Κυριακή, 26 Νοεμβρίου 2017 09:47

Εκλογές Επιμελητηρίου: Η πρώτη "μονομαχία" Γκούμα και Ξυγκώρου

Γράφτηκε από τον

Οι υποψήφιοι πρόεδροι του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας Γιώργος Γκούμας και Βαγγέλης Ξυγκώρος συμμετέχουν στο ντιμπέιτ της “Ε” και εκφράζουν τις απόψεις τους για την εξωστρέφεια των επιχειρήσεων, τις ρυθμίσεις οφειλών, την τουριστική ανάπτυξη της Μεσσηνίας και το έλλειμμα ξενοδοχειακών κλινών της Καλαμάτας.

Απαντώντας σε άλλες ερωτήσεις διατυπώνουν προτάσεις για την ανάπτυξη της τοπικής αγοράς, για την ταυτότητα που πρέπει να αποκτήσουν τα μεσσηνιακά αγροτικά προϊόντα, αλλά και για το πώς θα γκρεμιστούν τα στερεότυπα που υπάρχουν για την επιχειρηματική κοινότητα.

- Εχουμε ακούσει πολλές υποσχέσεις από πολιτικούς για την ανάγκη τόνωσης της εξωστρέφειας των μεσσηνιακών επιχειρήσεων. Ομως οι υποσχέσεις παραμένουν ανεκπλήρωτες. Τι θα κάνει ο συνδυασμός σας για να μην ακολουθήσει την πεπατημένη των πολιτικών;

Γ.Γ.: Ως επιχειρηματίας έχω μάθει να μιλάω τη γλώσσα της αλήθειας και να χτίζω σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πελάτες και τους προμηθευτές μου. Εχω μάθει να υπόσχομαι μόνο όσα μπορώ να πραγματοποιήσω. Δεν είμαι πολιτικός και δεν με ενδιαφέρει να αναδειχθώ ως πολιτικός μέσα από το Επιμελητήριο. Το Επιμελητήριο δεν είναι σκαλοπάτι για την πολιτική ανέλιξη, αλλά ένα βήμα προσφοράς στον τόπο μας. Τις ικανότητές μου ως επιχειρηματία σκοπεύω να τις χρησιμοποιήσω για την τόνωση της επιχειρηματικότητας στη Μεσσηνία και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες του νομού μας. Από την άλλη, δεν είμαι και κατά των πολιτικών και των κομμάτων. Αντίθετα, θα συνεργαστούμε μαζί τους ώστε να προωθήσουμε πάγια αιτήματα της μεσσηνιακής κοινότητας. Θα συνεργαστούμε επίσης στενά με την τοπική αυτοδιοίκηση και θα βάλουμε τη Μεσσηνία σε πρώτο πλάνο.

 Β.Ξ.: Οι πολιτικοί αναφέρονται συνήθως σε θέματα που βελτιώνουν την εικόνα τους και δεν έχουν πολιτικό κόστος. Ανεξάρτητα με αυτή την ιδιαιτερότητα του πολιτικού συστήματος, εμείς οφείλουμε να εφαρμόσουμε στρατηγικές πολιτικής παρέμβασης που να ενισχύουν την εξωστρέφεια των μεσσηνιακών επιχειρήσεων - και για να το πετύχουμε χρειαζόμαστε:

1) Επιστημονική τεκμηρίωση του αιτήματος/ων, με έμφαση στις θετικές επιπτώσεις του στην τοπική οικονομία και την κοινωνία.

2) Ευαισθητοποίηση της επιχειρηματικής κοινότητας, για να απαιτεί τη λήψη αποφάσεων.

3) Εμπέδωση της δημιουργικής σκέψης και σωστή διαχείριση της καινοτομίας, υπό την οπτική γωνία της εξωστρέφειας, ως μοναδικού μέσου ανάπτυξης και δημιουργίας ευκαιριών από την κρίση.

- Τα επιμελητήρια -και όχι μόνο της Μεσσηνίας- έχουν υιοθετήσει με μεγάλη ευκολία αιτήματα ρύθμισης οφειλών από τα οποία έχουν ευνοηθεί, εκτός από τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που αγωνιούν για το μέλλον τους, και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Πώς θα προστατέψετε τον υγιή ανταγωνισμό από αυτές τις στρεβλώσεις;

Β.Ξ.: Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, ανύπαρκτης ρευστότητας και χαμηλής ζήτησης προϊόντων και υπηρεσιών, οι ρυθμίσεις οφειλών είναι οξυγόνο για την πλειοψηφία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.  Ακόμη και η ΕΕ επιτρέπει σε χώρες μέλη -όπως στην περίπτωση της Ελλάδας- να λαμβάνουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν τη χρηματοπιστωτική κρίση, επειδή αυτό συμβάλλει στην επίτευξη των γενικότερων στόχων της ΕΕ, όπως η διατήρηση ή η δημιουργία θέσεων εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν πολύ αυστηροί κανόνες της ΕΕ για τον έλεγχο της διάθεσης κρατικών ενισχύσεων, που προστατεύουν τον υγιή ανταγωνισμό από στρεβλώσεις· αλλά ταυτόχρονα πρέπει να είμαστε καχύποπτοι, γιατί συνήθως τους κανόνες αυτούς τους διαπραγματεύονται οι ισχυροί για λογαριασμό τους.

Γ.Γ. Αν η ελληνική κοινωνία κρατήθηκε όρθια, σε όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια, αυτό οφείλεται στην αλληλεγγύη που επιδείξαμε ως λαός. Στα προβλήματα δεν ωφελεί να κλείνουμε τα μάτια, αλλά και ούτε να τιμωρούμε όσους έπληξε η κρίση. Η μακροχρόνια οικονομική κρίση έχει οδηγήσει αρκετούς επαγγελματίες, συνανθρώπους μας, συναδέλφους μας, είτε στο να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, είτε στο να τα βγάζουν πέρα δύσκολα. Για να προχωρήσουμε μπροστά δεν μπορούμε να τους αφήσουμε πίσω. Ασφαλώς και υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας, για να προστατευτεί το σύνολο της ελληνικής επιχειρηματικότητας από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, από εκείνους που έχουν και δεν θέλουν να πληρώσουν. Η Ελληνική Πολιτεία μπορεί να τους αποκλείσει από ευνοϊκές ρυθμίσεις οφειλών και θα πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

- Η Καλαμάτα είναι τουριστική πόλη; Αν είναι, γιατί δεν επιτρέπεται η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές κατά τη διάρκεια της σεζόν;

Γ.Γ.: Για το θέμα αυτό τον πρώτο λόγο τον έχει ο Εμπορικός Σύλλογος της πόλης. Για το Επιμελητήριο στόχος μας είναι η Καλαμάτα να αναδειχθεί ως προορισμός όχι μόνο ως θερινών διακοπών, αλλά και ως προορισμός Σαββατοκύριακου για όλο το χρόνο - αυτό που στη διεθνή ορολογία του τουρισμού ονομάζεται City Break Destination. H αγορά του City Break είναι αρκετά δημοφιλής, και οι πόλεις δέχονται έσοδα από τον τουρισμό καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ειδικά με τη μείωση του χρόνου της διαδρομής μεταξύ Αθήνας και Καλαμάτας, αλλά και με τους νέους αυτοκινητόδρομους, η Καλαμάτα μπορεί να διεκδικήσει ένα σοβαρό μερίδιο στον εσωτερικό τουρισμό. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, και ο εμπορικός κόσμος θα εξετάσει υπό διαφορετικό πρίσμα το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.

Β.Ξ.: Αυτό είναι θέμα αρμοδιότητας του Εμπορικού Συλλόγου και της Ομοσπονδίας Επαγγελματιοβιοτεχνικών Σωματείων. Εμείς, ως Επιμελητήριο, μπορούμε να τεκμηριώσουμε επιστημονικά τα αιτήματά τους προς την Πολιτεία, φυσικά εφ’ όσον μας ζητηθεί.

- Είναι γενικά παραδεκτό ότι το έλλειμμα ξενοδοχειακών κλινών στην Καλαμάτα εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Τι προτείνει ο συνδυασμός σας για την αύξηση των κλινών;

Β.Ξ.: Πράγματι η Καλαμάτα, 2η πόλη της Πελοποννήσου μετά την Πάτρα, διαθέτει μόνο 1.200 ξενοδοχειακές κλίνες. Αυτό δείχνει τη δυσκολία να αποτελέσει έναν σύγχρονο τουριστικό προορισμό στο άμεσο μέλλον, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ κ.α.), των εμπορικών επιχειρήσεων, της μεταποίησης και του αγροτικού τομέα της Μεσσηνίας.

Ο συνδυασμός μας θεωρεί πρότυπο για την τουριστική ανάπτυξη της Μεσσηνίας την Τοσκάνη της Ιταλίας. Με αυτό το κριτήριο, θα αξιοποιήσουμε τις υπάρχουσες δομές του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, όπως το Γραφείο Υποδοχής Συνεδρίων & Θεματικού Τουρισμού: μια πρωτοπόρα δομή, η πρώτη που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα από το δικό μας Επιμελητήριο.

Επίσης, σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή της Καλαμάτας και την Περιφέρεια Πελοποννήσου, θα διεκδικήσουμε πόρους από το ΕΣΠΑ και το Ευρωπαϊκό Περιφερειακό Ταμείο για την κατασκευή και λειτουργία της "Μεσογειακής Πόλης" - έργο αιχμής για την ανάπτυξη του γαστρονομικού τουρισμού, για το οποίο η σημερινή διοίκηση του Επιμελητηρίου έχει καταθέσει φάκελο για την έκδοση πολεοδομικής άδειας. Σε κάθε περίπτωση, θα αξιοποιήσουμε τον θεσμικό ρόλο του Επιμελητηρίου για να ενθαρρύνουμε τους τοπικούς παράγοντες προς αποφάσεις που θα οδηγούν σε βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη.

Γ.Γ.:  Εμείς έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για τον τουρισμό. Το πρόγραμμα αυτό συνδυάζει την διεκδίκηση έργων υποδομής όσον αφορά το οδικό δίκτυο, την προώθηση του λιμανιού της Καλαμάτας ως port hub για την κρουαζιέρα, την αναβάθμιση του λιμανιού της Κυπαρισσίας, ένα δίκτυο από μαρίνες, αλλά και την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού, του αγροτοτουρισμού, του συνεδριακού τουρισμού. Επίσης, την ανάδειξη της Καλαμάτας ως προορισμού City Break, όπως προανέφερα. Στόχος μας είναι να αυξήσουμε τη ζήτηση. Αν το πετύχουμε, θα έρθει και η αύξηση των κλινών για να καλύψουν τη ζήτηση. Ετσι συμβαίνει στην αγορά.

- Οι επιχειρηματικοί φορείς προτρέπουν συχνά τους καταναλωτές να αγοράζουν τοπικά προϊόντα. Η παρότρυνση αυτή ισχύει και για την αγορά πρώτων υλών ή μηχανημάτων, από τις επιχειρήσεις; Ισχύει επίσης και όταν αυτά είναι ακριβότερα, με συνέπεια να αυξάνεται το κόστος και να μην παράγονται ανταγωνιστικά προϊόντα;

Γ.Γ.: Πεποίθησή μου είναι ότι πρέπει να στηρίζεται η τοπική αγορά. Δεν θα μπορούσα να μην το υποστηρίξω άλλωστε, όταν κάθε χρόνο, ως εξαγωγέας, προσπαθώ να πουλήσω στη διεθνή αγορά τα μεσσηνιακά προϊόντα. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά θα πρέπει να είμαστε και ανταγωνιστικοί. Διαφορετικά δεν μπορούμε να επιβιώσουμε ως επιχειρηματίες. Θα πρέπει συνεπώς να βρούμε τη χρυσή τομή σε όλα.

Β.Ξ.: Προτιμώντας εγχώρια προϊόντα και υπηρεσίες ενισχύουμε τον μηχανισμό που οδηγεί την ελληνική οικονομία σε αναπτυξιακή πορεία, δεδομένου ότι όταν μεγαλώνει η ζήτησή τους, οι επιχειρήσεις αυξάνουν την παραγωγή τους, επενδύουν, προσλαμβάνουν προσωπικό, αγοράζουν υλικά, πολλαπλασιάζουν τις υπηρεσίες τους και παράλληλα αυξάνεται η δραστηριότητα των επαγγελματιών, των γεωργών κ.λπ., τα εισοδήματα και η αγοραστική τους δύναμη. Αντίθετα, αγοράζοντας εισαγόμενα αγαθά, στέλνουμε τα χρήματα μας σε επιχειρήσεις του εξωτερικού, βοηθάμε την ανάπτυξη ξένων οικονομιών, περιορίζουμε τον τζίρο των ελληνικών επιχειρήσεων, οι οποίες αναγκάζονται να μειώσουν την παραγωγή τους. Μόνο την 10ετία 2000-2009 η οικονομία μας υπέστη μια αιμορραγία 293 δισ. ευρώ. Είναι επομένως εύκολο να αναλογιστούμε τι πλούτος θα είχε παραχθεί, αν είχαν μείνει εδώ αυτά τα χρήματα!

Πιστεύουμε ότι αξίζει να προσπαθήσουμε. Ας βρει ο καθένας τα όρια των καταναλωτικών του επιλογών και ας ξεκινήσει προτιμώντας εγχώρια προϊόντα και υπηρεσίες που αξίζουν πραγματικά. Είναι βέβαιο, ότι μέσα από αυτή την προσπάθεια θα δώσουμε μια ευκαιρία στις ντόπιες επιχειρήσεις που δεν είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές, αλλά χρειάζονται μια μικρή ώθηση για να απογειωθούν.

- Γιατί πολλά αγροτικά προϊόντα της Μεσσηνίας δεν έχουν αποκτήσει μια αναγνωρίσιμη ταυτότητα στην αγορά;

Β.Ξ.: Η «Εταιρική Ταυτότητα» είναι το «Α» κάθε επιχείρησης, είναι το μέσο επικοινωνίας στο οποίο στηρίζεται για να μεταδώσει τη μοναδικότητα και το επίπεδό της. Ωστόσο, σε ένα περιβάλλον άκρως ανταγωνιστικό, με δυνατούς παίκτες που διαμορφώνουν τους κανόνες του παιχνιδιού σε παγκόσμιο επίπεδο, το εγχείρημα αυτό είναι δύσκολο για τις μικρές επιχειρήσεις, που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία των μελών του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας.

Μέχρι σήμερα, έχουν γίνει προσπάθειες από προηγούμενες διοικήσεις του Επιμελητηρίου με τη βοήθεια των Ιδρυμάτων Γ.&Β.Καρέλια και  Καπετάν Βασίλη & Κάρμεν Κωσταντακόπουλου, για να ενημερωθούν οι τοπικές επιχειρήσεις για τη σημασία της εταιρικής ταυτότητας σε εξαγωγικές δραστηριότητες. Εμείς θα υποστηρίξουμε ανάλογες πρωτοβουλίες, θα ζητήσουμε προς τούτο και την συνεργασία του ΑΤΕΙ και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, και θα αξιοποιήσουμε μέσω της Αναπτυξιακής Εταιρίας του Επιμελητηρίου ευρωπαϊκά προγράμματα, το πρόγραμμα "Δικτύωση επιχειρήσεων" του ΕΣΠΑ 2014-2020 για να δοθεί η ευκαιρία στις μεσσηνιακές επιχειρήσεις να αντλήσουν πόρους με χαμηλό κόστος για τις επενδύσεις τους.

Γ.Γ.: Αυτό είναι γεγονός, και θα πρέπει να αναζητήσουμε και ευθύνες στις διοικήσεις του Επιμελητηρίου που δεν ανέπτυξαν τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Είδαν περισσότερο το Επιμελητήριο ως μια γραφειοκρατική μηχανή, επέκταση του δημοσίου τομέα, και λιγότερο ως φορέα ανάληψης πρωτοβουλιών και προώθησης των τοπικών προϊόντων μας. Εμείς εκφράζουμε το ακριβώς αντίθετο. Η παράταξή μας έρχεται να αλλάξει αυτή τη νοοτροπία του Δημοσίου και να προωθήσει τους κανόνες τις ιδιωτικής οικονομίας στη διοίκηση του Επιμελητήριου. Για παράδειγμα, στη διάρκεια της θητείας μου ως προέδρου της ΕΤΑΠ ήμουν αυτός που δημιούργησε το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια», και σε συνεργασία με την Περιφέρεια Πελοποννήσου επιδοτήθηκαν μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε ποσοστό 75% για την συμμετοχή σε εκθέσεις και την προβολή των προϊόντων μας στο εξωτερικό. Είχαν επιλεγεί διεθνούς κύρους εκθέσεις όπως η Fancy Food στις ΗΠΑ, η SIAL στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες χώρες, και είχαμε καταφέρει πρώτη φορά να προβληθούν πολλές μικρομεσαίες μεσσηνιακές επιχειρήσεις. Τότε είχε δημιουργηθεί μια δυναμική στο brand "Μεσσηνία". Δυστυχώς, όμως, το πρόγραμμα σταμάτησε εντελώς με την απομάκρυνσή μου από τη διοίκηση του Επιμελητηρίου.

- Είναι βάσιμη η άποψη όσων υποστηρίζουν ότι τα Επιμελητήρια έχουν αποκτήσει δομή δημόσιου τομέα επειδή οι διοικήσεις τους ενδιαφέρονται κυρίως για χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ και λιγότερο για προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων;

Γ.Γ.: Αναφέρθηκα στην προηγούμενη ερώτηση σε αυτή τη νοοτροπία Δημοσίου που επικρατεί στο Επιμελητήριο Μεσσηνίας. H παράταξή μας έχει ετοιμάσει ένα master plan για τη μεσσηνιακή οικονομία, που στηρίζεται στις αρχές της ελεύθερης αγοράς και ξετυλίγεται στους παρακάτω άξονες:

• Να καταστεί η Μεσσηνία πύλη της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας.

• Να τονωθεί η εξωστρέφεια της τοπικής μας οικονομίας.

• Να αξιοποιήσουμε το σύνολο των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων.

• Να υπάρξει πολύπλευρη τουριστική ανάπτυξη.

• Να αξιοποιήσουμε την περιουσία του Επιμελητηρίου.

• Να υπάρξει έμπρακτη υποστήριξη σε όλους τους επαγγελματίες του τόπου μας. 

Στόχος μας είναι να φέρουμε έναν άλλον αέρα στο Επιμελητήριο, και γι’ αυτό καλούμε τους επαγγελματίες να μας ψηφίσουν. Αλλωστε αν οι επαγγελματίες θέλουν να συνεχιστεί η ίδια νοοτροπία του παρελθόντος μπορούν να επιλέξουν στον συνυποψήφιό μου, τον κ. Ξυγκώρο, ο οποίος αποτελεί και συνέχεια της διοίκησης Καραμπάτου στο Επιμελητήριο.

Β.Ξ.: Το Επιμελητήριο Μεσσηνίας, όπως και τα άλλα Επιμελητήρια στην Ελλάδα και στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ένας ακόμα γραφειοκρατικός μηχανισμός που επιβαρύνει δυσανάλογα τα μέλη του σε σχέση με αυτά που τους προσφέρει, για τον απλούστατο λόγο ότι η διοίκηση των Επιμελητηρίων εκλέγεται από τους επιχειρηματίες με την εντολή να μεταφέρει στην Πολιτεία τα αιτήματά τους. Οι επαγγελματίες που διαμαρτύρονται -δικαίως ή αδίκως- θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους. Φρόντισαν να φτάσουν τα παράπονά τους στη διοίκηση μέσω των εκπροσώπων τους; Ή μήπως οι εκπρόσωποι που επέλεξαν μετά την εκλογή τους αδιαφόρησαν για τις επιμελητηριακές τους υποχρεώσεις;

Αυτά είναι πράγματα που αποδεικνύονται από τις απουσίες τους στα Διοικητικά Συμβούλια των τελευταίων ετών και από την κατάθεση ή όχι ερωτημάτων που τους είχαν υποβληθεί από τους ψηφοφόρους τους.

Επομένως, η ευθύνη είναι μοιρασμένη σε εκλέκτορες και εκλεγμένους - που σημαίνει ότι μπορούμε καλύτερα!

- Κλείνοντας θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς θα προσπαθήσετε να πείσετε την ελληνική κοινωνία ότι «ο επιχειρηματίας δεν είναι ένας αδίστακτος κερδοσκόπος που θα έπινε το αίμα των εργαζόμενων αν δεν τους προστάτευε το κράτος»;

Β.Ξ.: Ενας σωστός επιχειρηματίας αντιλαμβάνεται ότι την προστιθέμενη αξία στην επιχείρησή του τη δίνει ο εργαζόμενος, ο πελάτης, και φυσικά το ποιοτικό προϊόν-υπηρεσία. Είναι αλήθεια ότι σ’ όλους τους τομείς υπάρχουν οι καλοί, οι κακοί και οι αδιάφοροι, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και αρκετοί επιχειρηματίες που αντιλαμβάνονται τη σημασία της Κοινωνικής Εταιρικής Ευθύνης, που τους βοηθά να δημιουργήσουν φιλικό περιβάλλον μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται.

Μην ξεχνάμε και τους άγραφους κανόνες της αγοράς, όπως αυτός που λέει: “O πελάτης έχει πάντα δίκιο” ή τον χρυσό κανόνα για κάθε επιχειρηματία που είναι: "Ελα στη θέση του πελάτη σου"».

Γ.Γ.: Τέτοιου είδους στερεότυπα έρχονται από το παρελθόν. Κοιτάξτε γύρω μας. Ολοι μιλούν για την ανάγκη ο ιδιωτικός τομέας να παραγάγει πλούτο προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη, να βρουν οι άνεργοι δουλειές, να αυξηθεί το εισόδημα. Το μοντέλο του κερδοσκόπου επιχειρηματία δεν αντέχει στο σημερινό επιχειρείν. Στον τόπο μας έχουμε επιτυχημένα και σύγχρονα μοντέλα, και είμαστε περήφανοι. Γιατί να μην αναφερόμαστε στον "Καρέλια¨, που αναδιανέμει σημαντικό μέρος των κερδών στους εργαζόμενους και είναι θετική αναφορά σε εθνικό επίπεδο; Γιατί να μην αναφερόμαστε στον Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο, που αναβάθμισε το τουριστικό προϊόν μας, με μια τεράστια επένδυση που διαφημίζει τον τόπο μας σε όλο τον κόσμο; Και υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα από τη Μεσσηνία.