Τρίτη, 19 Απριλίου 2011 21:52

Παρουσιάζεται στην Καλαμάτα το βιβλίο του Γιώργου Βενιζελέα «Ο Γενίτσαρος Μανιάτης»

Γράφτηκε από την

Παρουσίαση του βιβλίου «Ο Γενίτσαρος Μανιάτης» του Γιώργου Βενιζελέα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Αδούλωτη Μάνη" θα γίνει στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, την Τετάρτη 27 Απριλίου στις 7.30 μ.μ.
Την εκδήλωση διοργανώνουν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών Μάνης (Καλαμάτα), οι εκδόσεις "Αδούλωτη Μάνη" και το περιοδικό "Οριον".
Το ιστορικό μυθιστόρημα θα παρουσιάσουν οι: Ελένη Κούβαρη φιλόλογος-
δημοτική σύμβουλος Πειραιά, Νίκος Τσινόρεμας εκπαιδευτικός-
υπεύθυνος Πολιτισμού Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας. Αποσπάσματα θα διαβάσει η φιλόλογος Γεωργία Δημακόγιαννη – Πατσουράκου.
Χαιρετισμό θα απευθύνουν: Η εκπρόσωπος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Μάνης (Καλαμάτα) Σοφία Καπετανάκη, ο εκδότης Γεώργιος Δημακόγιαννης και ο συγγραφέας Γεώργιος Βενιζελέας.
Συντονιστής της εκδήλωσης θα είναι ο Χρήστος Κοτσωνής εκδότης του περιοδικού "Οριον".
Θα ακολουθήσει πρόγραμμα με παραδοσιακούς χορούς από τον χορευτικό όμιλο «Λεύκιππο», με χοροδιδάσκαλο τον Δημήτριο Μανιμάνη.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ

Το 1770, κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης ελληνικής επανάστασης γνωστής ως Ορλωφικά, ο Γιωργής Μαυρομιχάλης, πρωτότοκος γιος του αρχηγέτη των Μανιατών, είναι ο μόνος επιζών της μάχης που έγινε στα σύνορα της Μάνης, στους Μυλοίπυργους. Αιχμαλωτίζεται και τα ίχνη του χάνονται, αλλά ένα μοιραίο παιχνίδι της τύχης θα ενώσει δύο αντίθετους κόσμους.
Το 1814 ο πλοίαρχος της ναυαρχίδας του Οθωμανικού στόλου φτάνει στο Λιμένι της Μάνης με ειρηνικό σκοπό. Εκεί ο πλοίαρχος Μεχμέτ Σουκιούρ αποκαλύπτει στον Πετρούνη Μαυρομιχάλη ότι είναι ο αιχμαλωτισμένος εξάδελφός του Γιωργής Μαυρομιχάλης.
Με ενέργειές του ορίζεται μπέης της Μάνης ο μετέπειτα γνωστός Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Τα επόμενα χρόνια ο Μεχμέτ Σουκιούρ γίνεται υποναύαρχος του αυτοκρατορικού στόλου, αντιναύαρχος και διοικητής του στόλου του Αιγαίου. Λίγο μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ορίζεται διοικητής της Ρόδου. Από εκεί ο Μεχμέτ Σουκιούρ Πασάς παρακολουθεί τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων μέχρι το 1835, οπότε και σώζεται το τελευταίο του διάταγμα προς τους κατοίκους της Σύμης.
Η πολυποίκιλη ζωή του αναπτύσσεται στις σελίδες του βιβλίου και ειδικά τα παιδικά του χρόνια στην Μάνη και στις περίφημες σχολές του Τοπκαπί στην Κωνσταντινούπολη, ο εξισλαμισμός και η εκπαίδευσή του.
Καταλυτικό παράγοντα αποτελεί η κυρούλα του, η γιαγιά του δηλαδή, που του έμαθε τα προστάγματα της γενιάς και το σημαντικότερο: «όλα για το αίμα». Το πρόσταγμα αυτό δεν το ξέχασε ποτέ. Και όπως λέει το 1814 στον Πετρούνη Μαυρομιχάλη «Εγώ δεν είμαι χριστιανός, ούτε Ιουδαίος, ούτε Πέρσης, ούτε μουσουλμάνος, δε βρίσκομαι ούτε στην Ανατολή, ούτε στη Δύση. Παραμέρισα το δίλημμα και είδα πως οι δύο κόσμοι είναι ένας».