Παρασκευή, 05 Απριλίου 2019 08:49

Δικαστικό “φρένο” και… αλαλούμ με το θεσμό του οικογενειακού γιατρού

Γράφτηκε από την

 

Ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού δεν λειτουργεί στην πράξη και ένας από τους κύριους παράγοντες είναι ότι οι ιατροί δεν θέλουν, για τους δικούς τους λόγους, να συμμετάσχουν.

Η πρόσφατη δε δικαστική απόφαση από το Πρωτοδικείο Αθήνας, που δικαιώνει τους παθολόγους, παιδιάτρους και γενικούς ιατρούς κέντρων υγείας και άλλων μονάδων πρωτοβάθμιας περίθαλψης, οι οποίοι ζητούν να ακυρωθεί ο νόμος με τον οποίο βαφτίζονται εκβιαστικά οικογενειακοί ιατροί, βάζει επιπλέον εμπόδια στο όλο εγχείρημα.

Ρεπορτάζ: Νικολέττα Κολυβάρη

Επίσης και οι Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) πρέπει υποχρεωτικά να διαθέτουν οικογενειακό γιατρό.

Η "Ε" στο ενδεχόμενο και οι συνάδελφοί τους οικογενειακοί ιατροί των κέντρων υγείας και ΤΟΜΥ της Μεσσηνίας να προσφύγουν δικαστικά (που δεν αποκλείεται όπως μάθαμε) μίλησε με τον διευθυντή του Κέντρου Υγείας Καλαμάτας Παναγιώτη Κατσαφάδο για τη λειτουργία του θεσμού στην πράξη. Είπε λοιπόν ότι δεν λειτουργεί στην πράξη κι ούτε μπορεί να λειτουργήσει αν δεν επαναπροσδιοριστούν οι όροι σύμβασης και δεν δοθούν εγγυήσεις για το ωράριο απασχόλησης, αλλά και οικονομικά κίνητρα στους ιδιώτες ιατρούς.

ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Στο Κέντρο Υγείας Καλαμάτας χρέη οικογενειακού γιατρού με το... ζόρι επωμίζονται ένας παιδίατρος, δύο παθολόγοι και δύο γενικοί ιατροί. Κι αν για τον παιδίατρο δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα, οι υπόλοιποι τέσσερις  έχουν να αντιμετωπίσουν κατακλυσμό αιτήσεων από ασφαλισμένους. Οπως χαρακτηριστικά λέει ο κ. Κατσαφάδος, ενώ ο καθένας τους μπορεί να δεχτεί έως 2.250 ασφαλισμένους, ήδη έχουν υποβάλει στον έναν 5.500 αιτήσεις! "Ποιους θα διαλέξει και... ποιους θ' αφήσει;", ερωτά ρητορικά. Στο μεταξύ, ο διευθυντής του κέντρου υγείας σε συνεργασία και με τους κατ' αναγκασμό οικογενειακούς γιατρούς, κατέγραψαν τους προβληματισμούς τους, τους οποίους προώθησε εγγράφως στην 6η ΥΠΕ και αναμένει απαντήσεις.

ΕΝΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΘΕΣΜΟΣ

Ο κ. Κατσαφάδος ξεκαθαρίζει ότι ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού καταρχάς βρίσκει σύμφωνους όλους τους γιατρούς γιατί είναι χρήσιμος και ωφέλιμος, όμως "δεν μπορούμε να ξεκινάμε ένα πρόγραμμα, να φτάνουμε στην εφαρμογή του χωρίς να προηγηθεί ένας σχεδιασμός, μια μελέτη". Κι όταν αυτά λείπουν έχουμε διάφορα παράδοξα, όπως το εξής: "Ο ασφαλισμένος ξέρει ότι ο οικογενειακός γιατρός είναι ο γιατρός που... κάνει τα πάντα, πηγαίνει λοιπόν σε έναν παθολόγο -τον οποίο έχουν βαφτίσει οικογενειακό γιατρό- και απαιτεί από αυτόν όσα έχει διαβάσει ότι πρέπει να κάνει ο οικογενειακός γιατρός, αλλά ο παθολόγος στην πράξη δεν μπορεί να τα κάνει!", λέει. Και εξηγεί πως υπάρχουν παθολόγοι οι οποίοι τιμωρήθηκαν με χρηματικά πρόστιμα ακόμα και 6.000 ευρώ, γιατί συνταγογράφησαν φάρμακα άλλων ειδικοτήτων, αν και ως οικογενειακοί ιατροί έχουν το δικαίωμα. 

ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ

Ενα ακόμα ζήτημα το οποίο αποτρέπει τους ιατρούς να συμμετέχουν στο δίκτυο είναι και αυτό του ωραρίου. Κι ενώ είναι ξεκάθαρο για τους ιδιώτες ιατρούς και τους διευθυντές και επιμελητές Α' του ΕΣΥ, για τους γενικούς ιατρούς και τους παθολόγους που ανήκουν στα κέντρα υγείας δεν υπάρχει ένα εργασιακό πλαίσιο που να τους λέει τι θα κάνουν. Ετσι παρατηρείται να πηγαίνει ο ασφαλισμένος και να απαιτεί από τον οικογενειακό ιατρό για κατ' οίκον επίσκεψη βραδινή ώρα, αφού ο ιατρός έχει συμπληρώσει το 7ωρο εργασίας του στο κέντρο υγείας. Επίσης, αυτό το αλαλούμ προκαλεί προβλήματα και στα τακτικά ραντεβού με τους ασθενείς, αφού όσοι έχουν δηλώσει έναν οικογενειακό ιατρό απαιτούν να εξεταστούν κατά προτεραιότητα.

ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΣΑΚΩΜΟΙ

"Οι γιατροί μας εδώ δουλεύουν με ραντεβού και δυστυχώς τα ραντεβού στους γενικούς γιατρούς και τους παθολόγους κλείνονται και δυο μήνες και τρεις μήνες μετά, ενώ παράλληλα βλέπουν και έκτακτα περιστατικά", λέει ο κ. Κατσαφάδος. Κατά συνέπεια "δεν μπορούν να αφήσουν αυτά τα περιστατικά για να δούνε αυτόν ο οποίος έχει κάνει αίτηση για να τον δεχτεί ο οικογενειακός γιατρός". Και το... παράδοξο της ιστορίας "αυτόν που απαιτεί προτεραιότητα ούτε καν τον έχει αποδεχτεί ο ιατρός, αλλά ο ασφαλισμένος δεν το ξέρει και δημιουργούνται πολλά παράπονα, τσακωμοί, φωνές -μια κατάσταση που δεν αρμόζει στην πρωτοβάθμια περίθαλψη". Κι επειδή ο κόσμος δεν είναι σωστά ενημερωμένος ταλαιπωρείται και οργίζεται, ενώ "και οι γιατροί είναι φοβισμένοι, με αποτέλεσμα να αρνούνται να δεχτούν με την ιδιότητα του οικογενειακού γιατρού κόσμο και να τον καταγράψουν, αλλά και να τους εξετάσουν", λέει καταλήγοντας ο Π. Κατσαφάδος.