Η κυβέρνηση Τσίπρα παρατείνει τη μνημονιακή πολιτική προγραμματίζοντας πρόσθετα μέτρα για το 2019 και το 2020. Το πιθανότερο είναι ότι θα έχουμε πολιτικές εξελίξεις προτού εφαρμοστεί η μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων το 2019, γιατί στην αντίθετη περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επιστρέψει απλώς στην αντιπολίτευση αλλά θα υποστεί εκλογική καθίζηση ανάλογη με εκείνη του ΠΑΣΟΚ.
Στην προσπάθειά του να διαχειριστεί το πολιτικό κόστος των επιλογών του, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του προπαγανδίζουν τα λεγόμενα ισοδύναμα μέτρα με τα οποία υποτίθεται ότι η πολιτική που θα ακολουθηθεί τα επόμενα χρόνια θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερη.
Το νέο παραμύθι
Τα θετικά ισοδύναμα μέτρα είναι το τρίτο πολιτικό παραμύθι στο οποίο στηρίζει τη στρατηγική του ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο ήταν το λεγόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το οποίο προέβλεπε παροχές και φοροαπαλλαγές 12 δισ. ευρώ τον χρόνο. Αντί γι’ αυτές ήρθαν επιπλέον μέτρα της τάξης των 12 δισ. ευρώ.
Το δεύτερο πολιτικό παραμύθι είχε σχέση με το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα, το οποίο θα προστάτευε τους μη προνομιούχους συμπολίτες μας από τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες του τρίτου προγράμματος-μνημονίου. Η φτώχεια και η μιζέρια έσπασαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ επί κυβέρνησης Τσίπρα. Φτάσαμε στο σημείο να μειώνουν πολλά νοικοκυριά την κατανάλωση τροφίμων για να μπορέσουν να απορροφήσουν στον κρατικό προϋπολογισμό τις αυξήσεις στον ΦΠΑ που επέβαλε η κυβέρνηση στα τρόφιμα.
Το τρίτο παραμύθι, με τα θετικά ισοδύναμα μέτρα, στηρίζεται στο επιχείρημα ότι οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερες. Δυστυχώς για τους προπαγανδιστές της κυβέρνησης γνωρίζουμε ότι η συμφωνία της Μάλτας στηρίζεται στην επιβολή πρόσθετων μέτρων, ύψους 3,6 δισ. ευρώ, το 2019 και το 2020 για να βελτιωθούν οι δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας κατά 2% του ΑΕΠ.
Νέο πλήγμα στα ακίνητα
Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του αντιμετωπίζουν με αμηχανία την πρόταση που διατύπωσε ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Μητσοτάκης, τον περασμένο Σεπτέμβριο από το βήμα της ΔΕΘ, για μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% μέσα σε μία διετία. Το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα είναι της τάξης του 74% και μία πρόταση η οποία θα οδηγήσει στην ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων και στην επανεκκίνηση της οικοδομής έχει μεγάλη οικονομική και κοινωνική σημασία. Με την ισοπεδωτική εφαρμογή του ΕΝΦΙΑ πολλές οικογένειες βλέπουν τα ακίνητά τους να μετατρέπονται από οικονομική και κοινωνική εξασφάλιση σε ασήκωτο φορολογικό φορτίο.
Το Μαξίμου, στην προσπάθειά του να απαξιώσει την πρόταση Μητσοτάκη, συμπεριέλαβε τη μελλοντική μείωση του ΕΝΦΙΑ στα θετικά ισοδύναμα μέτρα. Διέρρευσε μάλιστα ότι η μείωση αυτή θα ήταν της τάξης του 35% και έτσι θα ξεπερνούσε το στόχο που έθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ. Στην τελική πρόταση όμως για τα θετικά ισοδύναμα μέτρα -τα οποία βέβαια δεν πρόκειται να εφαρμοστούν ποτέ- η μείωση του ΕΝΦΙΑ περιορίζεται σε ένα ισχνό 5% μετά το 2021.
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προτιμά να παρατείνει την κρίση στην αγορά ακινήτων και στην οικοδομή, η οποία πλήττει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το σύνολο σχεδόν των νοικοκυριών, παρά να προχωρήσει σε ουσιαστική μείωση των δημοσίων δαπανών προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η μείωση του ΕΝΦΙΑ.
Η κρίση συνεχίζεται
Με την πολιτική μπλόφα που επιχείρησε η κυβέρνηση γύρω από τον ΕΝΦΙΑ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για παράταση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Τρία στα τέσσερα νοικοκυριά που έχουν ιδιόκτητη στέγη βλέπουν την περιουσία τους να απαξιώνεται και τις φορολογικές τους υποχρεώσεις να διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα. Ιδιαίτερα οι συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν πάρει δάνεια με υποθήκη τα οικογενειακά ακίνητα -συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς οι περισσότεροι μικρομεσαίοι- κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους χωρίς να απαλλαγούν από τα χρέη τους γιατί η εμπορική αξία των ακινήτων έχει πέσει κατά 40%-50% στη διάρκεια της κρίσης. Αυτό σημαίνει ότι η εκποίηση των ακινήτων τους από τους ενδιαφερόμενους πιστωτές θα καλύψει ένα μέρος μόνο της οφειλής. Η συνέχιση της κρίσης στα ακίνητα αποσταθεροποιεί και το τραπεζικό σύστημα εφόσον τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών υπολογίζονται στη βάση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων τους, οι οποίες βέβαια είναι πολύ υψηλότερες από τις πραγματικές. Στην προσπάθειά της να συνεχίσει την υπερφορολόγηση των ιδιοκτητών ακινήτων αλλά και να στηρίξει όπως-όπως τους ισολογισμούς των τραπεζών, η κυβέρνηση αποφεύγει την προσαρμογή των υψηλότερων αντικειμενικών αξιών στις χαμηλότερες εμπορικές αξίες, συντηρώντας έτσι την κρίση και επιτείνοντας τη σύγχυση. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων είναι τα μεγάλα θύματα των πολιτικών ελιγμών του κ. Τσίπρα.
