Ο κύβος ερρίφθη. Στις 6 Μάη θα γίνουν οι εκλογές που θα σημαδέψουν την ιστορία της χώρας μας. Της χώρας μας που αυτή τη στιγμή βιώνει την πιο βαθιά κρίση των τελευταίων 50 χρόνων, με κίνδυνο να μετατραπεί σε μια τριτοκοσμική χώρα, χωρίς εθνική κυριαρχία, είτε παραμείνει είτε βρεθεί εκτός Ευρωζώνης.
Σ’ αυτές τις εκλογές θεώρησα υποχρέωσή μου να δηλώσω παρών και να θέσω για πρώτη φορά την υποψηφιότητά μου με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Η επιλογή αυτή προέκυψε ως ανάγκη μετά τη συνειδητοποίηση ότι δεν πάει άλλο. Μετά από συνεχή παρουσία και ενεργό συμμετοχή μου επί τριάντα χρόνια στα κινήματα, σε φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης σε νομαρχιακό επίπεδο, στους χώρους εργασίας και συνειδητοποιώντας την κατάσταση στην οποία φτάσαμε, πιστεύω ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
Έχουμε όλοι πλέον καταλάβει ότι φτάσαμε στην οικονομική και πολιτική χρεοκοπία. Χάσαμε την εθνική μας αξιοπρέπεια, αξιοπιστία, υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση. Χάσαμε τη σιγουριά μας και τη γαλήνη. Χάσαμε την ελπίδα να βγούμε από το τούνελ και κάθε ακτίδα αισιοδοξίας, αφού επί 2 χρόνια τώρα μας απειλούν και μας τρομοκρατούν. Χάνουμε ακόμα και τα παιδιά μας, αφού κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν τη χώρα αναζητώντας νέες πατρίδες, που θα τους εξασφαλίσουν μια πιο αξιοπρεπή ζωή. Μάλλον θα χάσουμε και τον ορυκτό μας πλούτο, τις παραλίες μας, τα δάση μας, αφού τα ξένα συμφέροντα μπορούν πια να μας τα πάρουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Το έλλειμμα ξεπέρασε το 9% για το 2011, κατάσταση που δυστυχώς θα συνεχιστεί και το 2012. Η επίσημη ανεργία φτάνει πια πάνω από το 20%. Η φτώχεια σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει εξαπλωθεί στο 27% του πληθυσμού της χώρας, ξεπερνώντας κατά πολύ το μέσο όρο της Ευρώπης που είναι στο 16%. Στην ελληνική κοινωνία, τα όρια ανοχής έχουν πια εξαντληθεί και οι κοινωνικές εκρήξεις φαντάζουν αναπόφευκτες. Τους καρπούς του καπιταλισμού τους απολαμβάνουν οι λίγοι, ενώ όλο και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού αντιμετωπίζει το φάσμα της πείνας. Το 0,1% του πληθυσμού κατέχει τόσα όσα κατέχει το 99,9%!!!
Ακόμα και οι πλέον νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί, οικονομολόγοι, επιχειρηματίες συμφωνούν ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της ασυδοσίας των αγορών, της απληστίας των κερδοσκόπων, της υπερσυγκέντρωσης του πλούτου και της δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου πάνω στην πραγματική οικονομία, φαινομένων και πρακτικών που οδήγησαν στον «καπιταλισμό – καζίνο».
Κανείς δεν αμφισβητεί πλέον ότι φτάσαμε σε μια συστημική κρίση του καπιταλισμού, που εκτός του ότι θα είναι μεγάλης διάρκειας, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειές της και την «επόμενη ημέρα». Αυτή η ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομική κρίση επιδείνωσε την οικονομική θέση της χώρας μας. Αλλά η ουσιαστική οικονομική χρεοκοπία και η συνεπακόλουθη πλήρης εξάρτησή μας από τους δανειστές οφείλεται στις εγκληματικές πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ κι της Ν.Δ. Σ’ αυτές τις πολιτικές οφείλεται η συσσώρευση του χρέους και μάλιστα με διοχέτευση των κεφαλαίων – μέσω του κράτους – στην κατανάλωση και στον πλουτισμό κάποιων αντί στην ανάπτυξη και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Είναι αυτές οι πολιτικές που οδήγησαν σε μια τεράστια παραοικονομία και φοροδιαφυγή, στις ασύλληπτες σπατάλες στο δημόσιο, στα δισεκατομμύρια των ελλειμμάτων των νοσοκομείων, των δήμων, της Ολυμπιακής, του ΟΣΕ. Είναι αυτές οι πολιτικές που διαμόρφωσαν ένα οικονομικό και θεσμικό περιβάλλον, που ευνοεί την «αρπαχτή» και το «ρουσφέτι». Είναι αυτές οι πολιτικές που οδήγησαν από τη «φούσκα» του Χρηματιστηρίου, στο Βατοπέδι, στα δομημένα ομόλογα και τελικά από το «σεμνά και ταπεινά» στο «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
Έχουμε υποχρέωση πια να αντιδράσουμε όλοι εμείς που δεν χάσαμε τις αξίες μας, που δημιουργήσαμε στο χώρο της δουλειάς μας, που δοκιμαστήκαμε και αντέξαμε και είπαμε όχι στη διαφθορά, στη διαπλοκή, στο βόλεμα, οφείλουμε να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στη χώρα μας.
Πρέπει πια να πούμε όχι σ’ ένα κόσμο που κυριαρχεί η απληστία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, η αποθέωση της κατανάλωσης, η διαρκής και εντεινόμενη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια λίγων, η καταστροφή του περιβάλλοντος.
Πρέπει να πάρουμε την υπόθεση της ανατροπής αυτής της κατάστασης, της επιβίωσης της χώρας μας, το μέλλον των παιδιών μας στα χέρια μας και να μην τα αφήσουμε σε αυτούς που χρόνια ολόκληρα είχαν τη διαχείριση και μας οδήγησαν σ’ αυτή την κατάσταση. Συγχρόνως όμως προσπαθούν να μας αποδώσουν ευθύνες και να μας καταστήσουν ένοχους, εξ’ ου και η γνωστή προκλητική ρήση του Πάγκαλου ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Όχι, δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Αν έχουμε ευθύνες σε κάτι είναι ότι ανεχθήκαμε αυτούς που «τα φάγανε» και δεν αντιδράσαμε έγκαιρα.
Ας θυμηθούμε τους στίχους από το πολύ ωραίο ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ με τίτλο «Το πιο παραδοτό απ’ όλα τα πλάσματα»: «Αν είμαστε γδαρμένοι ως το μεδούλι, και πατημένοι σαν τσαμπιά να δώσουμε όλο το κρασί μας. Τάχα θα πω πως είναι από δικό σου φταίξιμο; Όχι. Όμως κι εσύ, αδελφέ μου, φταις κάμποσο».
Γι’ αυτό το «φταις και εσύ κάμποσο» πρέπει να αντιδράσουμε και να πούμε τέρμα στην ανοχή, στη σιωπή, στη μοιρολατρία, γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως η πολιτική ενοχή προϋποθέτει και κοινωνική συνενοχή.
Υπάρχει ελπίδα.
Με ενισχυμένο το ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές δημιουργούνται οι συνθήκες για δυνατή ενιαία αριστερά, που θα αγωνιστεί με όλες της τις δυνάμεις, όχι πια σαν κίνημα διαμαρτυρίας, αλλά με συγκεκριμένες θέσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας σε μια τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης, με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Οι θέσεις μας είναι ρεαλιστικές, γι’ αυτό επαληθεύονται καθυστερημένα, ακόμα και από τους αντιπάλους.
Θυμίζουμε ότι πριν 2 χρόνια αναδεικνύαμε την ανάγκη για:
Διαγραφή μέρους του χρέους και για «κούρεμα» (βλέπε τι έγινε).
Ελάχιστη βάση, πάνω από τα όρια της φτώχειας, για τα χαμηλά εισοδήματα (βλ. δηλώσεις Σαρκοζί – Όλαντ).
Ότι τα μέτρα που πήραν (μνημόνιο, δανειακή σύμβαση) φέρνουν ύφεση και διάλυση του κοινωνικού ιστού (βλ. δηλώσεις Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ).
ότι το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό και πρέπει να παίξει άλλο ρόλο η Ευρωπαϊκή Τράπεζα (βλ. δηλώσεις πρωθυπουργών άλλων χωρών).
Να μην εμπλακεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στη χώρα μας και στην Ευρώπη (βλ. δηλώσεις Μόντι).
Σήμερα προτείνουμε:
Την επιλεκτική διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και αποπληρωμή του υπολοίπου ανάλογα με τις δυνατότητες που έχουμε.
Δανεισμό από Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκια που δανείζει τις τράπεζες (1%) και όχι τα κράτη (Ελλάδα 5%).
Να δοθούν ευρωομόλογα και άτοκα δάνεια από Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Ριζική φορολογική μεταρρύθμιση με αύξηση του φόρου στα κέρδη και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία και τον πλούτο, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, κατάργηση των χαρατσιών, μείωση των έμμεσων φόρων.
Σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας με δημιουργία συνεταιρισμών και αυτοδιοικητικών επιχειρήσεων.
Εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος με κοινωνικό και δημοκρατικό έλεγχο.
Τριετή αναστολή των υποχρεώσεων του μνημονίου.
Όλοι μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε.
Μπορούμε γιατί είμαστε πολλοί και πολλές.
Μπορούμε γιατί έχουμε το δίκιο.
Αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμή μας και να πάρουμε την υπόθεση της αλλαγής πλεύσης της χώρας μας στα χέρια μας.
Μπορούμε και θα νικήσουμε.
Νίκος Πατσαρίνος
υποψήφιος βουλευτής με τον
ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο
