Πέμπτη, 12 Σεπτεμβρίου 2019 09:36

Παρέμβαση Κουζή για αξιοποίηση στρατοπέδου της Καλαμάτας (βίντεο)

Γράφτηκε από την

“Κέντρο αθλητισμού και πολιτισμού VS στρατόπεδο καλών κλιματολογικών συνθηκών”, σχολιάζει η επικεφαλής της παράταξης “Καλαμάτα Τόπος Ζωής” - δημοτική σύμβουλος Τόνια Κουζή, για το θέμα της αξιοποίησης του στρατοπέδου Καλαμάτας.

Η κ. Κουζή επικρίνει το δήμαρχο Θανάση Βασιλόπουλο για την αλλαγή της θέσης του σε σχέση με την άποψη που είχε εκφράσει προεκλογικά στο ερώτημα της “Ε” “Ποια είναι η άποψή σας για την αξιοποίηση των 220 στρεμμάτων που θα ελευθερωθούν στο Στρατόπεδο της Καλαμάτας;”.

Η ίδια τάσσεται υπέρ της δημιουργίας Κέντρου Προπονητικού Αθλητικού Τουρισμού (ΚΕΠΑΤ), που ο αναπτυξιακός νόμος και το ΕΣΠΑ προωθούν, ενώ και ο χώρος του στρατοπέδου καλύπτει τις συγκεκριμένες προδιαγραφές που χρειάζονται.

Ειδικότερα, με αφορμή την προεκλογική απάντηση του δημάρχου πως “η δυναμική του χώρου του στρατοπέδου δεν είναι μονοσήμαντη, αλλά έχει πολλαπλές συντεταγμένες, όπως η τουριστική, οικολογική, πολεοδομική, αθλητική, πολιτιστική κ.ά.”, σχολιάζει:

«Από την πολλαπλή δυναμική του χώρου ο δήμαρχος κατέληξε να δασκαλεύει τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας εμπλεκόμενος σε θέματα εκτός της αρμοδιότητας του και μάλιστα χωρίς να έχει ενημερώσει τους εκπροσώπους των πολιτών μέσω του Δημοτικού Συμβουλίου, και κυρίως ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με τα όσα προεκλογικά υποστήριζε.

Οι πολιτικές μικροσκοπιμότητες δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να επηρεάζουν τον στρατιωτικό σχεδιασμό της χώρας και θα πρέπει να αφήνονται αποκλειστικά και ελεύθερα στους γνώστες της στρατιωτικής ηγεσίας. Ταυτόχρονα θα πρέπει μάλλον να επαναξιολογήσουμε τις προτεραιότητες με τις οποίες ξοδεύονται τα χρήματα του δήμου που σύμφωνα με τα λεγόμενα του δημάρχου, ο δήμος “δεν εφείσθη κόπων και εξόδων για να διατηρήσει τις υποδομές αυτές σε καλή κατάσταση” την ώρα που υπάρχουν σχολεία του δήμου που βρίσκονται ακόμα και σήμερα σε τραγική κατάσταση.

Αν ο δήμαρχος ήταν πιστός στις προεκλογικές του δεσμεύσεις και κυρίως αν δεν φοβόταν να φύγει από την πεπατημένη, να υιοθετήσει νέο τρόπο σκέψης αλλά και να αγωνιστεί για να γίνει μια σημαντική αλλαγή -η αξιοποίηση του παλιού στρατοπέδου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα-, θα μπορούσε να διεκδικήσει μια σαφώς αναπτυξιακή κατεύθυνση για την αξιοποίηση του χώρου του στρατοπέδου».

Η κ. Κουζή θυμίζει πως «ο αναπτυξιακός νόμος και το ΕΣΠΑ προωθούν και χρηματοδοτούν τα Κέντρα Προπονητικού Αθλητικού Τουρισμού (ΚΕΠΑΤ) τα οποία χρειάζονται συγκεκριμένες προδιαγραφές και τις οποίες ο χώρος του στρατοπέδου καλύπτει. Ο δήμος λοιπόν θα μπορούσε να  προσφέρει στην πόλη μια χρηματοδοτούμενη αναπτυξιακή επένδυση που θα διαμόρφωνε σε ένα βαθμό και την -μέχρι σήμερα ανύπαρκτη- τουριστική στρατηγική και θα προσέφερε και αξιόλογες (και ασφαλείς…) αθλητικές εγκαταστάσεις στους πολίτες».

Διαβεβαιώνει ακόμη ότι «η Καλαμάτα Τόπος Ζωής είναι διαθέσιμη για να συμβάλει με όλες τις δυνάμεις της στην προετοιμασία ενός πλήρους φακέλου αξιοποίησης του χώρου του στρατοπέδου, αξιοποίησης όμως που θα υπηρετεί ένα ευρύτερο σχέδιο προς το καλό της πόλης».

Κλείνοντας, υπενθυμίζει την προεκλογική τοποθέτηση – απάντησή της στη σχετική ερώτηση της “Ε”: «Η έκταση του στρατοπέδου ανήκει στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Αν αυτό αποφασίσει να μην τη χρησιμοποιήσει ή να τη χρησιμοποιήσει εν μέρει, η έκταση αυτή θα πρέπει να αξιοποιηθεί με τον ιδανικότερο τρόπο προς όφελος της περιοχής και των κατοίκων. Ενας σχεδιασμός για το σύνολο της έκτασης θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια μικτή αξιοποίηση, με τη μισή έκταση να παραχωρείται έναντι τιμήματος για δημιουργία τουριστική μονάδας (για παράδειγμα, το Navarino Waterfront στην Γιάλοβα γίνεται σε έκταση 130 στρεμμάτων) και την υπόλοιπη να στεγάζει ένα τεχνολογικό πάρκο με στόχευση στην πράσινη ενέργεια (γειτνιάζει άλλωστε με το περιβαλλοντικό πάρκο Νέδοντα), που ενταγμένο σε ένα ευρύτερο στρατηγικό πλάνο θα προσέλκυε αντίστοιχες εταιρείες και πανεπιστημιακά ιδρύματα και η χρηματοδότηση του οποίου θα πρόκυπτε εν πολλοίς από το προαναφερθέν τίμημα.

Η όποια πρόταση βέβαια τελικά προκριθεί θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα εξαντλητικής σκέψης και συζήτησης. Η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας είναι τεράστια ευθύνη και πρέπει να γίνεται ιδιαίτερα προσεκτικά».