Δευτέρα, 07 Νοεμβρίου 2016 08:20

Ενθουσιώδες χειροκρότημα κέρδισε το "Καμπαρέ"

Γράφτηκε από την
Ενθουσιώδες χειροκρότημα κέρδισε το "Καμπαρέ"

Διθυραμβικά σχόλια και θερμότατο, ενθουσιώδες χειροκρότημα απέσπασε η παράσταση "Καμπαρέ" από το "Συν 1 - Μιχάλης Τούμπουρος" που έκανε πρεμιέρα το Σάββατο το βράδυ στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας. Η αλλαγή του χώρου της παράστασης καθόλου δεν ξένισε τους θεατές, αφού το επίπεδο της παράστασης κάθε άλλο παρά ερασιτεχνικό ήταν. Ενα πολύ καλό σχήμα της πόλης, στο Δημοτικό Θέατρο. Γιατί όχι;

Το έργο ξεκινά με κέφι, ζωντάνια, ερωτισμό και πολύ χιούμορ. Το Καμπαρέ είναι ο χώρος όπου ο καθένας μπορεί να εκφράσει τις βαθύτερες επιθυμίες του, ακόμα και να γίνει κάποιος άλλος. Το ποτό ρέει άφθονο, τα κορίτσια φορούν ζαρτιέρες, τι παραπάνω θα μπορούσε να ζητήσει ένας θαμώνας; Κάτι παραπάνω από αυτά δείχνει να ζητά ο Νίκος Καπόπουλος, ο πρωταγωνιστής - συγγραφέας Κρις. Αναζητά έμπνευση, νέες εικόνες, αλλά και ίσως ένα δικό του ιδιότυπο καταφύγιο. Ο νέος ηθοποιός, σεμνός και μετρημένος στο ρόλο του, ανταποκρίθηκε με αξιοπρέπεια και επάρκεια στην αποστολή του. Ο ήρωάς του είναι πολύ συμπαθής, είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, που δεν θα αργήσεις να συμπαθήσεις. Ισως και να "συγχωρήσεις". Η ζωή του θα αλλάξει άρδην όταν εισβάλλει κυριολεκτικά σε αυτήν η πανέμορφη Σάλι Μπόουλ. Η ίδια δεν είναι τόσο μυστηριώδης όσο θέλει να νομίζει, όμως είναι σίγουρα σαγηνευτική. Προσπαθεί να δείξει ισχυρή και αποφασισμένη, ως το τέλος, όμως οι καταστάσεις δεν αφήνουν και μεγάλα περιθώρια για ηρωισμούς. Η Γερμανία άλλωστε θα αρχίσει να καταπίνει τους πάντες, ήρωες και μη. Η Μιμίκα Τάσση ήταν ερμηνευτικά και φωνητικά άψογη, ενώ κατάφερε να περάσει και χιούμορ, αυτοσαρκασμό. Ο σκηνοθέτης Κώστας Κατσουλάκης, δίνοντας σε εκείνη το ρόλο της Σάλι και στο Λεωνίδα Παχτίτη το ρόλο του κομπέρ, ανέδειξε με μοναδικό τρόπο το ταλέντο και των δυο τους. Τους άξιζαν αυτοί οι δύο ήρωες, έχουν δουλέψει πολύ όλα αυτά τα χρόνια και παρότι οι πρόβες του "Καμπαρέ" κράτησαν μόλις ένα μήνα, γινόταν φανερό πως η Σάλι και ο κομπέρ βρίσκονταν πάντα κάπου, μέσα τους. Η Σάλι θα εμφανιστεί στη σκηνή τόσο λαμπερή όσο και στοιχειωμένη, αδύναμη. Ετσι άλλωστε δεν κάνουν οι καλλιτέχνες; Το ίδιο και ο κομπέρ. Από ερωτικός, έξυπνος και σαρδόνιος, αργότερα θα γίνει διεκπεραιωτικός. Δεν αφήνει ο ναζισμός άλλωστε να ειπωθούν ελεύθερα τα πράγματα. Θα κάνει έτσι κι εκείνος πως είναι κάποιος άλλος. Αναγκαστικά θα ευτελίσει την τέχνη του. 

Συμπαθέστατο και βαθιά ανθρώπινο το ζευγάρι Ειρήνης Χειλά - Τάκη Τσαπόγα. Ηταν απαραίτητες οι παρουσίες τους σε αυτό το έργο, το γεμάτο σεξ, κίνηση και νεανικότητα. Το άτυχο ζευγάρι είναι αυτό που θα δείξει στο κοινό το ρομαντισμό, την αγνή αγάπη, την εμπειρία, τη γλυκύτητα. Οι ατάκες τους ήταν βαθιά διδακτικές, μέσα στην φαινομενική απλότητά τους. 

Το Καμπαρέ δεν θα κρατήσει για πάντα το μπρίο, τον αυθορμητισμό και την φρεσκάδα του. Θα γίνει πιο μελαγχολικό, μίζερο, ευνουχισμένο. Ο ναζισμός και το μίσος βρισκόταν ένα τετράγωνο παραδίπλα, ένα καμαρίνι παραδίπλα. Το Καμπαρέ δεν έχει πια πλάκα, γι' αυτό και η Σάλι και ο κομπέρ θα αποδώσουν σπαρακτικούς μονολόγους. Η ορχήστρα και να παίζει μουσική δεν θα ακούγεται πια, καθώς θα την έχουν σκεπάσει βίαια και συριστικά τα σφυρίγματα των τρένων. Το Καμπαρέ θα γεμίσει αστέρια, αλλά όχι από αυτά που φωτίζουν τους καλλιτέχνες...

Η χορογραφία της Μαρίας Λαδά ήταν πολύ καλή, έδενε απόλυτα με το κείμενο. Η κίνηση και το ταλέντο του Πάνου Κουραμπά είναι επίσης αξιομνημόνευτη, μακάρι να συνεχίσει έτσι και στο μέλλον. 

Γ.Σαρ.


NEWSLETTER