Σήμερα, με τη γυναίκα του Ιωάννα και την κορούλα τους, ζουν πάνω από το Πεταλίδι, στις εγκαταστάσεις του αγροκτήματός τους, το οποίο μάλιστα φιλοδοξούν κάποια στιγμή να οργανωθεί πλήρως και να είναι επισκέψιμο.

Πάντως, αρκετά  τμήματα της μεγάλης ιδιοκτησίας, σε έδαφος με αρκετές δυσκολίες, έχουν διαμορφωθεί και σιγά - σιγά παίρνουν σειρά για την υλοποίηση των σχεδίων της οικογένειας.

Αυτή την περίοδο σειρά έχει η κλωστική κάνναβη. Ο χώρος για τη σπορά της ετοιμάστηκε σε μόλις 2 στρέμματα γης για αρχή, εν αναμονή των σχετικών αδειών και των σπόρων. 

Ο Νικόλας Τσαπόγας απευθύνθηκε και στον Συνεταιρισμό Βιολογικής Κλωστικής Κάνναβης ΚΑΝΝΑΒΙΟ μετά τη νομιμοποίηση της παραγωγής κλωστικής κάνναβης από το ελληνικό κράτος πριν ένα χρόνο περίπου. 

Ο ίδιος έχει πλέον αποδεχτεί τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή του, η οποία όμως δεν έφερε και αλλαγή στη φιλοσοφία του για τη ζωή. Πιστεύει πως πρέπει «να γυρίσουμε στα παλιά για να μη χάσουμε την ελευθερία μας» κι έτσι με τη γυναίκα του και την κόρη τους έχουν φτιάξει τη δική τους καθημερινότητα, η οποία περιλαμβάνει από κοτούλες, αυγά, φρούτα και μαρμελάδες για το σπίτι, μέχρι σκάψιμο, φύτεμα και συγκομιδή. 

Οσο για τον τεράστιο άγνωστο κόσμο των άγριων φυτών… σιγά – σιγά τον μαθαίνουν επιδιώκοντας κυρίως διαρκή ενημέρωση ακόμα και μέσα από το Διαδίκτυο.

Η επιλογή της κλωστικής κάνναβης για καλλιέργεια έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης του Νικόλα, όπως εξηγεί, αφού πρόκειται για φυτό και με θεραπευτικές ιδιότητες. Ο ίδιος θα συνεχίσει με το ίδιο σκεπτικό και θα βάλει τα δυνατά του να το εξελίξει και να δημιουργήσει έναν πλήρως οργανωμένο επισκέψιμο χώρο για περιβαλλοντική εκπαίδευση και άλλες δράσεις, όπως λέει.

Μέχρι τώρα πάντως, λόγω της μορφολογίας του εδάφους και της μεγάλης αφρόντιστης τα προηγούμενα χρόνια έκτασης, έχει αντιμετωπίσει αρκετές δυσκολίες κι έχουν υπάρξει μεγάλες καθυστερήσεις. Και να λάβει κανείς υπόψη πως ο ίδιος δεν είχε καμία σχέση με την καλλιέργεια της γης τα προηγούμενα χρόνια.

Το πώς ενεπλάκη είναι μια μεγάλη ιστορία που ξεκινά από τα ανθηρά οικονομικά και για τον ίδιο χρόνια, αναλαμβάνοντας δημόσια κυρίως έργα στην Αθήνα. Τότε, στις αρχές του 2000, οπότε ο ίδιος αναζητούσε τρόπους να επενδύσει χρήματα και ο πατέρας του πρότεινε να αποκτήσει ξανά τη γη που παλιότερα είχε ξανά στην κατοχή της η οικογένειά τους. Σύμφωνα πάντα με τη διήγηση του Νικόλα Τσαπόγα, ο πατέρας θα υλοποιούσε τον σχεδιασμό που θα γινόταν και ο ίδιος θα συνέχιζε τη δουλειά του στην Αθήνα, αλλά ο ξαφνικός του χαμός του πατέρα τα άλλαξε όλα. 

Πριν την έναρξη της κρίσης το 2007 κατέβηκε ως πολιτικός μηχανικός στην Καλαμάτα, αλλά σύντομα φάνηκαν οι συνέπειες της κρίσης και αποφάσισε ν’ ασχοληθεί σιγά – σιγά  με το χωράφι. Το 2010 γνώρισε την Ιωάννα και πλέον δραστηριοποιούνται με επίκεντρο τη γη τους, φιλοδοξώντας κάποια στιγμή να βελτιώσουν τις εγκαταστάσεις και να γεμίσουν με καλλιέργειες και ζώα το αγρόκτημα.