμηλές συντάξεις, οι οποίοι θέλουν και παραμένουν στα χωριά τους".
ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΓΙΑ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ
Και όλα αυτά πολλές φορές με αυτοκίνητα που έχουν... τερματίσει από τα πολλά χιλιόμετρα ή στους δήμους όπου δεν υπάρχει αυτοκίνητο οι εργαζόμενοι βάζουν τα δικά τους, ενώ και οι κοινωνικοί λειτουργοί του προγράμματος είναι αυτοί οι οποίοι ελλείψει προσωπικού προσφέρουν και άλλα καθήκοντα στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Κι όμως, η πληρωμή τους πολλές φορές καθυστερεί μέχρι και 8 μήνες, γι' αυτό και οι εργαζόμενοι στις δομές τού "Βοήθεια στο Σπίτι" έχουν ως αιτήματα επιπλέον καινούργια αυτοκίνητα για τις αναγκαίες μετακινήσεις τους, καθώς και "την καλύτερη ροή χρηματοδότησης του προγράμματος, γιατί υπάρχει καθυστέρηση στις πληρωμές 4-8 μήνες", λέει η Μανταλένα Λυμπέρη. Η οποία καταλήγοντας καλεί σήμερα "να συμμετέχουν και να συμπαρασταθούν στην πορεία μας στην Αθήνα όχι μόνο οι εργαζόμενοι στο "Βοήθεια στο Σπίτι", αλλά όλοι οι εργαζόμενοι και να ισχύσει μια νομοθετική ρύθμιση για όλους όσοι εργάζονται σε καθεστώς ομηρίας, όπως εμείς".
Ν.Κ.
