«Εκτός από την προσφάτως ριζικά ανακαινισμένη με 80 εκ. ευρώ σιδηροδρομική γραμμή Κορίνθου - Τρίπολης - Καλαμάτας, εγκαταλείπεται στην τύχη του καινούργιο και πανάκριβο τροχαίο υλικό (μηχανές, βαγόνια, αυτοκινητάμαξες), καθώς και υποδομές, εγκαταστάσεις και μηχανήματα που απέκτησε το μηχανοστάσιο Καλαμάτας τα τελευταία δύο χρόνια και δεν λειτούργησαν ποτέ!!!». Αυτό τονίζεται στο πανελλήνιο φιλοσιδηροδρομικό forum "Αmnizia" στο Διαδίκτυο, στο οποίο δημοσιεύονται και φωτογραφίες που κάνουν το γύρο της Ελλάδας και της Ευρώπης, σε όλα τα φιλοσιδηροδρομικά sites, fora, blogs και ειδησεογραφικά portals σε Γερμανία, Αυστρία, Αγγλία, Ελβετία, Γαλλία και Βέλγιο - «προκαλώντας τη διεθνή κατακραυγή για το αίσχος και το έγκλημα που συντελείται στον πελοποννησιακό σιδηρόδρομο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.
Αναλυτικότερα, μεταξύ άλλων επισημαίνονται τα εξής:
«Από τις 12 πανάκριβες, ολοκαίνουργιες υπερσύγχρονες αυτοκινητάμαξες ρέιλ-μπας που αγοράστηκαν το 2004, οι 7 αν και σε λειτουργική κατάσταση βρίσκονται εγκαταλειμμένες στις γραμμές του μηχανοστασίου, το οποίο κλείνει σε λίγες μέρες, αφήνοντάς τις στο έλεος των παράνομων πλανόδιων συλλεκτών μετάλλου για scrap. Εγκαταλειμμένες, με τα χορτάρια να θεριεύουν δίπλα τους, βρίσκονται επίσης 10 σύγχρονες κλιματιζόμενες τρίδυμες αυτοκινητάμαξες τύπου ΜΑΝ-4 Iντερσίτι και 6 δίδυμες αυτοκινητάμαξες τύπου ΜΑΝ-1, οι οποίες βρίσκονται σε άριστη λειτουργική κατάσταση και μέχρι πριν από λίγο καιρό ταξίδευαν αδιάκοπα στις γραμμές της Πελοποννήσου.
Εκτός του τροχαίου υλικού, πανάκριβες και ολοκαίνουργιες εγκαταστάσεις εγκαταλείπονται χωρίς να έχουν καν λειτουργήσει: Το σύγχρονο αυτόματο πλυντήριο και η υποδαπέδια πλύση οχημάτων, το κτήριο αποθήκευσης άμμου, το κτήριο του υποδαπέδιου τόρνου και το αντίστοιχο μηχάνημα, η καινούργια ηλεκτρονική ζυγαριά οχημάτων, οι νέοι λάκκοι επιθεώρησης, γερανοί ανύψωσης οχημάτων και όλος ο εξοπλισμός εγκαταλείπεται έτσι απλά, χωρίς καμιά ντροπή.
Η τεράστια έκταση όπισθεν του μηχανοστασίου, που απαλλοτριώθηκε από τον ΟΣΕ για να γίνουν τα έργα επέκτασης, μένει αναξιοποίητη και αυτή. Η καταστροφή της δημόσιας περιουσίας δεν φαίνεται να συγκινεί κανέναν, ούτε καν τους τοπικούς άρχοντες, που θα ενδιαφερθούν μόνο όταν σύντομα ο χώρος θα γίνει άντρο άστεγων, παράνομων και τοξικομανών και θα ενοχληθούν οι περίοικοι...».
Γίνεται ακόμα λόγος για «κλείσιμο του πελοποννησιακού σιδηροδρόμου με μαφιόζικο τρόπο εκ μέρους του υπουργείου, κατασυκοφαντώντας επί χρόνια τους εργαζόμενους με τη βοήθεια αρκετών ΜΜΕ, χρησιμοποιώντας πλασματικά και ψευδέστατα στοιχεία περί κόστους λειτουργίας, πληροτήτων αμαξοστοιχιών και εισπράξεων, και με τη σφραγίδα τυχάρπαστων Εταιρειών Συμβούλων που ουδεμία σχέση είχαν με τη Συγκοινωνιολογία... Και το όφελος της εξουδετέρωσής του θα το καρπωθούν τώρα οι ανταγωνιστές του, οι ιδιωτικές μεταφορικές εταιρείες και οι ιδιωτικοί αυτοκινητόδρομοι...».
Το κείμενο του Αmnizia καταλήγει μάλιστα με διάφορα ερωτήματα: «Δεν θα κατηγορηθεί κανείς από τους πολιτικούς μας για κακοδιαχείριση; Για απιστία και παράβαση καθήκοντος; Για κατάχρηση δημοσίου χρήματος; Για καταστροφή δημόσιας περιουσίας; Και τα παχιά λόγια περί πράσινης ανάπτυξης; Περί βιώσιμης κινητικότητας; Περί μείωσης των τροχαίων δυστυχημάτων;».