Η ευρωβουλευτής επισημαίνει παράλληλα ότι στη χώρα μας και στην Ευρώπη “η άνοδος της Ακροδεξιάς δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Τα αποτελέσματα της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής είναι αυτά που δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για να ξαναζωντανέψουν τα φαντάσματα του παρελθόντος. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ανησυχούν αυτοί που εφαρμόζουν τις πολιτικές που είναι λίπασμα για την αναβίωσή τους”. Η ίδια τονίζει την ίδια στιγμή ότι “δεν νοείται αγώνας κατά της Ακροδεξιάς και του νεοφασισμού εάν παράλληλα δεν είναι και αγώνας εναντίωσης και ανατροπής των πολιτικών που εφαρμόζονται”.
Κριτική, εξ άλλου, ασκεί η Σ. Σακοράφα και στην ελληνική κυβέρνηση για τη γενικότερη στάση και πολιτική της, αφ’ ενός σε εθνικά θέματα όπως το Μακεδονικό -εκτιμώντας ότι “τόσο η επικαιροποίηση του προβλήματος όσο και η συμφωνία είναι και κατ’ απαίτησιν και καθ’ υπαγόρευσιν”- και αφ’ ετέρου σε θέματα εσωτερικής πολιτικής παρατηρώντας ότι “όταν σκόπιμα και μόνο για τη νομή της εξουσίας ωραιοποιείς την πραγματικότητα και αποκρύπτεις τις αρνητικές εξελίξεις και τις δραματικές προοπτικές, τότε διαπράττεις μια τεράστια πολιτική απάτη, για να μην πω έγκλημα”.
Συνέντευξη στον Βασίλη Γ. Μπακόπουλο
- Διαφωνήσατε και διαρρήξατε τις σχέσεις σας με το κυβερνών κόμμα στην Ελλάδα πριν 3 χρόνια. Εκτιμάτε ότι έχετε δικαιωθεί στην επιλογή σας και στην κριτική που έκτοτε ασκείτε;
“Φυσικά δεν μπορούμε να μιλάμε για δικαίωση, όταν επιβεβαιώνονται οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις σου. Οταν αρνήθηκα να ψηφίσω το πρώτο μνημόνιο, είχα δηλώσει με απόλυτη ειλικρίνεια ότι θα ήμουν ευτυχής να έχω κάνει λάθος για τις τραγικές συνέπειες που θα είχε για την πατρίδα μου. Τα αποτελέσματα τα βιώσαμε. Το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η φυσική συνέχεια των δύο προηγουμένων, με τις ίδιες και χειρότερες τραγικές συνέπειες. Η αποδοχή του εκ μέρους μου θα ήταν εντελώς παράλογη και πέρα από κάθε όριο πολιτικού αμοραλισμού και «σαλτιμπαγκισμού». Η κριτική που ασκώ είναι άκρως πολιτική και μάλιστα αφορά σε επιλογές εντός του ευρωπαϊκού συστημικού πλαισίου, που αν εφαρμόζονταν θα μπορούσαν, τουλάχιστον, να έχουν ηπιότερα αποτελέσματα για το λαό. Το γεγονός ότι ούτε αυτά τα ελάχιστα δεν κάνει η σημερινή κυβέρνηση δείχνει την απόλυτη υποταγή της. Αρκεί να παραπέμψω στην τελευταία παρουσία του πρωθυπουργού στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου οι χθεσινοί επικριτές του τον συνέχαιραν και ο ίδιος επαίρετο γιατί πέτυχε εκεί που είχαν αποτύχει οι προηγούμενες κυβερνήσεις! Υπερηφανευόταν ότι εφάρμοσε πιστά τα μέτρα που χαρακτήριζε προεκλογικά καταστροφικά για τη χώρα και δολοφονικά για το λαό. Αυτή η εικόνα και μόνο ισχυροποιεί την κριτική μου και επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μου”.
- Ως μέλος του Ευρωκοινοβουλίου θα έχετε μια ευρύτερη εικόνα της σταδιακής -και συνάμα εντυπωσιακής, σε κάποιες περιπτώσεις- ανόδου των δυνάμεων της ακραίας συντήρησης και του ρατσισμού. Τι έχει πράξει ο θεσμός που εκπροσωπείτε για να αντιστραφεί αυτό το φαινόμενο και τι θα πουν οι εκπρόσωποί του στον κόσμο στις επόμενες ευρωεκλογές για το “όραμα της Ευρώπης”;
“Η άνοδος της Ακροδεξιάς δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Τα αποτελέσματα της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής είναι αυτά που δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για να ξαναζωντανέψουν τα φαντάσματα του παρελθόντος. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ανησυχούν αυτοί που εφαρμόζουν τις πολιτικές που είναι λίπασμα για την αναβίωσή τους. Το Ευρωκοινοβούλιο, μόλις στην ολομέλεια του Οκτωβρίου αποφάσισε να εκδώσει ψήφισμα για την άνοδο του νεοφασισμού. Η φραστική καταδίκη, όμως, δεν αρκεί. Η καταλυτική απάντηση θα ήταν η εναντίωσή του στις πολιτικές ακραίας λιτότητας. Η πλειοψηφία του, όμως, συνεχίζει να υποστηρίζει αυτές τις πολιτικές, παρ’ όλο που τα αποτελέσματά τους είναι εκκωφαντικά. Σε αρκετές χώρες της Ευρώπης η Ακροδεξιά συγκυβερνά και σε άλλες είναι αυτή που διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα.
Αν ανατρέξουμε στην ιδρυτική καταστατική πράξη της Ενωσης θα δούμε ότι το όραμα που περιγράφεται στους λαούς για την ενωμένη Ευρώπη είναι τουλάχιστον ιδανικό. Αξίζει να υπενθυμίσουμε «...Η Ενωση βασίζεται στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων... Η Ενωση έχει σκοπό να προάγει την ειρήνη, τις αξίες της και την ευημερία των λαών της... Η Ενωση προάγει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών».
Οπως είναι φανερό, καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα που δημιούργησαν οι ίδιοι που «πούλησαν» -συγχωρήστε μου την έκφραση- αυτό το όραμα στους λαούς. Οσο και αν έχει υποχωρήσει, παραμένει ζητούμενο από τους λαούς και πιστεύω ότι απέναντι στην παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου και την ωμή επιβολή της ακραίας λιτότητας, το μόνο που μπορούμε να αντιτάξουμε είναι η παγκοσμιοποίηση αυτού του οράματος”.
- Πολύς λόγος γίνεται για τη Συμφωνία των Πρεσπών για το Μακεδονικό ζήτημα. Εκτιμάτε ότι η κριτική που ασκείται -τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας όσο και της ΠΓΔΜ- έχει βάση; Θεωρείτε πως είναι μια συμφωνία καθ’ υπαγόρευση από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, δεδομένων των αντιδράσεων και στις δύο χώρες;
“Τα Βαλκάνια ήταν ανέκαθεν θέατρο συγκρούσεων των μεγάλων δυνάμεων, πολιτικών και οικονομικών. Μην ξεχνάμε ότι η ΠΓΔΜ είναι ένα «τεχνητό» κράτος που προέκυψε σκόπιμα από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, μετά από βομβαρδισμούς των «συμμαχικών δυνάμεων». Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται κάτω από την απόλυτη επιρροή τους. Σε αυτή την συγκυρία, η ελληνική κυβέρνηση έχει ταυτιστεί πλήρως και υπακούει τυφλά στους σχεδιασμούς του «διαβολικά καλού» Προέδρου Τραμπ. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι τόσο η επικαιροποίηση του προβλήματος, όσο και η συμφωνία, είναι και κατ’ απαίτησιν και καθ’ υπαγόρευσιν. Δεν δίστασαν μάλιστα, στη μεν ΠΓΔΜ να εφαρμόσουν απροκάλυπτα όλες τις βρόμικες μεθόδους -εξαγορές, χρηματισμούς, εκβιασμούς, διώξεις- ευτελίζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας, στη δε Ελλάδα να προαποπέμψουν τον υπουργό Εξωτερικών, μην τυχόν και διαφωνήσει σε πιθανή υπέρβαση ακόμη και αυτού του τερατουργήματος που ο ίδιος συνυπέγραψε. Από κάθε άποψη -και μακριά από εμένα οι εθνικιστικές κορώνες- η Ελλάδα βγαίνει χαμένη και τακτικά και στρατηγικά από αυτή τη διαπραγμάτευση”.
- Ποια είναι η βαρύτητα των εκλογών του επόμενου χρόνου στην Ελλάδα, των πρώτων μετά από μια δεκαετία περίπου που γίνονται εκτός μνημονίων; Είμαστε όντως εκτός μνημονίων;
“Τι προοιωνίζεται το 3ο μνημόνιο για το σήμερα και το αύριο, το γνωρίζουν
πάρα πολύ καλά οι σημερινοί κυβερνώντες που το υπέγραψαν. Το πόσο απέχουν αυτά από το αφήγημα της κυβέρνησης για έξοδο από τα μνημόνια μπορεί να το εκτιμήσει κάλλιστα ο καθένας που ζει την πραγματικότητα. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι όταν σκόπιμα και μόνο για τη νομή της εξουσίας ωραιοποιείς την πραγματικότητα και αποκρύπτεις τις αρνητικές εξελίξεις και τις δραματικές προοπτικές, τότε διαπράττεις μια τεράστια πολιτική απάτη, για να μην πω έγκλημα. Το λέω αυτό γιατί στη σημερινή ρευστή παγκόσμια κατάσταση, με την Ελλάδα στο μάτι του κυκλώνα των συγκρούσεων τεράστιων οικονομικών συμφερόντων, είναι έγκλημα να μην προετοιμάζεις το λαό σου και να μην θωρακίζεις τη χώρα σου, ενόψει εξελίξεων που γνωρίζεις πολύ καλά ότι θα είναι πάρα πολύ δύσκολες. Οι εκλογές του επόμενου χρόνου στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, είναι ιδιαίτερα κρίσιμες γιατί θα αποτυπώσουν με μεγαλύτερη ένταση τα δομικά προβλήματα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η δημοκρατία και οι θεσμοί της περνούν πολύ μεγάλη κρίση και απαιτείται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και αποφασισμένοι να αναλάβουμε το κόστος και να στηρίξουμε τις επιλογές μας.
Προσωπικά προσπαθώ να ζω και να συμπεριφέρομαι σύμφωνα με τα πιστεύω μου, ώστε να βιώνω και να γνωρίζω το προσωπικό κόστος των επιλογών, για τις οποίες καλώ τους συμπολίτες μου να παλέψουμε μαζί και να με εμπιστευθούν. Αυτές είναι οι αρχές μου και συνάμα οι προϋποθέσεις συμπαράταξης και πολιτικών συνεργασιών”.
- Πείτε μας δύο λόγια για την παραγωγή του ντοκιμαντέρ “Φασισμός Α.Ε.”.
“Δεν είναι τυχαία η επιλογή του ντοκιμαντέρ «Φασισμός Α.Ε.» που αποφάσισα να επαναφέρω στην επικαιρότητα ως προσφορά στους αναγνώστες σας. Με πάρα πολύ απλό τρόπο περιγράφει και το περιβάλλον και τη σκοπιμότητα που υπηρετεί η ενίσχυση της Ακροδεξιάς και η εμφάνιση νεοφασιστικών και νεοναζιστικών κομμάτων στην Ευρώπη. Αυτό που πιστεύω ότι είναι απαραίτητο στη σημερινή συγκυρία, είναι να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική μνήμη. Η γνώση της Ιστορίας είναι το μόνο όπλο μας για να μην ξαναζήσουμε τη φρίκη της. Αυτό όμως χρειάζεται μια διαρκή προσπάθεια και τις περισσότερες φορές βρίσκεται στον αντίποδα και σε σύγκρουση με τη λήθη που προσπαθεί να επιβάλει το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο. Οσα συμβαίνουν στην Ευρώπη και μας ανησυχούν δεν είναι ούτε πρωτόγνωρα ούτε νεότευκτα. Τα ίδια ωμά συμφέροντα που ανέβασαν τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ στην εξουσία πρωταγωνιστούν και σήμερα. Είναι εντυπωσιακό ότι είναι οι ίδιες εταιρείες, όπως μπορούν να διαπιστώσουν οι αναγνώστες σας παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ, που επιβάλλουν τις πολιτικές που τις εξυπηρετούν. Φυσικά, με μέσα πιο εκλεπτυσμένα και «αποδεκτά», αλλά το ίδιο αποτελεσματικά. Το πού μας οδηγούν είναι φανερό. Γι’ αυτό δεν νοείται αγώνας κατά της Ακροδεξιάς και του νεοφασισμού εάν παράλληλα δεν είναι και αγώνας εναντίωσης και ανατροπής των πολιτικών που εφαρμόζονται. Είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε έγκαιρα και αποφασιστικά”.
