“Είμαστε λίγοι οι Ελληνες και τους χρειαζόμαστε όλους”, επεσήμανε ο Π. Νίκας, τονίζοντας την ανάγκη της ενότητας και της συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας, των βουλευτών, των δημάρχων, των φορέων, με τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας για το κοινό καλό.
Για τις 3 θητείες του ως δήμαρχος Καλαμάτας σημείωσε: “Εκανα το καλύτερο, το οποίο μπορούσα για την πορεία της Καλαμάτας και είμαι υπερήφανος, γιατί την παραδίδω υγιέστατη οικονομικά και με μία πορεία για την Ευρώπη και το μέλλον εξαιρετική, σε μία πατρίδα, η οποία χειμάζεται και έχει μεγάλα προβλήματα οικονομικά”, προσθέτοντας ότι “βοήθησαν πολλοί και, κυρίως, βοήθησε η ενότητα. Οι άνθρωποι παίρνουν τον τόπο και τον οδηγούν στην πρόοδο”. Με τον τρόπο αυτό έθεσε και τις αναλογίες της στόχευσής του για την Πελοπόννησο.
Για την Πελοπόννησο παρατήρησε ότι “δυστυχώς αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα. Τηλεοπτικά όλα είναι άριστα κατά την Περιφέρεια, η πραγματικότητα όμως είναι ζοφερή”. Ανέφερε χαρακτηριστικά πως “ο Μοριάς χάνει έδαφος, είναι τελευταίος στην καινοτομία στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με αποτέλεσμα να μην είναι ελκυστικός από οικονομικής πλευράς. Η Πελοπόννησος γηράσκει, χάνει σε πληθυσμό, τα σχολεία κλείνουν, η μετανάστευση παρατηρείται με ιδιαίτερη ένταση, όπως και η ανεργία. Ταυτόχρονα, ο τόπος μας δεν κατορθώνει να προσελκύσει τον τουρισμό που θα έπρεπε, δεδομένου του αρχαιολογικού του πλούτου και της φυσικής ομορφιάς που διαθέτει, ενώ υστερεί δραματικά στη διαχείριση των απορριμμάτων”.
Σε μια αποστροφή του λόγου του επεσήμανε ότι “όταν τα χρήματα γίνονται χαρτοπόλεμος, όταν οι πολύτιμοι πόροι δεν αξιοποιούνται για το μακροπρόθεσμο συμφέρον και για την πρόοδο, αυτά συμβαίνουν”.
Ο κ. Νίκας εκτίμησε ότι υπάρχει δυνατότητα διεξόδου κι εξειδίκευσε τον σχεδιασμό του ώστε η Πελοπόννησος να αλλάξει πορεία: 1) Πρώτη προτεραιότητα αποτελούν τα μεγάλα έργα, ενώ “τα άλλα είναι δουλειά του δημάρχου και αν ο δήμαρχος δεν μπορεί, συζητάμε και κάνουμε μία προγραμματική σύμβαση που να υπηρετεί την ουσία”. Πρόσθεσε πως “μεγάλα έργα είναι το επαρχιακό δίκτυο ή το παλιό εθνικό δίκτυο. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να δούμε” και αναρωτήθηκε: “Πώς είναι δυνατόν να λέμε για συνδυασμένες μεταφορές, για logistics, όταν δεν έχουμε δώσει τη δυνατότητα βελτίωσης των δρόμων;”. Ανέφερε, ακόμη, ως φλέγοντα θέματα τη “διάβρωση των ακτών με την αλλαγή του κλίματος”, καθώς και τη βοήθεια προς τους αγρότες μ’ ένα καλύτερο οδικό δίκτυο και παρεμβάσεις για την άρδευση, μεταξύ των οποίων εκείνες για την προστασία του υδροφόρου ορίζοντα. Τόνισε, δε, ότι “ο περιφερειάρχης βουλεύεται και επιλέγει παρεμβάσεις σε συνεργασία με το βουλευτή, με το δήμαρχο, σε συνεργασία με τους φορείς, με τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας”.
2) “Η διοίκηση της Περιφέρειας πρέπει να γίνεται με τον κεντρικό μηχανισμό διοίκησης, όπου υπάρχει η “Διαύγεια” και ο κεντρικός μηχανισμός ελέγχου”, ανέφερε ο Π. Νίκας. Οι Αναπτυξιακές Εταιρείες δεν πρέπει να καταργηθούν, αλλά είναι αναγκαίο να προκρίνεται η κεντρική διοίκηση, μέσα από τα θεσμοθετημένα όργανα.
3) “Οι συγγενείς, τα αδέρφια μας και τα παιδιά μας δεν έχουν καμία δουλειά με τα δημόσια έργα και το δημόσιο χρήμα”, επεσήμανε ο υποψήφιος περιφερειάρχης ως προς τον τρόπο διαχείρισης των έργων.
4) Ο πολιτικός πολιτισμός επιβάλλει τη συνεργασία, δεδομένου ότι “κανένα επιχείρημα και καμία άποψη δεν είναι για πέταμα”, επεσήμανε, προσθέτοντας πως η αντίληψή του σχετικά με το θεσμό είναι ότι “η Περιφέρεια είναι ένας μεγάλος δήμος, που “αγκαλιάζει” τους δήμους, που προσέχει τον κόσμο ανάλογα με τις ανάγκες”, καθώς “εμάς μας έχει ανάγκη η φτώχεια, οι εμπερίστατοι άνθρωποι”.
Κλείνοντας, ο Π. Νίκας τόνισε πως επιβάλλεται να κυριαρχήσει “ένας λόγος ενότητας για το λαό μας και για την πρόοδό του, διότι από τα κοινά εξαρτάται το μέλλον μας, τα παιδιά μας, η πορεία μας”.
