Συνέντευξη στον
Γιάννη Σινάπη
«Τεχνοκρατικά κριτήρια και δείκτες βελτιστοποίησης, σχεδιασμένα για την κοινωνία των πολιτών και όχι για την κοινωνία των εργολάβων, είναι το ζητούμενο». Αυτό τονίζει ο επικεφαλής της «Οικολογικής Συμπολιτείας του Μοριά» Λάμπρος Μπούκλης για το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών, σε συνέντευξή του στην «Ε». Τάσσεται κατά της θερμικής επεξεργασίας και υπέρ της πρόληψης, της διαλογής στην πηγή και της ανακύκλωσης, σημειώνοντας ότι για τα ζητήματα της ενέργειας πρέπει επιτέλους να βάλουμε τους ανθρώπους και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη.
Ο κ. Μπούκλης επισημαίνει πως η οργή του κόσμου στο κίνημα «Δεν πληρώνω» έχει βάση. Κάνει λόγο για «συμπεριφορά κατακτητών» εκ μέρους των κοινοπραξιών και παρατηρεί ότι τα έσοδα από τα διόδια θα πρέπει να χρηματοδοτούν μια βιώσιμη πολιτική μεταφορών. Αναφέρει, τέλος, ότι συναίνεσε για τον Συμπαραστάτη, ώστε να μην αφεθεί η περιφερειακή αρχή ανεξέλεγκτη και ο πολίτης κι η επιχείρηση αβοήθητοι.
- Μέχρι τώρα η "Οικολογική Συμπολιτεία του Μοριά" συναινεί, στηρίζει την περιφερειακή αρχή Πελοποννήσου ακόμα και στο θέμα του Συμπαραστάτη. Πώς εξηγείται αυτό, τι σας οδηγεί στη συναίνεση;
«Ο Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης αποτελούσε και αποτελεί το προφανέστερο πεδίο συναινέσεων. Προσπαθήσαμε με κάθε τρόπο να μη συμβεί το χειρότερο: να μην εκλεγεί Συμπαραστάτης και ν' αφήσουμε την περιφερειακή αρχή ανεξέλεγκτη και τον πολίτη και την επιχείρηση αβοήθητους. Η κεντρική θέση των Οικολόγων Πράσινων για ίδρυση παραρτημάτων του Συνηγόρου του Πολίτη σε κάθε έδρα Περιφέρειας μπορεί να αποτελέσει μία έγκυρη και αξιόπιστη λύση στο αδιέξοδο πολλών δήμων και περιφερειών. Στο θέμα επιλογής/εκλογής του Συμπαραστάτη του Πολίτη, αναζητήσαμε, ως Περιφερειακό Συμβούλιο, και εναλλακτική λύση μέσω υποψήφιου που προέρχεται από τον οικολογικό χώρο και με δεδομένα ηθικά, επιστημονικά και κοινωνικής δράσης χαρακτηριστικά. Από ό,τι διαφάνηκε, διότι η ψηφοφορία είναι μυστική, προέκυψαν και 5 ψήφοι υποστηρικτικές της πρότασής μας - και οι 4 εικάζεται ότι προέρχονταν από την παράταξη του κ. Τατούλη. Δυστυχώς το υπόλοιπο Περιφερειακό Συμβούλιο είτε εγκλωβίστηκε είτε αδιαφόρησε προς αυτή την υποψηφιότητα. Βλέπετε πόσο δικαιωνόμαστε, όταν στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου έγινα δέκτης επιθέσεων επειδή μίλησα για περιχαράκωμα, κοινώς "μάντρωμα" των περιφερειακών συμβούλων.
Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις αρκετών περιφερειακών συμβούλων με προσωπικότητα και προϊστορία προσφοράς προς την κοινωνία, που δεν ακολουθούν πιστά και ευλαβικά τις οδηγίες του όποιου επικεφαλής τους. Διαφάνηκε αυτό και στο ψήφισμα κατά των καταλήψεων στα δημόσια κτήρια, αλλά και σε επιμέρους θέματα, και στις δύο μεγάλες παρατάξεις. Κι αυτό είναι υγιές.
Οσον αφορά την πολιτική μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο, τα πράγματα είναι και απλά και διάφανα: Η θέση μας εξαρχής, και προεκλογικά αλλά και από την ημέρα της ορκωμοσίας, ήταν ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη: Θα ελέγχουμε, θα αξιολογούμε αντικειμενικά (θετικά και αρνητικά) τις δράσεις και επιδόσεις της όποιας περιφερειακής αρχής -η οποία θα προέκυπτε τον Νοέμβριο-, θα κάνουμε προφορικές και γραπτές παρεμβάσεις και ταυτόχρονα προτάσεις για βελτίωση. Δεν θα ακολουθήσουμε στείρα αντιπολιτευτική τακτική για μικροκομματικά οφέλη. Δεν θα ακολουθήσουμε δογματικές παλαιοκομματικές συμπεριφορές που πλήγωσαν και πληγώνουν τη χώρα μας. Δεν είμαστε πολιτικοί παλαιάς κοπής και αντίληψης. Θέλουμε λύσεις στα κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα, που θα προέρχονται μέσα από τις αρχές και θέσεις της πολιτικής Οικολογίας - και αυτή είναι η ξεκάθαρη επιδίωξή μας».
- Στο θέμα του ψηφίσματος καταδίκης της κατάληψης δημοσίων κτηρίων αντιδράσατε και καταψηφίσατε. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε σ’ αυτή τη στάση αντίθεσης και καταδίκης;
«Κοινωνικές κατακτήσεις και δικαιώματα αποκτήθηκαν και με καταλήψεις και με άλλες μορφές κοινωνικού αγώνα, τον προηγούμενο αιώνα. Δεν μπορούμε να χάσουμε αφενός την ιστορική μας μνήμη και αφετέρου το μέτρο σύγκρισης και αξιολόγησης αγώνων, ιδιαίτερα τώρα, εν μέσω πρωτόγνωρης και πολυπαραμετρικής κρίσης. Το κείμενο του ψηφίσματος ήταν μονοσήμαντο και μονοδιάστατο».
- Για το θέμα των ακριβών διοδίων, του κινήματος "Δεν πληρώνω", της υλοποίησης των μεγάλων οδικών αξόνων με συμβάσεις παραχώρησης, ποια είναι η θέση του συνδυασμού σας;
«Η οργή του κόσμου έχει βάση. Οι κοινοπραξίες δείχνουν συμπεριφορά κατακτητών, επιβάλλουν καταχρηστικές αυξήσεις, ακυρώνουν άμεσα ή έμμεσα τις εναλλακτικές λύσεις όπως ο σιδηρόδρομος. Κανένας όμως πολιτικός φορέας δεν έχει δικαίωμα να μιλάει στο όνομά τους - και αυτό εμείς το σεβόμαστε. Πίσω πάντως από τα διόδια βρίσκεται η προσπάθεια να αποκτήσει η Ελλάδα της κρίσης ένα από τα πυκνότερα δίκτυα κλειστών αυτοκινητόδρομων στην Ευρώπη: με εξαίρεση την ΠΑΘΕ και τα έργα που πλησιάζουν στην ολοκλήρωσή τους, ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι λογικό να αναθεωρηθεί.
Δε μπορούμε να προχωρήσουμε, αν δεν αμφισβητήσουμε ολόκληρη την πολιτική μεταφορών. Τα έσοδα από τα διόδια θα πρέπει να χρηματοδοτούν μια βιώσιμη πολιτική μεταφορών: επαναλειτουργία και αναβάθμιση του σιδηροδρόμου, συνδυασμένες μεταφορές, τοπικές συγκοινωνίες παντού, τοπικοί δρόμοι και μικρά έργα οδικής ασφάλειας, υποδομές για πεζούς και ποδηλάτες στους οικισμούς, "μεταφορικό ισοδύναμο" στην ακτοπλοΐα. Η κρίση χειροτερεύει και δε θα είχε νόημα να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου, ακόμη κι αν είχαμε δωρεάν γρήγορους δρόμους, οι περισσότεροι άνθρωποι να μην έχουν ούτε χρήματα για τη βενζίνη ούτε εναλλακτικές λύσεις για να κινηθούν χωρίς το ΙΧ τους... Γι' αυτό σε κάθε θέμα πρέπει να κάνουμε ολιστική και όχι επιμέρους προσέγγιση, με κέντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Αυτή είναι και η οικολογική μεθοδολογική προσέγγιση σε όλα τα θέματα της κοινωνίας και της οικονομίας».
- Η Πελοπόννησος έχει μείνει πίσω στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η εικόνα; Τι θα λέγατε σ’ αυτούς που αντιδρούν στις ανεμογεννήτριες;
«Η Μεγαλόπολη Αρκαδίας και οι Αγιοι Θεόδωροι Κορινθίας αποτελούν ετερόκλιτα μοντέλα ενεργειακά, όπου οι περιβαλλοντικές και τεχνολογικές απαιτήσεις και εφαρμογές, αντίστοιχα, απαιτούν καινοτομικές προσεγγίσεις και επαναξιολογήσεις κόστους - οφέλους για την κοινωνία, τον άνθρωπο και το περιβάλλον και την τοπική/εθνική οικονομία. Εμείς θέλουμε μια ολιστική εξέταση του ενεργειακού ζητήματος της Περιφέρειας Πελοποννήσου, όπως και για κάθε άλλο γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού περιφερειακό θέμα.
Ζούμε σε εποχή που χαρακτηρίζεται από ταχύτατες αλλαγές στο ενεργειακό πεδίο, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Σίγουρα οι ΑΠΕ είναι η επιθυμητή κατεύθυνση. Για να είμαστε όμως ακριβοδίκαιοι -όπου και όσο αυτό είναι εφικτό- πρέπει κάθε πολιτική απόφαση να εμπεριέχει τεκμηρίωση: κοινωνικού, περιβαλλοντικού και οικονομικού κόστους-οφέλους για την κοινωνία των πολιτών. Πρέπει, επιτέλους, να βάλουμε τους ανθρώπους και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη. Οι ΑΠΕ μπορούν εκτός από εργαλείο "πράσινης ανάπτυξης" να αποτελέσουν ταυτοχρόνως κι ένα εργαλείο κοινωνικής και οικονομικής συνοχής κι ανταποδοτικότητας, αντίστοιχα».
- Πώς θα λυθεί το σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης των σκουπιδιών; Ποια είναι η θέση σας για το σχεδιασμό της Περιφέρειας; Ποια λύση προτείνετε;
«Η παράταξή μας έχει καταθέσει γραπτά υπομνήματα στην Περιφέρεια, με αριθμό πρωτοκόλλου, και τα έχει αποστείλει και στα ΜΜΕ. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στις Βρυξέλλες, μεταξύ 15-21/3, όπου το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και άλλοι φορείς της Ε.Ε. οργανώνουν ειδικά σεμινάρια για "πράσινους" αιρετούς της αυτοδιοίκησης στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, υπό την αιγίδα του αντιπροέδρου της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ε.Ε., ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχ. Τρεμόπουλου. Εκεί συζητήσαμε, μεταξύ πολλών άλλων θεμάτων που αφορούν την τοπική αυτοδιοίκηση, και για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων - και όλοι σε ευρωπαϊκό αλλά κι εθνικό επίπεδο θα συμφωνήσουμε ότι οι λύσεις υπάρχουν, και εφικτές είναι και περιβαλλοντικά φιλικές και οικονομικές και κοινωνικά αποδεκτές:
Η πρόληψη στην παραγωγή σκουπιδιών (όπου στη χώρα μας, ακόμη, ως έννοια και εφαρμογή δεν υφίσταται), η εκπαίδευση του πολίτη (γίνεται αλλά μόνο στα σχολεία και όχι απευθείας προς το δημότη), η διαλογή στην πηγή σε 4 κάδους (που επίσης δεν υφίσταται), η ανακύκλωση (που στην Πελοπόννησο απέχουμε 444% από τους εθνικούς μας στόχους!), η οικιακή και δημοτική κομποστοποίηση (που επίσης δεν εφαρμόζουμε ακόμη) είναι τομείς όπου στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, όχι τυχαία, υστερούμε τραγικά. Επίσης, η βέλτιστη λειτουργία Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών και η έναρξη λειτουργίας "Πράσινων Πάρκων ανακύκλωσης και ανταλλαγής προϊόντων’". Σκεφτείτε, ότι η ανακύκλωση από το 17% σε εθνικό επίπεδο, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου συρρικνώνεται στο 3,5%…».
- Γιατί υπάρχει αυτή η υστέρηση;
«Νομάρχες, δήμαρχοι αλλά και γ.γ. της Περιφέρειας Πελοποννήσου (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), φέρουν σοβαρές διαχρονικές ευθύνες για τη μη προώθηση και υλοποίηση βιώσιμων λύσεων, και δη της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης. Οι μέχρι τώρα σχεδιασμοί και αποφάσεις, όπου υπουργοί, γ.γ. Περιφέρειας, νομάρχες και δήμαρχοι, πρόταξαν το "εγώ" αντί για το "εμείς", απέτυχαν γιατί το κομματικό-πελατειακό τους όφελος έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλί και έχασαν την αξιοπιστία τους στα μάτια των πολιτών που δικαιολογημένα αντιδρούσαν στα σχέδιά τους (δεματοποιητές, θερμική επεξεργασία αποβλήτων/καύση). Τεχνοκρατικά κριτήρια και δείκτες βελτιστοποίησης της υπάρχουσας κατάστασης σχεδιασμένα για την κοινωνία των πολιτών και όχι για την κοινωνία των εργολάβων, είναι το ζητούμενο.
Δεν είναι όμως οι μόνοι που ευθύνονται. Η άναρχη και ουσιαστικά μη διαχείριση των στερεών αποβλήτων στην Πελοπόννησο με τους εκατοντάδες παράνομους χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης στερών αποβλήτων (ΧΑΔΑ) δημιούργησε ευκαιριακές επιχειρηματικές επενδύσεις ή απόπειρες αποσπασματικών λύσεων, εντός και εκτός νομοθεσίας, που εν τέλει, όχι μόνο δεν βοήθησαν στη επίτευξη των στόχων επιλογής τους αλλά σε πολλές περιπτώσεις επέτειναν και τα περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά και τα χρέη του Δημοσίου. Οι πολλές πλέον τεχνολογικές μέθοδοι στην επεξεργασία των στερεών αποβλήτων αντικατοπτρίζονται σε ένα πλήθος επίδοξων "πωλητών" που θα μπουν σε μια μειοδοτική ή και πλειοδοτική διαδικασία».
- Τι χρειάζεται τελικά να γίνει;
«Χρειάζεται, συνεπώς, μία νέα ολιστική αντιμετώπιση όπου προμετωπίδα θα είναι το περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό όφελος της κοινωνίας των πολιτών, με παράλληλη και διαρκή τήρηση της κείμενης εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας. Μία τέτοια επιλογή πρέπει να ενσωματώνει τα αντίστοιχα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια και φυσικά να μη δαιμονοποιεί αλλά ούτε και να θεοποιεί τεχνολογίες και εφαρμογές.
Με αντικειμενικά κριτήρια η αξιολόγηση δείχνει: Η θερμική επεξεργασία αποβλήτων (με ή χωρίς ανάκτηση ενέργειας) και με βάση επιστημονικά στοιχεία και σε συνδυασμό με στοιχεία από την ελληνική πραγματικότητα, δημιουργεί περισσότερα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, παρά λύνει τα υπάρχοντα. Αντίθετα, η πρόληψη, η διαλογή στην πηγή και εν τέλει η ανακύκλωση, με βάση επιστημονικές μελέτες, αποδεικνύεται και φιλικότερη προς το περιβάλλον και κοινωνικά βέλτιστη, με τις λιγότερες οχλήσεις και τις περισσότερες θέσεις εργασίας - και η πλέον επωφελής οικονομικά προς τους πολίτες μεθοδολογία. Αποτελεί δε νομοθετικά και την πρώτη προτεραιότητα της Ε.Ε. Ας γίνουν, συνεπώς, εκεί από την Περιφέρεια οι δέουσες και βέλτιστες επενδύσεις, ας ενισχυθεί περαιτέρω από την ΕΕΑΑ Α.Ε. η ανακύκλωση στην Πελοπόννησο, ας επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι ανακύκλωσης και έτσι τα φαραωνικά έργα και οι μεγαλοεργολαβικές προσδοκίες, που γεννά η σχεδόν μηδαμινή (3,5%) ανακύκλωση, θα ματαιωθούν.
Οι ενεργοί πολίτες και τα κινήματα επαγρυπνούν, επαγρυπνούμε, κι εμείς θεσμικά μεταφέρουμε τα πάγια και δίκαια και εύλογα αιτήματά-προτάσεις. Τεχνοκρατικά κριτήρια και δείκτες βελτιστοποίησης σχεδιασμένα για την κοινωνία των Πολιτών και όχι για την κοινωνία των εργολάβων, είναι το ζητούμενο.
Εμείς στα επόμενα 3 χρόνια θα επιδιώξουμε πολιτικά, μία συνεχή αξιολόγηση κόστους-οφέλους σε κάθε στρατηγική/δράση/έργο της Περιφέρειας, έχοντας διαρκώς ως δείκτες αξιολόγησης και στο επίκεντρό μας το συμφέρον του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και της τοπικής-περιφερειακής οικονομίας».
