Το έμβρυο αισθάνεται τα συναισθήματα και ιδιαίτερα την αγάπη προς αυτό μητέρας και πατέρα. Ενώ η αδιαφορία τους, η έλλειψη από τους γονείς επιθυμίας γέννησής του ή η απόρριψη του φύλου του, το γεγονός δηλαδή ότι θα ήθελαν ένα άλλο φύλο κι όχι το υπάρχον, είναι η πιο τραγική του εμπειρία, που θα του δυσκολέψει όλη την ζωή. (Αθανάσιος Καυκαλίδης)
Επιστήμονες, έχουν καταδείξει την πρωταρχική σημασία για το παιδί και το μέλλον του συναισθηματικού δεσμού, που η μητέρα του έχει δημιουργήσει και διατηρεί μαζί του.
- Η καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια Catherine Monk από τις μελέτες της επισημαίνει ότι, τα νεογνά των καταθλιπτικών εγκύων μητέρων είναι πιο ευερέθιστα και πιο δύσκολα να ηρεμήσουν, έχουν περισσότερα προβλήματα ύπνου και έχουν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα τους (της στρεσογόνου ορμόνης). Αργότερα εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά παρορμητικότητας, υπερκινητικότητας και συμπεριφορικά προβλήματα. Αυτή η έρευνα, εξηγεί η καθηγήτρια Monk, μας στέλνει πιο πίσω, στην ενδομήτρια ζωή ως προς το πότε γινόμαστε αυτό που είμαστε.
Σύμφωνα με τον δρ. Thomas Verny, η ενδομήτρια ζωή καθορίζει την σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του, τον συνάνθρωπο, τον πλανήτη Γη.
Οι εικόνες, οι σκέψεις, οι ιδέες που η μητέρα τρέφει μέσα της, εμποτισμένες από τη συγκίνησή της και μάλιστα σε σχέση με το παιδί της, το επηρεάζουν, το μορφοποιούν.
Η επίδραση των σκέψεων της μητέρας στο έμβρυο ερευνήθηκε και από την Γαλλίδα πανεπιστημιακή ερευνήτρια Marie-Claire Busnel, η οποία είπε: «Εξίσου το έμβρυο αντιδρά στον λόγο όπως και στη σκέψη της μητέρας, όταν αυτή η σκέψη έχει μια σαφήνεια και ένταση». Η έγκυος γυναίκα είναι μορφοποιός! Οι εικόνες και οι σκέψεις για το παιδί εγγράφουν σ’ αυτό εντυπώματα, μορφοποιούν=διαμορφώνουν την ύπαρξή του.
Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε τους γονείς όσον αφορά τα ανυποψίαστα νοητικά ταλέντα των μωρών, ήδη από την κοιλιά της μητέρας τους ακόμη και των πρόωρων. Αυτά τα μωρά είναι ικανά λεπτής κατανόησης, μνήμης και μάθησης. Οι σπουδαίες ανακαλύψεις έφεραν μια νέα διάσταση στον πρώτιστο παιδαγωγικό ρόλο των μελλόντων γονιών, μητέρας και πατέρα, και στην μεγάλη τους δυνατότητα να οικοδομήσουν σωστά το μέλλον του παιδιού τους, θεμελιώνοντας ήδη από την αρχή της ζωής του, από τις ρίζες του, την υγεία του και δομώντας θετικά τις δυνάμεις της ψυχής του!
Ο αληθινός παιδαγωγός και κυρίως η μαία φροντίζουν από την αρχή να γίνει ίσιο το δενδράκι. Αυτό είναι πολύ πιο εύκολο και αποτελεσματικό από το να προσπαθούν να το ισιώσουν, αφού στραβώσει.
Χαρά, ανάταση, θαυμασμός, βαθιά αγάπη και τρυφερότητα στη σχέση του ζευγαριού, δηλαδή μια ευγενής φυσική, ψυχική και πνευματική εξ ίσου, ερωτική επικοινωνία του ζεύγους και σύγχρονη επιθυμία και των δύο να δημιουργήσουν ένα παιδί στον μεταξύ τους δεσμό αποτελούν το αναγκαίο πλαίσιο-θεμέλιο για την εκδήλωση σπουδαίων χαρισμάτων στην νέα ύπαρξη που έρχεται να ενσαρκωθεί μαζί τους. Οι μέλλοντες γονείς μπορούν να δώσουν στο παιδί από τη μήτρα τα στοιχεία και τις προϋποθέσεις που θα του επιτρέψουν να εγγράψει στα θεμέλια της δομής του την χαρά της ζωής, την ικανότητα για αγάπη, για διάλογο, για συνεργασία, για εξεύρεση δικαίων λύσεων σε όλες τις συγκρούσεις.
Τα κύτταρα έχουν μνήμη. Ο ψυχισμός του παιδιού αλλά και η φυσική του ύλη, δηλαδή όλος ο οργανισμός του, δομείται με τις ψυχικές ενέργειες της μητέρας και μέσω αυτής του πατέρα και του περιβάλλοντος.
Ηδη από την σύλληψη το κάθε τι από την μητέρα και το περιβάλλον της εγγράφεται στην κυτταρική του μνήμη. Σκέψεις, ιδέες, συγκινήσεις, βιώματα της εγκύου δημιουργούν δονήσεις και αποτελούν «πληροφορίες», εγγραφόμενες, ως εντυπώματα, στη νευρική κυτταρική μνήμη του εμβρύου, πρώτα δυναμικά χαράγματα, απαρχές του αυριανού του χαρακτήρα και των κλίσεων και χαρισμάτων του, των ιδιαιτεροτήτων του, του προγράμματος ζωής του.
Στους εννέα μήνες τίθενται εξ ίσου τα θεμέλια των ψυχικών και πνευματικών ιδιοτήτων του, των κλίσεων και της ιδιοφυΐας του, μέσα από τα πανίσχυρα, ως πρώτα, εντυπώματα στην κυτταρική του μνήμη των σκέψεων, συναισθημάτων, αισθητηριακών εμπειριών, βιωμάτων μητέρας, και μέσα από αυτήν, του πατέρα και του οικείου περιβάλλοντος.
Τέλος ας σκεφτούμε συνειδητά πόσο προφητικά ήταν τα λόγια το 1994 του διάσημου Μichel Odent:
“Η αγωγή πριν από την γέννηση είναι ένα θέμα της δημόσιας υγείας. Είμαι πεπεισμένος ότι τα χρόνια που έρχονται, το θέμα της εμβρυϊκής ζωής και της πρωτογενούς υγείας θα αποτελέσει σημαντικό θέμα της δημόσιας υγείας, συνεχώς και περισσότεροι άνθρωποι θα στραφούν προς την εμβρυϊκή ζωή”.
Βίνα Γιαννοπούλου
Κοινοτική Μαία
MSc “Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και Διαχείριση Κρίσεων”
