Σάββατο, 01 Ιουνίου 2019 11:06

Η Χαρά Νικολακοπούλου στην “Ε” για το νέο της βιβλίο: «Μια τρυφερή καρδιά στο βάθος και άλλες ιστορίες»

Γράφτηκε από την

Τρυφερότητα, αφορμή για ενδοσκόπηση και αλήθειες που αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου... Αυτά τα στοιχεία μας δίνει απλόχερα η γραφή της Χαράς Νικολοπούλου, η οποία επανέρχεται στα συγγραφικά δρώμενα με το νέο της βιβλίο «Μια τρυφερή καρδιά στο βάθος και άλλες ιστορίες».

Η ίδια είναι εκπαιδευτικός στην Καλαμάτα, έχει καθημερινή τριβή με παιδιά στην εφηβεία, όμως το γράψιμο δείχνει να είναι μια μεγάλη αγάπη και ένα ταλέντο που δεν άφησε ακαλλιέργητο...

 - Μετά τις βραβευμένες «Μέλισσες ιέρειες» και το αφιέρωμά σας στον Γιάννη Σκαρίμπα, κρατάμε στα χέρια το βιβλίο σας «Μια τρυφερή καρδιά στο βάθος και άλλες ιστορίες», από τις Εκδόσεις «Θράκα». Ενας μικρός, εναλλακτικός εκδοτικός οίκος. Πώς προέκυψε η συνεργασία και πώς θα την περιγράφατε;

Γενικά οι μικροί εκδοτικοί οίκοι είναι πιο ευέλικτοι στις συνεργασίες τους, η επαφή με τον εκδότη έχει πιο προσωπικό χαρακτήρα και οι διαδικασίες έκδοσης ενός βιβλίου είναι πιο σύντομες, μπορείς δε να έχεις την εποπτεία του τελικού αποτελέσματος. Τουλάχιστον αυτά ζητούσα εγώ από έναν εκδοτικό οίκο και είμαι ευτυχής που η “Θράκα” εκπλήρωσε αυτές μου τις προσδοκίες. Μάλιστα μόλις επέστρεψα από τη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης όπου ο εκδότης μου, ο Στάθης Ιντζές είχε διοργανώσει μία παρουσίαση για το βιβλίο μου και βρισκόταν και ο ίδιος και οι συνεργάτες του εκεί.

- Συνδυάζοντας την πορεία σας στην εκπαίδευση, με τη συγγραφή και τη λογοτεχνία, πώς ένας μαθητής μπορεί να ξεπεράσει την αυστηρότητα των λέξεων και των γραμματικών – συντακτικών κανόνων, δοκιμάζοντας να γράψει ο ίδιος ένα δικό του λογοτεχνικό κείμενο; Το κάνουν αλήθεια αυτό οι μαθητές σήμερα ή δεν τολμούν;

Τα περισσότερα παιδιά απολαμβάνουν ιδιαίτερα την συγγραφή δικών τους κειμένων, αρκεί να τα ενθαρρύνεις και να τα αφήσεις να πειραματιστούν. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια, η δημιουργική γραφή είναι ζητούμενο στο νέο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών για την Λογοτεχνία και την Νεοελληνική Γλώσσα. Οχι, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκφραστούν γραπτά, σιγά σιγά μαθαίνουν τη χαρά της δημιουργίας, δεν είναι δε σπάνιες οι περιπτώσεις που ανακαλύπτω πραγματικά ταλεντάκια μέσα στην τάξη με πολύ προχωρημένο συγγραφικό χάρισμα.

- Η καθημερινή επαφή σας και γνωριμία με τα παιδιά, αποτελεί πηγή έμπνευσης για τα κείμενά σας; ‘Η περισσότερο σας βοήθησαν οι θεωρητικές σπουδές;

Η επαφή με τα παιδιά είναι πραγματική ευλογία και μεγάλη πηγή έμπνευσης. Εννοείται πως με εμπνέουν τρελά. Στην πρώτη μου νουβέλα μάλιστα “Μέλισσες ιέρειες” πρωταγωνίστριες ήταν οι αγαπημένες μου μαθήτριες στη Χίο, όπου πρωτοδιορίστηκα. Στην “Τρυφερή καρδιά” το πρώτο διήγημα είναι αφιερωμένο στον Δημητράκη, ένα ιδιαίτερο, όμορφο παιδάκι που είχα μαθητή στην Πύλο. Η καινούρια μου νουβέλα που βρίσκεται στα σκαριά –μέσα στο κεφάλι μου δηλαδή ακόμη - θα είναι και πάλι εμπνευσμένη από τα υπέροχα παιδάκια που έχω τη μεγάλη χαρά να διδάσκω φέτος στο 2ο Λύκειο Καλαμάτας. Φυσικά, πολλά καινούρια μονοπάτια άνοιξε στη ζωή μου και η φοίτησή μου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα “Δημιουργική γραφή” στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα. Και καμιά φορά τέτοια μονοπάτια δεν ξέρεις ποτέ πού σε οδηγούν, είναι πολύ γοητευτικό το πέρασμά τους, με απρόσμενες εκπλήξεις σε κάθε στροφή.

 - Τι τύποι είναι οι ήρωες του βιβλίου της “Τρυφερής καρδιάς”; Θα δούμε εκεί γνώριμους, οικείους σε μας χαρακτήρες;

Είναι πράγματι οι ήρωες της διπλανής πόρτας. Ανθρωποι οικείοι και καθημερινοί. Είναι ο μικρός μετανάστης που κλαίει γοερά στη θύμηση της πατρίδας του. Είναι η γυναίκα που ασφυκτιά στο στενό επαρχιακό περιβάλλον, που ανέχεται τα ψέματα και τις απιστίες του συζύγου προκειμένου να μην διαλύσει την «χαρισάμενη ζωή» που ζει, είναι οι άνθρωποι εκείνοι που ψάχνουν σε μία παράνομη σχέση λίγη νοστιμιά στην άχαρη ζωή τους, ή εκείνοι που προσπαθούν να ξεπεράσουν μια τραυματική σχέση, είναι τα αγόρια εκείνα που ένιωσαν βαρύ το μητρικό χάδι ή την απουσία του στη ζωή τους, είμαστε όλοι εμείς με τις μεγάλες και μικρές στιγμές μας που μας κάνουν μοναδικούς και ανεπανάληπτους. Με τα όνειρα, τις προσδοκίες μας, τις καθημερινές διαψεύσεις, τις ανατροπές που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Ολα αυτά δοσμένα με χιούμορ, με τρυφερότητα, με σουρεαλιστικές αναλαμπές. Κυρίως με αγάπη, καθώς αυτή και μόνον μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε την τρυφερή καρδιά που κρύβει η ζωή πίσω από τα αγκάθια της.

Γ.Σαρ.