Δεν προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι η δημοτική αρχή Καλαμάτας θα επιχειρούσε κάποια απάντηση στην κριτική που της ασκείται για την πολυετή, ανύπαρκτη μέριμνα που επιδεικνύει στην περιφέρεια του δήμου. Εστω και με τη ρητορική που θυμίζει τις ύστερες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, πρόκειται για καλοδεχούμενη αντίδραση. Δυστυχώς, είναι απαράδεκτη όταν ο εκπρόσωπος της δημοτικής αρχής, στην προσπάθεια συγκάλυψης της πραγματικότητας, και λόγω έλλειψης πολιτικών επιχειρημάτων, καταφεύγει σε αήθεις επιθέσεις και συκοφαντίες προς το πρόσωπό μου και τη δημοτική παράταξη της μείζονος μειοψηφίας.  

Ο δήμαρχος Καλαμάτας κ. Νίκας γνωρίζει άριστα ότι ήμουν ένας από εκείνους που αντιτάχθηκαν σθεναρά στο ενδεχόμενο επαναλειτουργίας της Μονάδας Λιπασματοποίησης. Επίσης, ήμουν ένας από εκείνους που αντέδρασαν έντονα όταν τον Αύγουστο του 2013, η δημοτική αρχή μετέφερε ανεπεξέργαστη λυματολάσπη εκτός των εγκαταστάσεων του Βιολογικού Καθαρισμού, σε μη αδειοδοτούμενο χώρο, πλησίον του αποστραγγιστικού καναλιού Μουτελάκη (Τμήμα Περιβάλλοντος και Υδροοικονομίας Π.Ε. Μεσσηνίας – Εκθεση αυτοψίας 30/8/2013).

Σε όσες συζητήσεις διεξήχθησαν στο Δημοτικό Συμβούλιο με θέμα τη διαχείριση απορριμμάτων, συνεντεύξεις που δόθηκαν και εκδηλώσεις που διοργάνωσε η παράταξη «Ανοιχτός Δήμος – Ενεργοί Πολίτες», ανέκαθεν διατηρήσαμε συγκεκριμένη, σταθερή στάση και θέση: Διαλογή στην πηγή - κομποστοποίηση - ανακύκληση. Προφανώς και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με την συντηρητική παράταξη του δημάρχου, ο οποίος εν μια νυκτί μετατόπισε τη στάση του και από υπέρμαχος της τοπικής διαχείρισης, τελικώς εξελίχθηκε σε φανατικό οπαδό της ΣΔΙΤ - Τατούλη. Τελικά, η δημοτική αρχή χρησιμοποιεί κατά κόρον την πιθανή επαναλειτουργία της ΜΟΛΑΚ ως απειλή «διά τον φόβον των Ιουδαίων».

Ο εκπρόσωπος της δημοτικής αρχής, επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, μου προσάπτει ακόμα και  άγνοια της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε ως χώρα. Ωστόσο, η δική του οικονομική κρίση υφίσταται μόνο για τις συνοικίες της Καλαμάτας και την περιφέρεια του δήμου. Παραδόξως, οικονομική κρίση δεν ισχύει για το Ιστορικό Κέντρο και την Παραλία, με αποτέλεσμα οι δημότες να επιβαρύνονται με δανεισμούς για τσιμεντοαναπλάσεις εντυπωσιασμού.

Επιπλέον, ο εκπρόσωπος της δημοτικής αρχής, με όσα αναφέρει, εμφανίζεται κυρίως ακατάρτιστος σε σημαντικά ζητήματα όπως η λειτουργία του Βιολογικού. Συγχέει την αναβάθμιση επεξεργασίας των λυμάτων με την επέκταση των εγκαταστάσεων που εν τέλει πραγματοποιήθηκε ώστε ο Βιολογικός Καλαμάτας να δεχτεί νέες συνδέσεις, ακόμα και με περιοχές όμορων δήμων, όπως υποσχέθηκε ο δήμαρχος κατά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές.

Επίσης διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι έχει αρκετό καιρό να διαβεί τα μέρη μας και αποστήθισε εκ του προχείρου τις άνωθεν εντολές που του υπαγορεύτηκαν. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι επικαλείται την κατασκευή πεζοδρομίων που, έπειτα από δέκα χρόνια, παραμένουν ανολοκλήρωτα. Ούτε και ο χαρακτηρισμός, ως σπουδαίου έργου, της τοποθέτησης πλαστικού χλοοτάπητα στο γήπεδο του Ασπροχώματος, που ο δήμαρχος εκμεταλλεύτηκε δεόντως με εγκαίνια κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Αλήθεια, πόσο ικανοποιημένος νιώθει ο κ. Νίκας τώρα που αθλητές και φίλαθλοι έρχονται αντιμέτωποι με το αποκρουστικό θέαμα μια τεράστιας χωματερής σκουπιδιών και αδρανών υλικών (μπάζα), σε απόσταση μόλις εκατό μέτρων από το ανακαινισμένο γήπεδο ποδοσφαίρου;

Στον μοναδικό κοινόχρηστο χώρο αθλητικής υποδομής και πολιτιστικών εκδηλώσεων, το γήπεδο μπάσκετ, η δημοτική αρχή ουδέποτε έχει παρέμβει, αγνοώντας επιδεικτικά ακόμα και την ομόφωνη απόφαση του Τοπικού Συμβουλίου, με συγκεκριμένες προτάσεις για την ανακατασκευή του χώρου (Απόφαση Τ.Σ. 6/2014). Να σημειωθεί δε ότι στο Ασπρόχωμα, με 1.660 κατοίκους, δεν υπάρχει ούτε μια παιδική χαρά. 

Οσον αφορά τα υπόλοιπα που αναφέρθηκαν, αναρωτιέμαι αν ο δήμαρχος κ. Νίκας θεωρεί την πλακόστρωση του προαυλίου του Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών ή τη μικρή επέκταση του κοιμητηρίου Ασπροχώματος ως έργα που προσδίδουν στους κατοίκους προοπτική ανάπτυξης. Ενώ για τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν την ευρύτερη περιοχή, επικρατεί το «άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει». 

Αραγε, σε ποια προηγμένη χώρα η δημοτική αρχή μια πόλης θα δημιουργούσε παράνομη χωματερή σε θέση αποκατεστημένης, προτρέποντας τους πολίτες να την ενισχύουν και να τη συντηρούν;

Σε ποια προηγμένη χώρα, η δημοτική αρχή μιας πόλης θα μετέτρεπε εκτάσεις γύρω από τον Βιολογικό σε αποθέτες λυματολάσπης, προκαλώντας οικολογική καταστροφή και αυξάνοντας τις πιθανότητες αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία των κατοίκων, αδιαφορώντας και για την ανυπόφορη δυσοσμία που κατακλύζει ολόκληρη περιοχή; Ενώ, ταυτοχρόνως και χωρίς ενδοιασμούς, δηλώνει αναρμοδιότητα  για την μόλυνση αξιόλογου παραποτάμιου δικτύου, απαραίτητου για τη γεωργική παραγωγή,  και προβαίνει στην αλλοίωση ενός σπάνιου οικοσυστήματος στον ποταμό Αρι.

Σε ποια προηγμένη χώρα θα ήταν αποδεκτή η αντίφαση της δημοτικής αρχής μιας πόλης που προσφάτως διεκδίκησε τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, αφενός να αδιαφορεί για τη λεηλασία και την κατάρρευση ενός αρχιτεκτονικού μνημείου, όπως ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Ασπροχώματος, και αφετέρου να ετοιμάζει την κατασκευή δημοτικού καταστήματος, που θα εγκαινιαστεί πιθανόν κατά την επόμενη προεκλογική περίοδο, για προφανείς λόγους;