Από τη μία η Ιταλία έχει επενδύσει πολλά τις τελευταίες δεκαετίες στη δημιουργία ενός brand γύρω από το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, που προσεγγίζει την κατανάλωσή του ως ενός premium προϊόντος, εξασφαλίζοντας έτσι μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία. Η προσέγγιση αυτή ωστόσο είναι αντίθετη από εκείνη που επιχειρούν τα ισπανικά συμφέροντα, τα οποία υποστηριζόμενα από τη μεγάλη παραγωγή της Ιβηρικής Χερσονήσου επιχειρούν μια εμπορευματοποίηση του προϊόντος με περισσότερο μαζικούς όρους.
Πλήγμα στην αξιοπιστία του έχει δεχτεί το τελευταίο διάστημα το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, καθώς η Ιταλία θεωρεί ότι κατευθύνεται από την ατζέντα της ισπανικής βιομηχανίας, ενώ ένα ιδρυτικό μέλος-χώρα του οργανισμού, το Ισραήλ, δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα των πρόσφατων αρχαιρεσιών.
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με την ενημερωτική ιστοσελίδα agronews.gr: "Πρόσφατα η ηγεσία του ακηδεμόνευτου εκ πρώτης όψεως οργανισμού (σ.σ. του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου) συμπεριλαμβανομένου του Τυνήσιου Αμπντελατίφ Γκεντίρα, πέτυχε την επανεκλογή της, ωστόσο από τις διαδικασίες έλειπε το Ισραήλ. Ειδικότερα, οι εκλογές που έλαβαν χώρα στο Μαρακές οπότε το γεγονός ότι το Ισραήλ και το Μαρόκο δεν έχουν επίσημους διπλωματικούς δεσμούς, καθιστούσε περίπλοκη την αποστολή του Ισραηλινού εκπροσώπου στη χώρα. Ετσι, έπειτα από μια σειρά γεγονότων, το Ισραήλ απευθύνθηκε σε έναν Ιταλό νομικό, τον Ιγκνάσιο Καστελούτσι, να εκπροσωπήσει τη χώρα στις εκλογές. Ωστόσο μπαίνοντας στην αίθουσα ο Ιταλός συνειδητοποίησε πως δεν υπάρχει η σημαία του Ισραήλ, με το προσωπικό να του εξηγεί πως το κράτος αυτό δεν εκπροσωπείται, αφού δεν υπήρξε κάποια επίσημη ενημέρωση. Τόσο ο κ. Καστελούτσι όσο και το υπουργείο Γεωργίας του Ισραήλ, το οποίο είναι αρμόδιο για τη συμμετοχή του κράτους στον ΙΟC, διέψευσαν την επίσημη θέση του οργανισμού και μένει τώρα μέσα στον επόμενο μήνα να τοποθετηθεί επίσημα και ο ΙΟC.
Εδώ πρόκειται για μεθοδεύσεις που γίνονται με τις πλάτες της Τυνησίας, η οποία φαίνεται απολύτως συγχρονισμένη με τα συμφέροντα της ισπανικής βιομηχανίας, γράφει ο ιταλικός Τύπος και ανακοινώσεις της Unaprol και της Italiaolivicola. «Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα ορίσουν τους ποιοτικούς κανόνες και θα συνάψουν τις προωθητικές καμπάνιες του ελαιολάδου τα επόμενα τέσσερα χρόνια», τονίζουν οι οργανώσεις οι οποίες φοβούνται μια απορρύθμιση της αγοράς ελαιολάδου όπως είναι μέχρι σήμερα γνωστή, μέσω μιας μαζικής εμπορευματοποίησης του ελαιολάδου, αντίθετης με τα ιταλικά συμφέροντα. Ας ξεκαθαριστεί εδώ πως τόσο στην περίπτωση της Ισπανίας, όσο και της Τυνησίας, δεν γίνεται λόγος για την προώθηση των συμφερόντων εθνικών κρατών, αλλά ιδιωτικών εταιρειών, με έδρα κυρίως στην Ισπανία. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, στην Ιταλία υποστηρίζεται ότι πολυεθνικές εταιρείες με μεγάλα συμφέροντα στην Τυνησία και το Μαρόκο, προώθησαν την παραμονή του Αμπντελατίφ Γκεντίρα στο πόστο του, προκειμένου αυτός να προωθήσει δικούς τους ανθρώπους-κλειδιά στη διαδικασία προώθησης του ελαιολάδου στον αραβικό κόσμο. Μάλιστα συνδέουν το παραπάνω γεγονός με την απομάκρυνση του Ιταλού επικεφαλής στο Τμήμα Χημείας του οργανισμού αμέσως μετά την επανεκλογή της ηγεσίας. Από τη μία η Ιταλία έχει επενδύσει πολλά τις τελευταίες δεκαετίες στη δημιουργία ενός brand γύρω από το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, που προσεγγίζει την κατανάλωσή του ως ενός premium προϊόντος, εξασφαλίζοντας έτσι μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία. Η προσέγγιση αυτή ωστόσο είναι αντίθετη από εκείνη που επιχειρούν τα ισπανικά συμφέροντα, τα οποία υποστηριζόμενα από τη μεγάλη παραγωγή της Ιβηρικής Χερσονήσου επιχειρούν μια εμπορευματοποίηση του προϊόντος με περισσότερο μαζικούς όρους. Κάτι τέτοιο βέβαια συνεπάγεται μειωμένες τιμές, οι οποίες με τη σειρά του θα επέτρεπαν και μια αύξηση της κατανάλωσης, πάντα σε αυτό το νέο πλαίσιο.
Αν και το Ισραήλ δεν έχει ξεκαθαρίσει το κατά πόσο θα συναινούσε στην επανεκλογή της ηγεσίας του ΙΟC, θεωρεί πως ο αποκλεισμός του αντιπροσώπου του αποτελεί μια ενέργεια φίμωσης των θέσεών του στη διαδικασία διαμόρφωσης στρατηγικής στον τομέα του ελαιολάδου και ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζει τις από εδώ και πέρα ενέργειες του Συμβουλίου.
Από την άλλη, στη δημόσια σφαίρα της Ιταλίας δίνουν και παίρνουν προτάσεις απομάκρυνσης της χώρας από τον οργανισμό, αφού πλέον τα συμφέροντά της δεν εκπροσωπούνται στον ΙΟC, και είναι προς όφελός της μια περισσότερο «επιθετική στρατηγική εξόδου από τον οργανισμό», όπως γράφει το Teatro Naturale".
