1. Κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει τον απολύτως θετικό ρόλο του Ιωάννη Μεταξά στην προετοιμασία, την οργάνωση και την πραγμάτωση του Επους του ΄40, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση διάθεση υποβάθμισης του ηρωικού αγώνα του λαού μας. Αναφέρθηκα αποκλειστικά στο ιστορικό γεγονός και στο ρόλο του συγκεκριμένου προσώπου, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να αγνοείται, να διαστρεβλώνεται, να παραθεωρείται και κυρίως να μονοπωλείται κατά τους εορτασμούς.
2. Στην «Καθημερινή» της Πέμπτης 27 Οκτωβρίου 2016, υπήρξε δημοσίευμα (το οποίο επισυνάπτεται), με ρεπορτάζ και δηλώσεις της κυρίας Ιωάννας Φωκά, εγγονής του Ιωάννη Μεταξά, η οποία είναι ιστορικός-αρχαιολόγος και βραβευμένη με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο συγγραφέας παιδικών βιβλίων, με τις οποίες αυτή αναφέρεται στο ιστορικό των ημερών, την επίσκεψη του Ιταλού πρέσβη, την απάντηση που ο Γκράτσι έλαβε από το Μεταξά, την έγκαιρη επιλογή των σωστών συμμάχων (σημειώνεται ότι ο Ιωάννης Μεταξάς συνέχισε την εξωτερική πολιτική του Ελευθερίου Βενιζέλου) και -το κυριότερο- ότι για πρώτη φορά το 2016, το ιστορικό σπίτι του "Οχι" στην Κηφισιά θα έμενε κλειστό για το κοινό ανήμερα την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Πρόκειται για ρεπορτάζ της κυρίας Γιάνναρου με πολύ ενδιαφέρον περιεχόμενο, ιδιαίτερα για τις αιτίες που το ιστορικό σπίτι έμεινε για πρώτη φορά κλειστό.
3. Προσωπικά, κάθε χρόνο θεωρώ καθήκον μου, με την ευκαιρία της ιστορικής επετείου, να μνημονεύω το ρόλο του Ιωάννη Μεταξά και τον ηρωισμό του λαού μας, που αγωνίσθηκε για την ιστορία του, την τιμή, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του το 1940 - 1941. Παραθέτω, επίσης, την περσινή μου δήλωση, μαζί με την απορία μου για την έκταση που έλαβε ο σχολιασμός της φετινής. Είχα δηλώσει στις 28 Οκτωβρίου 2015: «Σήμερα θυμόμαστε και τιμάμε το «Οχι» του Ιωάννη Μεταξά, το «Οχι» του ελληνικού λαού, το «Οχι» της Εθνικής Αντίστασης απέναντι στις δυνάμεις του Αξονα. Θυμόμαστε τους χιλιάδες νεκρούς μας, θυμόμαστε τους 423 Μεσσήνιους, οι οποίοι έπεσαν στα βουνά της Αλβανίας και πολλοί απ' αυτούς είναι άταφοι. Θυμόμαστε το χρέος μας, που έχουμε ως Ελληνες, να είμαστε ενωμένοι και να αγαπούμε την πατρίδα μας. Ζήτω η 28η Οκτωβρίου».
4. Αναφορικά με το γεγονός ότι σήμερα -δυστυχώς- είμαστε κράτος υπό επιτροπεία και διεθνή έλεγχο, αλλά και τις αιτίες, οι οποίες μας οδήγησαν στην εξευτελιστική αυτή κατάσταση και το διεθνή διασυρμό, δεν μπορεί κανείς να τρέφει αυταπάτες. Τι σχέση, αλήθεια, μπορεί να έχει η Ελλάδα του ΄40, του "Οχι" και της Αντίστασης, με την Ελλάδα του σήμερα;
Μόνο ο σεβασμός στην ιστορία, η επίγνωση της πραγματικότητας και η σκληρή εργασία με ενότητα -όπως το 1940- είναι δυνατόν να οδηγήσουν τη χώρα μας στην επανάκτηση της αξιοπρέπειάς της και του σεβασμού της διεθνούς κοινότητας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Παναγιώτης Ε. Νίκας
Δήμαρχος Καλαμάτας
