Μια παράσταση για την καταστροφική δύναμη της αγάπης και ταυτόχρονα ένα καυστικό σχόλιο για τον κόσμο της κίτρινης δημοσιογραφίας. Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε Σαββατοκύριακο και Δευτερότριτο, σε διπλή διανομή, με βασικές αλλαγές στην ερμηνεία των ρόλων, άλλο σκηνικό και φωτισμούς και διαφορετικό τέλος του έργου. Πρόκειται ουσιαστικά για δύο διαφορετικές εκδοχές της ίδιας παράστασης, χωρίς όμως να χάνει καμιά από τις δύο την ατμόσφαιρα και το ύφος της. Είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.

- Συμμετέχετε σε μια παράσταση που έχει κερδίσει το κοινό. Μιλήστε μας για τις «Μικρές ιστορίες φόνων».

«Πρόκειται για μικρές, σκοτεινές ιστορίες με κοινό κεντρικό θέμα ένα έγκλημα αγάπης, συνταρακτικές, πολύπλευρες, συγκινητικές, κάποτε κωμικοτραγικές, πλαισιωμένες με υπέροχη μουσική και τραγούδια».

- Κάνουμε… μικρούς φόνους στην καθημερινότητά μας;

«Οι ανθρώπινες σχέσεις, ειδικά στη δύσκολη σημερινή εποχή, είναι κάποτε πολύ βίαιες, κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο. Σε "μικρούς φόνους" εξαναγκαζόμαστε όλοι κάποιες φορές, και τις περισσότερες εναντίον του ίδιου του εαυτού μας».

- Είστε τέσσερις δεκαετίες στο θέατρο. Η αποτίμηση γι’ αυτή την πορεία;

«Δεν αισθάνομαι ότι πρέπει να κάνω αποτίμηση της πορείας μου στο θέατρο και μάλιστα δημοσίως. Αλλωστε νιώθω πάντα έτοιμη για νέες προκλήσεις».

- Ποιες είναι οι αλλαγές (αν υπήρξαν) που συνέβησαν μέσα σ’ αυτά τα χρόνια στο χώρο της τέχνης σας;

«Ευτυχώς αλλάζουν πολλά πράγματα κι έτσι δεν βαριόμαστε, υπάρχει πάντα κάτι καινούργιο. Επίσης ευτυχώς, η ουσία της ζωής και της τέχνης δεν αλλάζει ποτέ».

- Γίνατε ευρύτερα γνωστή από τις τηλεοπτικές σας εμφανίσεις, αλλά δεν σας βλέπουμε πια στο γυαλί. Γιατί;

«Η μεγάλη μου αγάπη είναι πάντα το θέατρο, στην τηλεόραση είναι δύσκολο να αφοσιωθεί ένας ηθοποιός, όπως θα ‘πρεπε, με εξαίρεση κάποιες σπάνιες στιγμές όπως, σχετικά πρόσφατα, η συμμετοχή μου στο "10" του Καραγάτση στον Alpha».

- Ποια είναι η μεγαλύτερη ανησυχία σας στην καθημερινότητα, που είναι πλέον πολύ δύσκολη για όλους; Εχετε προσδοκία ότι κάτι θα αλλάξει σύντομα;

«Παρ' όλες τις δυσκολίες και τα άγχη που λίγο πολύ όλοι έχουμε, ελπίζω ότι πάντα θα υπάρχει λόγος να ενθουσιάζομαι και να προσπαθώ. Σε κοινωνικό επίπεδο, θα ευχόμουν να βελτιωθούν οι βασικοί τομείς τουλάχιστον: παιδεία, υγεία, περιβάλλον και... κυκλοφοριακό!».

- Μετά τις "Ιστορίες φόνων", έχετε προγραμματίσει κάτι άλλο καλλιτεχνικά;

«Εχω διάφορα σχέδια αλλά είναι πολύ νωρίς να πω κάτι συγκεκριμένο»

Στις "Μικρές ιστορίες φόνων" διάσημη παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής, κάποτε βασίλισσα της τηλεθέασης, καταλήγει στη φυλακή για ένα έγκλημα πάθους. Μέσα από το κελί της η σκηνή μετατρέπεται σε ένα φαντασιακό αιματοβαμμένο σόου, ένα σκληρό reality, όπου παρουσιάζονται πέντε εγκλήματα αγάπης. Ο θύτης, ένας μάρτυρας και το ίδιο το θύμα κάθε ιστορίας παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή για το χρονικό του εγκλήματος. Το θέμα της εκπομπής; Ενός λεπτού σιγή για όσους δολοφόνησαν από αγάπη. Πέντε ιστορίες, όπου ο ρόλος του θύτη και του θύματος ανατρέπεται συνεχώς, ενώ το μόνο ξεκάθαρο είναι τα εγκλήματα της κοινωνίας απέναντί τους. Πέντε ιστορίες γεμάτες χαμένα όνειρα, χαμένα πάθη, χαμένες ζωές. Καθώς οι ιστορίες ξετυλίγονται, το reality αγριεύει με ζωντανό κοινό τους ίδιους τους θεατές. Μια παρουσιάστρια που ακόμα διψάει για αίμα. Που διεκδικεί τη χαμένη της δόξα με μια ακόμα εκπομπή. Ετοιμη για όλα. Πάντα. Μια γυναίκα που ξέρει καλά ότι "η τραγωδία των άλλων ναρκώνει τη δική σου". Αφιερωμένη στο κυνήγι για το καλύτερο αποκλειστικό στην ιστορία της είδησης. Και οι καλεσμένοι της εκπομπής; Οι καλύτεροι. Δεκατέσσερις εξομολογήσεις ιδανικές να εκτοξεύσουν τα νούμερα της τηλεθέασης. Πέντε μικρές ιστορίες φόνων. Ανθρωποι της διπλανής πόρτας σε ακραίες καταστάσεις. Γερές δόσεις ανθρώπινου πόνου, "λίγο χιούμορ για να σπάσει η μαυρίλα" και τραγούδι. Γιατί το κοινό πρέπει πάντα να διασκεδάζει.

Τα τραγούδια της παράστασης και την πρωτότυπη μουσική σύνθεση έγραψε ο Μάνος Αντωνιάδης.