Τη συζήτηση που οργανώθηκε από το 11ο Περιφερειακό Τμήμα του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, συντόνισε ο αντιπρόεδρός του Διονύσης Θωμάς, ενώ σύντομο χαιρετισμό έκανε ο πρόεδρός του Νίκος Τσίτας.
Παρουσιάζοντας το βιβλίο ο δημοσιογράφος Ηλίας Μπιτσάνης αναφέρθηκε αρχικά στην Καλαμάτα των παιδικών χρόνων του συγγραφέα τονίζοντας ότι «η επιστροφή στις ρίζες που πραγματοποιεί με έναν ιδιότυπο τρόπο σήμερα ο φίλος Κώστας, μας αναγκάζει να γυρίσουμε πίσω μαζί του σε εκείνα τα χρόνια». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις έννοιες - κλειδιά για την ανάγνωση του βιβλίου και την αποκρυπτογράφηση της αντίληψης του συγγραφέα που έχουν να κάνουν με την "κουλτούρα κρίσης" που οδηγεί στην «ενιαία οικονομική διακυβέρνηση».
Ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και πρώην υφυπουργός Παιδείας Θεόδωρος Παπαθεοδώρου επισήμανε μεταξύ των άλλων ότι σήμερα η Ευρώπη έχει αποκλίνει από τα βασικά οράματα αλληλεγγύης, ισότητας, ανάπτυξης και ασφάλειας. Και πρόσθεσε ότι λαμβάνονται θεσμικές πρωτοβουλίες από ομάδες και κέντρα που την καθοδηγούμενη, έξω από τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Σημείωσε ότι υπάρχει υποχώρηση των ευρωπαϊκών δημοκρατικών θεσμών οι οποίοι υποκαθίστανται από διακυβερνητικές συμφωνίες. Αναφέρθηκε στα φαινόμενα ενίσχυσης ακροδεξιών δυνάμεων με τις ομάδες Φάρατζ και Λεπέν, τα αίτια που την προκάλεσαν και τις στοχεύσεις τους. Τόνισε ότι οι πολιτικές λιτότητας γεννούν κρίση γιατί γεννούν ανεργία και ότι χρειάζονται πολιτικές ανάπτυξης. Στο σημείο αυτό έκανε ειδικότερη αναφορά στην πρόταση των ευρωπαϊκών συνδικάτων για χρηματοδότηση της ανάπτυξης με 250 δις ευρώ για 10 χρόνια με στοχευμένες δράσεις έτσι ώστε να μειωθεί η ανεργία ιδιαίτερα στις χώρες του Νότου. Ενώ αναφερόμενος στη νεοφιλελεύθερη πολιτική αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, είπε χαρακτηριστικά ότι σε λίγο καιρό στα πανεπιστήμια της χώρας αντί για το μάθημα του Εργατικού Δικαίου θα διδάσκεται το μάθημα Ιστορία Εργατικού Δικαίου.
"Αισθάνομαι λίγο σαν ξένο σώμα" δήλωσε ξεκινώντας την παρέμβασή του ο καθηγητής Πάνος Καζάκος, πρόεδρος του Συμβουλίου ΤΕΙ Πελοποννήσου, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τη διαφωνία του με τις απόψεις του συγγραφέα. Οπως ανέφερε η σπουδαιότερη διαφορά του με τον Κώστα Γουλιάμο είναι μεθοδολογική «αφορά δηλαδή στο πώς μπορεί κανείς να αναλύει τα πράγματα και να εμπλουτίζει τη γνώση». Και πρόσθεσε ότι το βιβλίο «δεν λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα του κόσμου και της Ευρώπης και κλείνει το δρόμο για διαφοροποιήσεις και οποιαδήποτε σύγκριση με εναλλακτικά σχήματα που δομήθηκαν στο παρελθόν ή δοκιμάζονται σήμερα». Αναφέροντας ότι σήμερα επικρατεί ένα "μεικτό σύστημα" με έντονη τη ρυθμιστική παρουσία του κράτους τόνισε ότι «σήμερα πάνω από το 45% των δραστηριοτήτων ελέγχονται από αυτό μέσω των δαπανών, των φόρων και της γραφειοκρατίας του». Καταλήγοντας ο κ. Καζάκος εξέφρασε την άποψη ότι συνεκτιμώντας θετικά και αρνητικά «η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένα πετυχημένο πείραμα».
Χαρούμενος και συγκινημένος δήλωσε ο Κώστας Γουλιάμος και ανέφερε ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η εργασία του για τη συγγραφή άλλου που πραγματεύεται τον "φόβο" και αφού είχε διαβάσει πολλές φορές την πραγματεία του Σπινόζα για το ζήτημα αυτό. Αλλά συνέβη «η τραγική εισβολή υφαρπαγής του πλούτου της χώρας (της Κύπρου), υφαρπαγής του πλούτου της ενέργειας» και αποφάσισε να γράψει το βιβλίο που παρουσιάστηκε συνδυάζοντας το φόβο και την νεοφιλελεύθερη πολιτική, με την επιβολή της "κουλτούρας κρίσης" και την "οργανική κυριαρχία". Τονίζοντας ιδιαιτέρως ότι στην Ευρώπη «η εξαίρεση μετατρέπεται σε φυσιολογικό τρόπο διακυβέρνησης» και ότι έχουν καταργηθεί πλέον τα όρια ανάμεσα στη δημοκρατία και τον απολυταρχισμό.
Με την ολοκλήρωση της παρουσίασης ακολούθησε ζωηρή συζήτηση για τις απόψεις που κατατέθηκαν και το μέλλον της Ευρώπης.
