Παρασκευή, 14 Ιανουαρίου 2011 15:27

Ο χαρακτήρας του αθλητισμού στον Δήμο Νότιας Κυνουρίας»

Γράφτηκε από την

Αρχίζω με ένα βασικό ερώτημα: Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον αθλητισμό αποκλειστικά σύμφωνα με το αρχαίο ρητό "νους υγιής εν σώματι υγιή", δηλαδή την προσπάθεια για πνευματική ανύψωση μέσω της σωματικής ασκήσεως ή και ως θέαμα, το οποίο προκαλεί πάθη (με την καλή και κακή έννοια), αλλά και συνάμα αποτελεί διασκέδαση, έναντι της οποίας μπορεί να ζητηθεί αντίτιμο; Υπάρχει έδαφος συνύπαρξης και παράλληλης λειτουργίας και των δύο αντιλήψεων;
Ξεκαθαρίζω, εν συντομία, την προσωπική μου θέση: Ο αθλητισμός μπορεί να αξιοποιηθεί και με τους δύο τρόπους. Μπορώ να στέλνω το παιδί μου να γυμνάζεται, ώστε να αναπτυχθεί καλύτερα σωματικά, να διδαχθεί την άμιλλα, να αναπτύξει σωματικά προσόντα και πνευματικές αρετές. Παράλληλα, δέχομαι να πληρώσω εισιτήριο (σε λογική τιμή), για να παρακολουθήσω ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα σε ομάδες, που παίζουν ποδόσφαιρο κατά τρόπο που μου αρέσει (το ίδιο ισχύει και για τα άλλα αθλήματα). Αποδέχομαι, αντίστοιχα την δυνατότητα όσοι συμβάλλουν σ' αυτό το θέαμα, να αμείβονται και να ασφαλίζονται αναλόγως. Δεν βλέπω γιατί το ένα είδος αθλητισμού αποκλείει το άλλο.
Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο πότε έχουμε τη μία μορφή αθλητισμού (την ερασιτεχνική, την, ας την πούμε, "καθαρή"), και πότε την άλλη, τον αθλητισμό-θέαμα. Και οπωσδήποτε ότι η δεύτερη είναι διαδικασία καθαρά επιχειρηματική, όπως (θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται) η παράσταση από ένα επαγγελματικό θεατρικό θίασο ή από ένα μουσικό σύνολο. Και, ενώ στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, εφ' όσον του προσδίδουμε και παιδαγωγική αξία, να μπορεί να δικαιολογηθεί, υπό κάποιες συνθήκες, η δημοτική ή κρατική παρέμβαση, στον επαγγελματικό ο δήμος ή το κράτος να πρέπει να μένει εντελώς απ' έξω. Οι παρενέργειες της δημοτικής ή κρατικής παρέμβασης στον επαγγελματικό αθλητισμό είναι αντικείμενο για το επόμενο post. Μέχρι τότε, περιμένω τις δικές σας απόψεις για το γενικό ερώτημα.
Περιμένω επίσης τις απαντήσεις των πολιτών και στα παρακάτω ερωτήματα:
1. Πρέπει οι αθλητικές εγκαταστάσεις (γήπεδα, αίθουσες γυμναστικής κ.λ.π) να είναι κοινής χρήσεως ή «ιδιοκτησία» του κλαμπ του επαγγελματικού αθλητισμού;
Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να είναι κοινής χρήσεως και τίποτα άλλο.
2. Πρέπει οι αθλητές και οι προπονητές τους να αμείβονται και να ασφαλίζονται ως οι εργαζόμενοι στον Δήμο με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου;
Η άποψή  μου είναι ότι πρέπει για πολλούς λόγους αλλά κυρίως γιατί το οφείλουμε στα παιδιά μας που αγωνιζόμενα για μας και την γενιά τους προβάλλουν τον τόπο μας – διαφημίζουν την συγκρότηση της κοινωνίας μας και διδάσκουν την άμιλλα και την συλλογική δουλειά.

Γιάννης Η. Μαρνέρης
δήμαρχος Ν. Κυνουρίας


NEWSLETTER