Ο χορός είναι η μεγάλη της αγάπη και γι αυτό προσπαθεί διαρκώς μέσα από διαγωνισμούς – τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό να κερδίζει διακρίσεις, που πιστοποιούν το ταλέντο της και τη γεμίζουν με εμπειρίες.

- Πώς και πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τον χορό;

Ξεκίνησα σε ηλικία 6 ετών χάρη στη μητέρα μου, η οποία με έγραψε στους παραδοσιακούς χορούς και στο μπαλέτο, το οποίο έκανα έως τα 13 μου. Μετέπειτα, σε ηλικία 15 ετών ξεκίνησα το latin και το hip hop. Στα 18 μου πήρα την απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά κι έτσι εγκατέλειψα την Καλαμάτα για την Αθήνα, όπου εκεί σπούδασα φυσική αγωγή και χορό.

- Είχες κάποια ερεθίσματα που σε οδήγησαν στο χώρο αυτό;

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με πολύ τραγούδι και χορό. Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να χορεύω και μάλιστα πολλές φορές κλειδωνόμουν στο δωμάτιο μου χορεύοντας και τραγουδώντας. Τότε βέβαια ντρεπόμουν πολύ, δεν πίστευα πως θα πραγματοποιούσα το όνειρο μου.

- Εχεις συμμετάσχει σε πολλούς διαγωνισμούς. Τι κερδίζει ένας νέος χορευτής από την συμμετοχή του σε μεγάλες διοργανώσεις και πώς αντεπεξέρχεται στο άγχος της στιγμής;

Πάρα πολλά. Για αρχή, προσωπική ικανοποίηση διότι ο μεγαλύτερος αντίπαλος δεν είναι οι ανταγωνιστές, αλλά ο εαυτός μας. Οταν προκρίθηκα στα ημιτελικά του Παγκόσμιου στο Μαϊάμι, αυτό ήταν για μένα η μεγαλύτερη πρόκληση. Μετά, υπάρχει και η καταξίωση που παίρνει κάποιος κερδίζοντας έναν τίτλο. Για ένα δάσκαλο, οι διαγωνισμοί συντελούν στην προσωπική του εξέλιξη. Βοηθούν στο να γίνει καλύτερος γιατί σε αυτό το επάγγελμα κανείς δε σταματά να μαθαίνει. Οσο για το άγχος, αυτό πάντα υπάρχει. Θέλει θετική σκέψη και πάνω απ’ όλα πίστη στον εαυτό σου. Πρέπει γενικά να μη σε επηρεάζουν διάφοροι αρνητικοί παράγοντες παρά μόνο να σκέφτεσαι πώς θα ανέβεις στη σκηνή.

- Τι γνώμη έχεις σχηματίσει για το χορευτικό επίπεδο στην Καλαμάτα, τη γενέτειρά σου και τι θα ήθελες να δεις να αλλάζει με τα χρόνια;

Το χορευτικό επίπεδο στην Ελλάδα γενικά έχει εξελιχθεί πάρα πολύ, ειδικά το hip hop και το latin. Αν παρατηρήσετε πλέον τα μουσικά ακούσματα είναι ανάλογα. Ετσι και στην Καλαμάτα έχει “ανέβει” πολύ ο χώρος, από τότε που έφυγα. Χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό. Γίνονται διοργανώσεις τις οποίες καλό θα ήταν να στηρίζουμε όλοι. Χορευτές που τους θυμάμαι ως μαθητές, πλέον κάνουν δικά τους πράγματα και οι σχολές ολοένα και εξελίσσονται. Υπάρχει μεγάλη θέληση και αυτό είναι πολύ θετικό. Σίγουρα μπορούμε και παραπάνω. Η πόλη μας έχει τις προδιαγραφές για επιπλέον διοργανώσεις. Ισως θα έπρεπε να υπάρξει μεγαλύτερη στήριξη από τους αρμόδιους φορείς του Δήμου ώστε να ξεκινούν το χορό - τα παιδιά που έχουν ταλέντο - σε μικρές ηλικίες.

Η Κατερίνα ξεκίνησε το χορό από παιδί. Συνέχισε συστηματικά και στα 18 της σπούδασε φυσική αγωγή, συνεχίζοντας το χορό. Στα 20 γνώρισε το χορό σάλσα και άρχισε να πηγαίνει σε διαγωνισμούς, χωρίς να αφήσει το hip hop. Το 2017 προκρίθηκε στους ημιτελικούς του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Μαϊάμι φέρνοντας τη χώρα μας στην τρίτη θέση στο χορό μπατσάτα. Φέτος κέρδισε την 5η θέση στη σάλσα, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.

Γ.Σαρ.