Η ίδια έχει ήδη διαγράψει μια σημαντική πορεία στο χώρο, γεγονός που την έχει “οπλίσει” με εμπειρία και και την ωθεί σε νέες καλλιτεχνικές αναζητήσεις. Πολύπλευρο ταλέντο, προσγειωμένη και με στέρεες βάσεις, ετοιμάζεται για έναν ακόμη πιο δημιουργικό χειμώνα. Στη συνέντευξη που παραχώρησε, ξεδιπλώνει και τις τρυφερές αναμνήσεις από το χωριό της, τις οποίες κρατά... ως φυλαχτό!

Συνέντευξη στη Γιούλα Σαρδέλη

- Η μουσική αποτέλεσε για σένα, αγάπη από μικρή ηλικία. Η επαγγελματική ενασχόληση ήταν και αυτό συνειδητή επιλογή ή κάτι που προέκυψε;

Η επαγγελματική ενασχόληση ήταν μία εντελώς συνειδητή επιλογή. Ξεκίνησα να ασχολούμαι επαγγελματικά με τη μουσική το 2007, παράλληλα με τις σπουδές μου στα Οικονομικά. Οταν έφυγα στο Αμστερνταμ για μεταπτυχιακό, αφήνοντας την τότε μπάντα μου στην Αθήνα, συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι καλά εάν δεν υπάρχει η μουσική στη ζωή μου και ότι είτε ως πρώτη, είτε ως δεύτερη ασχολία, θα έπρεπε να είναι εκεί, προκειμένου να αισθάνομαι ισορροπημένη. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκα για 2 χρόνια σε εταιρεία πάνω στον τομέα των σπουδών μου. Εκεί κατάλαβα ότι το συγκεκριμένο εργασιακό περιβάλλον δεν μου ταιριάζει. Εκτοτε τα έχω δώσει όλα στη μουσική και στην μπάντα μου, τους “Mood swings” και με όσες δυσκολίες και αν περιλαμβάνει αυτή η απόφαση, είμαι ευτυχισμένη γιατί κάνω αυτό που αγαπώ.

- Πώς κατέληξες σε αυτό το συγκεκριμένο μουσικό είδος, το οποίο υπηρετείς; Το θεωρείς βατό; Δύσκολο να "περάσει" στον κόσμο;

Η μουσική που παίζουμε με τους “Mood swings” κινείται σε ρεπερτόριο soul, 60’s, rock and roll, blues και swing. Είναι η μουσική που άκουγα στο σπίτι μου μεγαλώνοντας και επομένως την αισθάνομαι πολύ οικεία, “παντρεμένη” με μουσικές που άκουσα σε μεγαλύτερη ηλικία ως φοιτήτρια πλέον, αλλά έκαναν την καρδιά μου να χτυπήσει. Επίσης έχω διαλέξει και τα είδη που ταιριάζουν στη φωνή μου καλύτερα - το τελευταίο είναι και ένα σχόλιο που ακούω από το κοινό μου συχνά! Σίγουρα το κοινό για αυτά τα μουσικά είδη είναι μικρότερο από ό,τι για το λαϊκό ή για το έντεχνο π.χ. τραγούδι. Είναι όμως κοινό ψαγμένο και αφοσιωμένο, δεν είναι κοινό που έτυχε απλά να ακούσει κάτι και πήγε εκεί. Οπότε δεν θα έλεγα ότι είναι δύσκολο να περάσει στον κόσμο... Η δυσκολία βρίσκεται κυρίως στο να βρούμε διέξοδο προς τα κυρίαρχα μέσα επικοινωνίας.

- Τι ρόλο θεωρείς ότι έπαιξε στην εξέλιξη σου η κλασική μουσική παιδεία;

Είχα την τύχη και την ευτυχία να σπουδάσω μουσική με έναν εξαιρετικό μουσικό και μεγάλο Δάσκαλο, το Σπύρο Μάζη. Εναν άνθρωπο με τεράστια παιδεία, με ισχυρό κλασικό υπόβαθρο, με τη ματιά του στραμμένη στο μέλλον και με ανοιχτό - όχι κολλημένο μυαλό. Θυμάμαι στην πρώτη τάξη της Αρμονίας, αντιδραστική φοιτήτρια εγώ τότε, είχα ρωτήσει εριστικά: "και γιατί δηλαδή δεν μπορούμε να βάλουμε πχ την IV μετά την V βαθμίδα; στα blues το κάνουν και είναι και πολύ ωραίο!" Μου απαντάει τότε εκείνος: "Δεν είναι ότι δεν είναι ωραίο ή ότι απαγορεύεται να το κάνεις. Είναι ότι αυτό δεν θα είναι κλασικό. Τώρα μελετάμε ένα συγκεκριμένο στιλ". Η ατάκα αυτή μου άνοιξε τα μάτια, είδα εντελώς διαφορετικά τη μουσική από ο,τι την έβλεπα μέχρι τότε. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στα ανώτερα θεωρητικά, μελέτησα περαιτέρω και άλλα μουσικά είδη που με ενδιέφεραν και δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο πήρα τις βάσεις για να γίνω ολοκληρωμένη μουσικός, με όλες τις καινούργιες δυνατότητες που μου έδωσε αυτό. Δεν τραγουδάω απλά αναπαράγοντας κάτι, αλλά καταλαβαίνω τι ακούω, κι επίσης μπορώ να συνεννοούμαι σε ένα καλύτερο επίπεδο με τους μουσικούς που συνεργάζομαι. Εκτός αυτών, μου έδωσε και τις βάσεις να τολμήσω να γράψω κι εγώ κάτι δικό μου, που ούτε που το είχα σκεφτεί μέχρι τότε.

- Είσαι ευχαριστημένη με τις σημερινές συνθήκες που "επικρατούν" στη δισκογραφία; Υπάρχουν πολλά ζητήματα όσον αφορά και τα πνευματικά δικαιώματα.

Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και θα γινόταν και ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ! Συνοπτικά μπορώ να πω ότι οι δισκογραφικές εταιρείες δεν έχουν τον ίδιο ρόλο που είχαν παλιότερα, πλέον ο νέος καλλιτέχνης κάνει τα περισσότερα πράγματα μόνος του και η εταιρεία αναλαμβάνει μόνο από ένα σημείο και μετά, ενώ και η χρηματοδότηση γίνεται στο μεγαλύτερο βαθμό από τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Οσον αφορά στα πνευματικά δικαιώματα, έχει γίνει κακοδιαχείριση από τον οργανισμό που τα διαχειριζόταν με αποτέλεσμα πολλοί καλλιτέχνες να έχουν βρεθεί εκτεθειμένοι. Ευτυχώς γίνονται κινήσεις από την πλευρά των σωματείων των καλλιτεχνών και ελπίζω σύντομα να ξεδιαλύνει το τοπίο στο συγκεκριμένο ζήτημα. Είναι όμως σημαντικό να παραμείνουμε ενωμένοι.

- Πώς είναι για σένα το να επιστρέφεις και να εμφανίζεσαι στον τόπο καταγωγής σου; Τι αναμνήσεις κουβαλάς από τη Μάνη, στις μουσικές - και όχι μόνο αναζητήσεις σου;

Κατάγομαι από τις Θαλάμες Μεσσηνίας και το πρώτο μου μπάνιο το έκανα σε ηλικία 5 μηνών στη Στούπα. Οι εικόνες, τα χρώματα, οι μυρωδιές είναι χαραγμένες μέσα μου και κάθε φορά που έρχομαι νιώθω σαν να επιστρέφω στα παιδικά μου καλοκαίρια. Νομίζω όμως ότι και να μην ήμουν από εδώ, έχει μια ιδιαίτερη ενέργεια ο τόπος. Για μένα η Μάνη είναι τα ηλιοβασιλέματα, τα χωράφια με τις ελιές, αρώματα φασκόμηλου και θυμαριού, το κατσικίσιο γάλα που έβραζε η γιαγιά μου... αναμνήσεις, αισθήσεις και εικόνες που έχω αποτυπώσει και σε ένα τραγούδι που ελπίζω να ακούσετε σύντομα! Προφανώς για εμένα είναι βαθιά η συγκίνηση κάθε φορά που μοιράζομαι τη μουσική μου με τον τόπο μου. Η μαγεία του live, η σύνδεση του μουσικού με το κοινό, απογειώνεται με την ιδιαίτερη ενέργεια του μέρους.

Η Ζωή Μουράτογλου ασχολείται με τη μουσική από μικρή, όταν με παρότρυνση των γονιών της ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία 7 ετών. Εχει συνεργαστεί ως τραγουδίστρια σε ζωντανές εμφανίσεις και ηχογραφήσεις με διάφορα soul, funk, disco, swing, blues & rock σχήματα στην Αθήνα και στο Αμστερνταμ. Επιπλέον έχει συμμετάσχει σε χορωδίες στην Αθήνα και στο Αμστερνταμ, τραγουδώντας από κλασικά και γρηγοριανά έργα μέχρι σύγχρονα και gospel τραγούδια. Εχει παρακολουθήσει μαθήματα jazz πιάνου και αρμονίας, κιθάρας, ινδικού σιτάρ και στιχουργικής, καθώς και κλασικού και σύγχρονου τραγουδιού με τη Χ. Σπηλιακοπούλου και τη Ν. Φλουρή. Είναι πτυχιούχος (με άριστα) Αρμονίας και Αντίστιξης και μεταπτυχιούχος Οικονομικών.

Το 2015, μέσω της συνεργασίας της με την InSideOut Music Web Promotion, κυκλοφορεί το πρώτο της Digital Single “Παντού και πουθενά” σε ψηφιακή διανομή από τη 14 Music. Το 2018 επιστρέφει δυναμικά και κυκλοφορεί το δεύτερο single της “Καρδιά καφενείο”, ένα τραγούδι για την ελευθερία στις σχέσεις και στον έρωτα, σε στίχους και μουσική της ίδιας, ενορχήστρωση του Αλέξανδρου Λιβιτσάνου και ψηφιακή διανομή από τη Heaven Music. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο της single, μια γλυκιά, καλοκαιρινή μπαλάντα με τίτλο "Στα δικά μας τα μέρη", σε στίχους και μουσική του Παναγιώτη Βακαλόπουλου. Ταυτόχρονα η Ζωή Μουράτογλου «οργώνει» τις μουσικές σκηνές της Ελλάδας με την μπάντα της, τους “Mood swings”: (Μιχάλης Κραουνάκης, Γιώργος Κατσάνος, Δημήτρης Γρηγοριάδης, Θανάσης Γκιουλέας), παρουσιάζοντας ένα άκρως ανεβαστικό και ... επικίνδυνα χορευτικό soul, pop & rock 'n' roll πρόγραμμα!