Η θεαματική αλλαγή στροφής έγινε πραγματικότητα, καθώς ο μελετητής παρουσίασε σοβαρές λεκτικές (τουλάχιστον) τροποποιήσεις, που φαίνεται να δημιουργούν ερωτηματικά και εκκρεμότητες.

Συγκεκριμένα, στην τροποποιημένη μελέτη που παρουσίασε ο μελετητής, μεταξύ άλλων: α) Απαλείφθηκαν όλες οι αναφορές σε ΣΔΙΤ. β) Ο χρόνος λειτουργίας των μόνιμων εγκαταστάσεων επεξεργασίας θα καθοριστεί κατά την υλοποίησή τους και όχι από τον ΠΕΣΔΑ. Απαλείφθηκαν οι αναφορές στα 28 χρόνια της ΣΔΙΤ και αναφέρεται πως ο χρόνος ζωής των μονάδων πρέπει να οριστεί σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα καλών βιομηχανικών πρακτικών. γ) Απαλείφθηκαν οι αναφορές σε ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα. Η ποσότητα που πάει για επεξεργασία στις κεντρικές μονάδες είναι εκείνη των υπολειμματικών σύμμεικτων (μετά τη διαλογή στην πηγή) και (εφόσον είναι τεχνικά δυνατό) και ποσότητες ιλύων αστικού τύπου. Η συνολική δυναμικότητα των μονάδων επεξεργασίας πρέπει να είναι της τάξης των 200.000 τόνων ανά έτος, προκειμένου να υπάρχει ασφάλεια στη διαχείριση. Ωστόσο, η ποσότητα σύμμεικτων που θα οδηγείται στις μονάδες αυτές θα μειώνεται με το χρόνο ως αποτέλεσμα της πρόληψης δημιουργίας αποβλήτων και της αύξησης του ρυθμού ανακύκλωσης. δ) Απαλείφθηκαν οι αναφορές στην ακριβή χωροθέτηση των κεντρικών μονάδων (Καλλιρρόη, Παλαιόχουνη, Σκάλα, Σπαθοβούνι, Νέα Κίος). Αντικαταστάθηκαν με αναφορές στις Περιφερειακές Ενότητες, όπου εκτιμάται ότι πρέπει να εγκατασταθούν οι μονάδες. Ετσι, π.χ. δεν γίνεται αναφορά στη ΜΕΑ Καλλιρρόης, αλλά στη ΜΕΑ Μεσσηνίας.

ε) Προστέθηκε ρητή αναφορά στο Πράσινο Ταμείο, το οποίο θα λειτουργήσει για τους δήμους και σε αυτό θα επιστρέφει ποσοστό των εσόδων των κεντρικών μονάδων επεξεργασίας, στις περιπτώσεις που τα έσοδα αυτά είναι πρόσθετα εκείνων που προϋπολογίζονται από τη διαχείριση των σύμμεικτων αποβλήτων».

Γ.Σ.