Κυριακή, 25 Αυγούστου 2019 10:04

Αλλο «μπούφο» κι άλλο…μπούφος!*

Γράφτηκε από την
Αλλο «μπούφο» κι άλλο…μπούφος!*

 

Της Μαρίας Τομαρά

Το κείμενο που ακολουθεί θα μπορούσε να θεωρηθεί άκαιρο, αν τα θέματα που θίγει δεν ήταν (δυστυχώς) διαρκώς επίκαιρα.

Ο λόγος για την καλοκαιρινή παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕΚ με το έργο του Ντάριο Φο «Μιστέρο μπούφο» που έκανε πρεμιέρα στις 14 Ιουλίου στην αυλή του Δημοτικού Θεάτρου στην Καλαμάτα, ακολούθησε μια -μικρή- περιοδεία στη Μεσσηνία, πήγε Θεσσαλονίκη και κλείνει με παραστάσεις ξανά στην αυλή από 28/8 μέχρι 1/9.

Θα μπορούσα να γράψω: Μην το χάσετε, αλλά λυπάμαι, δεν μπορώ.

Ο λόγος που δεν έγραψα νωρίτερα για τη συγκεκριμένη παράσταση, ήταν μόνο από σεβασμό στους ηθοποιούς, που θα γύρναγαν από χωριό σε χωριό μέσα στο κατακαλόκαιρο με τη ζέστη και δεν θα ήταν καθόλου ευχάριστο να έχουν απέναντί τους ένα κοινό που θα έχει διαβάσει κάτι, που ενδεχομένως θα το επηρέαζε (αρνητικά).

Στο διά ταύτα: Η καλοκαιρινή παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕΚ ήταν καλλιτεχνικά απαράδεκτη! Ανευρη, άρυθμη, σκηνοθετικά ανύπαρκτη, εικαστικά επίσης και υποκριτικά τουλάχιστον αναποτελεσματική.

Ωστόσο παραδέχομαι ότι υπάρχουν παραστάσεις καλές, καλούτσικες, καλές επιμέρους, κακές. Στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα παίζουν ρόλο πολλά. Βεβαίως τον πρώτο ρόλο οι δημιουργοί, που δέχομαι ότι δεν ήταν σε «καλή στιγμή».

Υπάρχει όμως κάτι άλλο που είναι ακόμα πιο σοβαρό: Οτι αυτό το κακό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είχε κόστος παραγωγής 83.000 ευρώ και εγκρίθηκε (κατόπιν εισήγησης του καλλιτεχνικού διευθυντή) ομόφωνα από το διοικητικό συμβούλιο της «Φάρις».

Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα υποστηρίξω ότι οι παραγωγές πρέπει να γίνονται με ψίχουλα. Αντίθετα είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι για τον πολιτισμό γενικότερα πρέπει να επενδύονται χρήματα. Γιατί περί επένδυσης πρόκειται. Οχι επένδυση με την οικονομίστικη του όρου έννοια, αλλά επένδυση καλλιέργειας και αγωγής της ψυχής.

Ταυτόχρονα όμως, είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα μπορεί να έχει αρτιότητα ακόμη κι αν έχει πληρωθεί λιγότερο απ’ όσο του αξίζει.

Για πάμε τώρα να δούμε γιατί αυτή η παραγωγή στοίχησε 83 χιλιάρικα; Με αφορμή ένα σχόλιό μου στο facebook ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ Γιάννης Μαργαρίτης, είχε την καλοσύνη να μου εξηγήσει τηλεφωνικά, ότι το κόστος επιμερίζεται ως εξής: Σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ κοστίζουν οι έξι άνθρωποι (τρεις ηθοποιοί και τρεις τεχνικοί) που δουλεύουν για την παραγωγή με τρίμηνο συμβόλαιο. Οι μισθοί τους κυμαίνονται από 700 έως 1.100 ευρώ το μήνα, συν τα ασφαλιστικά τους φτάνουμε στις 40 χιλιάδες. Εχει καλώς…

Για τα έξοδα της περιοδείας, προϋπολογίστηκαν 23 χιλιάδες ευρώ, που όπως μου εξήγησε ο κ. διευθυντής θα είναι τελικά λιγότερα, καθώς κλείστηκαν λιγότερες παραστάσεις σε περιοχές του νομού και εκτός, απ’ ό,τι αρχικά υπολογίζονταν. Εχει καλώς επίσης…

Τα υπόλοιπα 20 χιλιάρικα αφορούν όπως μου εξήγησε κάποια «πάγια» που μένουν ωστόσο στο θέατρο. Για παράδειγμα, στη φετινή παραγωγή αγοράστηκε ένα πατάρι (και δεν θυμάμαι αν αγοράστηκε και κάτι άλλο) που είναι υλικά που μένουν στο θέατρο. Και πάλι θα πω, έχει καλώς…

Οπως ξεκαθάρισα και στον καλλιτεχνικό διευθυντή, δουλειά του είναι να εισηγείται αυτό που νομίζει ότι είναι επ’ ωφελεία του οργανισμού που διοικεί, και αν θέλετε, δέχομαι να «απαιτεί» όσα περισσότερα νομίζει.

Το θέμα είναι ότι αυτές οι εισηγήσεις εγκρίνονται από ένα διοικητικό συμβούλιο. Της «Φάρις» εν προκειμένω. Οπότε οι απαντήσεις πρέπει να δοθούν από εκεί. Και όχι μόνο από τον πρόεδρο, αλλά από το σύνολο των μελών, αφού ομόφωνα πέρασε ο προϋπολογισμός των 83 χιλιάδων ευρώ.

Τα ερωτήματα που τίθενται λοιπόν είναι τα εξής:

- Η περυσινή καλοκαιρινή παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕΚ («Το τάβλι») πόσες παραστάσεις έκανε στην Καλαμάτα και στο νομό και πόσο στοίχισε; Στο κόστος παραγωγής είχαν μπει και διάφορα «πάγια» που έμειναν ως περιουσία του θεάτρου;

- Η παραγωγή του χειμώνα 2017-2018 («Ο Φιάκας») πόσο κόστισε; «Πάγια» είχε;

- Οι δύο παραγωγές του χειμώνα (2018-2019) στην κεντρική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕΚ («Ο γυάλινος κόσμος» και τα «Εμφύλια έπη») πόσο κόστισαν; Αυτές είχαν «πάγια»;

- Τα έσοδα της κάθε παραγωγής (απ’ τις προαναφερόμενες) ξεχωριστά ποια ήταν;

Ξεκαθαρίζω ότι δεν υπονοώ κανενός είδους κακοδιαχείριση, αλλά ας δούμε την πιθανότητα να έχει γίνει μια λάθος εκτίμηση, βρε αδερφέ. Και όχι από πρόθεση, αλλά από μη γνώση ή από «ελλειμματική» προσοχή.

Ο χρόνος που επέλεξα να γράψω αυτό το κείμενο δεν αφορά μόνο την «αμηχανία» μου και το σεβασμό μου στους ανθρώπους που βρίσκονται κατά καιρούς πάνω στο σανίδι. Αφορά και στο ότι από 1η Σεπτεμβρίου αναλαμβάνει καθήκοντα η νέα δημοτική αρχή, άρα και οι νέες διοικήσεις στα Νομικά Πρόσωπα του Δήμου, όπως είναι η «Φάρις».

Λογικά στο πρώτο εικοσαήμερο του Σεπτεμβρίου, θα πρέπει να έχουν οριστεί τα μέλη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Ελπίζω ότι οι εγκρίσεις τους στα θέματα των αρμοδιοτήτων τους να με κάνουν να γράφω κείμενα σε εντελώς διαφορετικό πνεύμα.

 

* Ο τίτλος δεν υπονοεί τίποτα περισσότερο, απ’ το ότι εγώ ως θεατής αισθάνθηκα εντελώς μπούφος βλέποντας αυτή την παράσταση.


NEWSLETTER