Απαντες οι Μεσσήνιοι έχουν καθήκον να προσέλθουν” (659).
Σε μια πρωτοφανή κίνηση η Αστυνομία απαγορεύει το συλλαλητήριο και προκαλεί την έντονη αντίδραση της Παμμεσσηνιακής: “Διακηρύττομεν την αγανάκτησίν μας κατά των κυβερνώντων οι οποίοι μας απηγόρευσαν να συγκροτήσωμεν το σημερινόν συλλαλητήριον κατά το οποίον επρόκειτο να διαδηλώσωμεν τον αποτροπιασμόν μας διά τα σατραπικά μέτρα της κυβερνήσεως, η οποία εφαρμόζουσα τους βανδαλισμούς έπληξε κυρίως τους μεν συμπολίτες ημών διά της τελείας εγκαταλείψεως, τους δε αδελφούς Πύργιους με την τελευταίαν δολοφονικήν ενέδραν. Η κυβέρνησις των Φιλελευθέρων τρομοκρατηθείσα εκ του συλλαλητηρίου των παγετοπλήκτων Μεσσηνίων, τρομοκρατηθείσα εκ του συλλαλητηρίου Πύργου, τρομοκρατηθείσα από τους φοιτητάς Κυπρίους, τρομοκρατηθείσα εκ των ανέργων καπνεργατών Θεσσαλονίκης, δεν επέτρεψε το συλλαλητήριον της εν Αθήναις Παμμεσσηνικής Ενώσεως. Η αμαρτωλή κυβέρνησις των Φιλελευθέρων ακολουθούσαν πολιτικήν τυραννικήν και θέλουσα να διοικήση κατά τρόπον πρωτοφανή εφαρμόζει δικτατορικούς νόμους, οι οποίοι ενθυμίζουν τους χρόνους της δουλείας. Ούτω διαλύει κάθε λαϊκήν εκδήλωσιν και διά των οργάνων της προβαίνει ανεξελέγκτως εις βιαίας επιθέσεις εναντίον των νομίμως και εν τη εκτελέσει συνταγματικού δικαιώματος συνερχομένων φιλησύχων πολιτών. Αλλά δι' όλα αυτά οι κυβερνώντες φέρουν βαρυτάτας ευθύνας τας οποίας ο λαός δεν θ' αργήσει να τας ζητήση.
Η επιτροπή του συλλαλητηρίου Δημήτριος Π. Παναγιωτόπουλος πρόεδρος, Σταύρος Καπόγλης, Παναγ. Μπλέτσης, Χρίστος Ζώης, Μιχαήλ Χρονόπουλος” (660).
Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται συνέρχεται το υπουργικό συμβούλιο και προσπαθεί να κάνει ελιγμό εκτόνωσης της κατάστασης καθώς ανακοινώνεται ότι: “Μετά την συνεργασία του κ. πρωθυπουργού με τους αρμόδιους υπουργούς, συνεζητήθησαν τα αιτήματα των παγετοπλήκτων Ηλείας και συγκεκριμένως το της ενάρξεως της αποζημιώσεως υπό του ΑΣΟ. Σχετικώς ελήφθη η απόφασις όπως αρχίσει η τμηματική καταβολή τούτων, εξουσιοδοτηθή δε ο κ. Αλεξανδρής όπως συνεννοηθή με την Εθνικήν Τράπεζαν διά την άμεσον καταβολήν υπό ταύτης εις τον ΑΣΟ του απαιτούμενου προς τούτο ποσού” (661).
Στην Καλαμάτα συνέρχεται το συνέδριο που είχε ανακοινωθεί και εν μέσω αντιδράσεων για τη χλιαρή στάση της επιτροπής αποφασίζεται ο συντονισμός με τους σταφιδοπαραγωγούς της Ηλείας για τη συνέχιση του αγώνα: “Συνεκροτήθη προχθές την 10ην πρωινήν εις την αίθουσαν της Λαϊκής Σχολής το προαναγγελθέν αγροτικόν συνέδριον εις το οποίον προσήλθον αντιπρόσωποι Ενώσεων Συνεταιρισμών, κοινοτήτων και αντιπρόσωποι των Γεωργικού, Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίων καθώς και των επαγγελματιών. Σκοπός τούτου, ως γνωστόν, ήτο ο καθορισμός αποζημιώσεως των παγοπλήκτων, ανωτέρου ποσού των 1.200 δραχμών. Η σύσκεψις παρετάθη μέχρι και πέραν της 2ας μεταμεσημβρινής υπό την προεδρία του κ. Ηλ. Μαράκα.
Εν αρχή ο δικηγόρος Τάκης Δεληγιάννης ελογοδότησεν εξ ονόματος της όλης οργανωτικής επιτροπής του αγροτικού συλλαλητηρίου Καλαμών, ειπών μεταξύ άλλων ότι ο ειρηνικός αγών των παγετοπλήκτων Μεσσηνίων, δι' ον ενετάλη η επιτροπή, έληξε με την διοργάνωσιν του τελευταίου συλλαλητηρίου. Μετά ταύτα ο κ. Δεληγιάννης κατέθεσε την εντολήν της επιτροπής.
Μετά τούτο ωμίλησεν ο κ. Β. Κωστόπουλος δικηγόρος Καλαμών, όστις εκάκισε την επιδειχθείσαν στάσιν της εν λόγω επιτροπής, εις την αδράνειαν της οποίας επέρριψε την αποτυχίαν του τελευταίου συλλαλητηρίου. Εις το σημείον τούτο ηγέρθησαν πολλά μέλη της επιτροπής και διεμαρτυρήθησαν ότι αύτη δεν είχεν εντολή να διοργανώση αγώνα ένοπλον αλλά ειρηνικόν. Αν δεν έσπευσεν ευθύς μετά το συλλαλητήριον να λογοδοτήση και καταθέση την ανατεθείσαν αυτή εντολήν, τούτο έπραξε δελεασθείσα εκ των συνεχών κυβερνητικών υποσχέσεων αίτινες συνίσταντο εις την επίλυσιν τάχα του ζητηματος παγοπλήκτων με το “σήμερον - αύριον”.
Γενικώς η σύσκεψις του συνεδρίου υπήρξε θορυβώδης, τινές δε αντιπρόσωποι κατέκριναν την επιτροπήν του συλλαλητηρίου και απεχώρησαν της αιθούσης. Οι περισσότεροι των παρευρισκομένων συνέδρων ήθελον τον αγώνα των παγοπλήκτων πλέον έντονον και αποτελεσματικόν, απαραιτήτους προϋποθέσεις παρέχουσας την ελπίδα να καμφθή η κυβερνητική... ακαμψία. Εις το σημείον τούτο ηγέρθη και έλαβε τον λόγον ο δικηγόρος κ. Κ. Σταθουλόπουλος ή Οιχαλιώτης, όστις υπεραμυνόμενος της επιτροπής επροκάλεσεν εκείνους οίτινες κατέκριναν αυτήν επί ολιγωρία και χλιαρότητι εις τας ενεργείας της, όπως υποδείξουν πως εννοούν έναν αγώνα.
Ακολούθως, εξελέγη πρόεδρος του συνεδρίου ο κ. Χριστόπουλος όστις και ωμίλησε δι' ολίγων και μετά τούτο ωμίλησαν οι κατωτέρω, διεκτραγωδήσαντες την οικονομικήν κατάστασιν των παγοπλήκτων Μεσσηνίας, πολλοί των οποίων εζήτησαν την διοργάνωσιν ενός συλλαλητηρίου ενόπλου. Οικονόμου (Κτηματικής Αδελφότητος), Ξενογιάννης (Λυκοτράφου), Παναγιωτακόπουλος δικηγόρος (Μεσσήνης), Χριστοφιλόπουλος, Περικλής Βενιζέλος και άλλοι.
Μεθ' ο ο κ. Λαλούντας της Ηλείας ωμίλησεν έναν λόγον αντικειμενικώτατον και ήρεμον, αναπτύξας, επί δύο σχεδόν ώρας το όλον σταφιδικό ζήτημα. Τελευτών είπεν ότι πρέπει να αξιωθή από τους αντιπροσώπους μας εις την Βουλήν και Γερουσίαν όπως αυτοί αξιώσουν ομαδικώς την επίλυσιν των παγοπλήκτων αιτημάτων, παραιτούμενοι εν εναντία περιπτώσει. Και εις ην περίπτωσιν αποτύχει και το διάβημα τούτο να γίνη ένας αγών και ουχί “ευχέλαιον”.
Τέλος εκρίθη ότι επιβάλλεται η συνέχισις του αγώνος, περισσότερον όμως εντόνου και αποφασιστικού. Προς τούτο επανεξελέγη η ίδια επιτροπή του αγροτικού συλλαλητηρίου Καλαμών εις ην ανετέθη όπως συντάξη ψήφισμα, εν τω οποίω μεταξύ άλλων να αναφέρεται ότι ο αγών των παγοπλήκτων δεν θεωρείται λήξας, αλλ' ότι ούτοι θα προέλθουν εις συνεννόησιν με τους παγοπλήκτους Ηλείας προκειμένου να διοργανώσουν εν ενιαίον μέτωπον δράσεως προς ευόδωσιν των δικαίων αιτημάτων των. Η εν λόγω επιτροπή συνέταξε το κάτωθι ψήφισμα αντίγραφον του οποίου θα αποσταλή προς την κυβέρνησιν και έτερον προς την επιτροπήν συλλαλητηρίου Πύργου”
(659) “Ελεύθερος Ανθρωπος” 14/11/1931
(660) “Ελεύθερος Ανθρωπος 15/11/1931
(661) “Ημέρα” 14/11/1931
