Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου 2015 08:27

Η «Τρελή του Σαγιό» και οι άνθρωποί της μιλούν για την εμπειρία τους (φωτογραφίες)

Γράφτηκε από την

Την τελευταία της παράσταση δίνει απόψε Σάββατο η «Τρελή του Σαγιό», στο Πνευματικό Κέντρο της Καλαμάτας. Επειτα θα φύγει από την πόλη - αφήνοντας όμως πίσω της κάτι από την ανθρωπιά της, απ' την αγάπη της για τη ζωή, απ' τη σοφή της, αποφασισμένη τρέλα.

Οσοι μέσα στις τελευταίες εβδομάδες παρακολούθησαν αυτή τη φιλόδοξη παράσταση του θεατρικού σχήματος «Συν 1», κρατούν τις δικές τους εντυπώσεις, τις δικές τους σκέψεις, τα δικά τους συναισθήματα για κείνη. Τι «έγραψε» όμως η Ορελί στις ζωές των ανθρώπων που έδωσαν υπόσταση στις περιπέτειές της επάνω στη σκηνή; Πώς νιώθουν οι συντελεστές, τώρα που πέφτει η αυλαία;

 

Ολγα Θεοδώρου

«Στον πολιτισμό της εξάρτησης και της τυποποίησης, η επικαιρότητα του έργου είναι αναμφισβήτητη. Η ψυχή ενός αγώνα δεν είναι παρά έρωτας, που σου επιτρέπει να ονειρεύεσαι και ν' ανασαίνεις. Σε μιακοινωνία που η ελευθερία τείνει πλέον να γίνει ψευδαίσθηση, πόσο "τρελά" ερωτευμένος πρέπει να είσαι με την ποίηση της ζωής για να καταγγείλεις κάθε είδους εξουσία που σου παρέχει δήθεν την άνεση της επιλογής;» αναφέρει μεταξύ άλλων η πρόεδρος του σχήματος στο σημείωμά της για την παράσταση.

 

Ηλίας Γιαννόπουλος

Τρίτη χρονιά στο «Συν 1»... Και κάθε χρονιά είναι μοναδική! Είμαστε μια αγαπημένη και δεμένη παρέα. Φέτος είχαμε πολλά νέα παιδιά, τα οποία βοήθησαν πολύ με την παρουσία τους και μεγάλωσαν την παρέα!Από τη συμμετοχή μου στη συγκεκριμένη παράσταση, «ένιωσα» για μια ακόμα φορά την απληστία των ανθρώπων και την ασέβεια που πολλές φορές δείχνουν στα υπόλοιπα όντα της φύσης.

 

Μαρία Μπαλάσκα

Από την ανάγνωση και μόνο του κειμένου, μου κέντρισε το ενδιαφέρον το ότι διαφορετικά και διακριτά ζητήματα διαμορφώνουν την πλοκή του έργου, με εντυπωσιακή μαεστρία: Η χαρά της ζωής, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, ο χρόνος που κυλά χωρίς να τον προλαβαίνουμε, η διαχρονική επιβολή του «δυνατού» στον αδύναμο και η αντίφαση ότι το «καλό» αναγκάζεται να επιβληθεί με τους κανόνες του κακού... είναι μερικά από όσα κληθήκαμε να αποδώσουμε, ενώνοντας σαν ομάδα τις δυνάμεις μας. Ενα ενδιαφέρον και απαιτητικό εγχείρημα! Η συνοχή της ομάδας και η εργατικότητα νομίζω ότι ήταν τα εφόδιά μας για την υλοποίηση του στόχου...

 

Μαγδαληνή Πλεμμένου

Η συμμετοχή μου στο θέατρο ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Αν και με πολύ άγχος, εντάχθηκα σχεδόν αμέσως στην ομάδα - κι αυτό το οφείλω στα παιδιά που ήταν τόσο φιλικά και με βοήθησαν αρκετά για να μπορέσω ν' αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις αυτού του έργου. Η καλή συνεργασία και η ομαδικότητα είναι το παν και αντικατοπτρίζεται στην απήχηση του κόσμου που έρχεται και μας βλέπει. Ευχαριστώ...

 

Λεωνίδας Παχτίτης

Μέσα από το ρόλο του Παλιατζή, ανακάλυψα πτυχές της προσωπικότητάς μου τόσο σε προσωπικό όσο και σε ερμηνευτικό επίπεδο, πάντα με αρωγό τον σκηνοθέτη μας Κώστα Κατσουλάκη και τις συμβουλές-υποδείξεις του... Ευχαριστώ.

 

Χρύσα Μαργαριτίδη

Ενα μαγευτικό θεατρικό ταξίδι στο Παρίσι τελείωσε. Με συνταξιδιώτες υπέροχους φίλους, οικογένεια πια… Ελπίζω να σας παρασύραμε λίγο σ’ αυτό το όνειρο που ζήσαμε, και να περάσατε καλά.

 

Βαγγέλης Χαχής

Με ρωτούν: «Τι είστε, φοροεισπράκτορας ή εραστής της ζωής;» - και απαντώ: «Μα φυσικά, εραστής της ζωής!».

 

Τάκης Κρόμπας

Το «ταξίδι» με την όμορφη παρέα του «Συν 1» συνεχίζεται... Μία ακόμα παραγωγή από το «Συν 1 - Μιχάλης Τούμπουρος» με νόημα και σειρά συναισθημάτων - να σε προβληματίζει,  να σε διασκεδάζει, να σε συναρπάζει... Πέντε χρόνια είμαι μέλος της ομάδας, με την οποία μοιράζομαι όμορφες εμπειρίες και χαρά, σε μια προσπάθεια ομαδικής δημιουργίας με τρέλα, κέφι και καλή διάθεση. Πάντα τέτοια, φίλοι!

 

Σοφία Μποτσέα

Νιώθω ευτυχής και λίγο τρελή, μέσα από αυτό το ονειρεμένο θεατρικό ταξίδι με την «Τρελή του Σαγιό» και με τον αγαπημένο μου Κώστα Κατσουλάκη ως οδηγό για μια παράσταση με δυνατά συναισθήματα να πλημμυρίζουν την ψυχή και το μυαλό, όπου αλληλοσυγκρούονται η λογική με την τρέλα... Μια παράσταση γεμάτη φως. Η Ορελί υμνεί τη ζωή, το υπέρτατο δώρο. Τελικά πόσο «τρελή» πρέπει να είναι μια γυναίκα για να ταράξει τα νερά ολόκληρου του συστήματος και του κατεστημένου που θέλει ανθρώπους σκλάβους, δυστυχισμένους και δειλούς - προκειμένου να τους οδηγήσει στο δρόμο του έρωτα, της αγάπης, της ευτυχίας, της ελευθερίας, της ανθρωπιάς...

Κάνω θέατρο ως ερασιτέχνης ηθοποιός πολλά χρόνια. Πάντα νιώθω τουλάχιστον τυχερή, από τότε που έβαλα το θέατρο στη ζωή μου ή τη ζωή μου στο θέατρο - ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο αυτό, αλλά δεν έχει και σημασία. Ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια και τις μέρες που ζούμε, όταν έχει κανείς δρόμους διαφυγής, όταν μπορεί να θωρακίζει τον μικρόκοσμό του ώστε να αντιμετωπίζει τη χυδαιότητα και την απανθρωπιά που υπάρχει γύρω του, το λιγότερο που μπορεί να αισθάνεται είναι τυχερός άνθρωπος.

 

Σέφη Κούβελα

«Η τρελή του Σαγιό» ήταν για μένα μια ξεχωριστή εμπειρία, καθώς πραγματεύεται διαχρονικά τ’ ανθρώπινα μηνύματα και τις ιδέες οι οποίες ζουν μέσα μου... και μέσα από τα μάτια της τρελής και της παρέας της εκφράστηκαν, δημιουργώντας αλησμόνητες στιγμές σε όλη την ομάδα.

 

Γεωργία Γαρδελίνου

Η συμμετοχή στο θεατρικό σχήμα είναι μεν επίπονη και κουραστική, όμως σε αποζημιώνει το αποτέλεσμα - όπως και η σχέση που αναπτύσσεις με κάποιους ανθρώπους. Στα παρασκήνια υπήρχε τρελό γέλιο, αγωνία, συντροφικότητα...

 

Μιμίκα Τάσση

Είναι στ’ αλήθεια γοητευτικό να καλείσαι κάθε φορά να υποδυθείς κάποιον ρόλο... Πόσω μάλλον όταν αυτός ο ρόλος, όπως η Ιρμα, έχει κάποια χαρακτηριστικά που τείνουν να αφανιστούν όσο μεγαλώνουμε. Οπως η αθωότητα και το «τολμώ να ζήσω». Αυτή τη φορά, από την «Τρελή του Σαγιό», κρατάω αυτά τα στοιχεία για τη ζωή μου - καθώς επίσης ένα χαρακτηριστικό της Ορελί: την ιεροτελεστία με την οποία κάνει τα πάντα από το πρωί που θα ξυπνήσει. Γιατί έτσι κι αλλιώς η ζωή από μόνη της είναι ιεροτελεστία... Αρκεί να το αντιληφθούμε.

 

Εφη Λεάκου

Η συμμετοχή μου στο έργο μπορεί να είναι μικρή, όμως οι στιγμές που ζω πάνω στη σκηνή αλλά και στα παρασκήνια είναι μοναδικές... Γιατί η ομάδα μας είναι καταπληκτική, και το έργο -όπως το έχει αποδώσει ο σκηνοθέτης μας- βγάζει βαθιά συναισθήματα.

 

Αλεξάνδρα Λυμπεροπούλου

«Η Τρελή του Σαγιό» μας οδήγησε σ' ένα ταξίδι που στη διαδρομή του μας έκανε να γελάσουμε, να τραγουδήσουμε και να προβληματιστούμε για το μέλλον, βλέποντας το παρελθόν.

 

Ειρήνη Σκανδάλη

Μέσα από αυτή την υπέροχη ιστορία, ζεις κάθε συναίσθημα τόσο έντονα... που ανακαλύπτεις την πιο όμορφη διαδρομή που μπορεί να σου προσφέρει η δύναμη του θεάτρου.

 

Λευτέρης Πουλέτης

Νιώθω πολύ τυχερός που συμμετείχα σε αυτό το σπουδαίο έργο, την «Τρελή του Σαγιό». Η ομαδικότητα, η αφοσίωση και η απόλυτη εμπιστοσύνη στον σκηνοθέτη μας είναι, νομίζω, το μυστικό της επιτυχίας μας.

 

Γεωργία Τσώνη

Εζησα μια μοναδική εμπειρία, ένα όμορφο ταξίδι με δυνατά συναισθήματα! Είναι ένα έργο - ύμνος στη ζωή, που μας θυμίζει να εκτιμάμε τα απλά καθημερινά πράγματα!

 

Πάνος Κουραμπάς

Το να ασχολείται κάποιος με ένα θεατρικό έργο είναι πάντα μια πρόκληση. Ειδικά στο συγκεκριμένο... τα συναισθήματα παίζοντας θέατρο, γράφοντας μια μελωδία, ηχογραφώντας τα τραγούδια, δουλεύοντας στις χορογραφίες, με έκαναν να νιώθω απερίγραπτα γεμάτος, συγκινημένος.

 

 

 Πάνος Ηλιόπουλος

Η ένταση, το χιούμορ, η συγκίνηση, το άγχος, η χαρά, ο προβληματισμός, το παράλογο και το λογικό... όπως αυτά διαχέονται μέσα από την «Τρελή του Σαγιό», ξεπηδούν με την ίδια μορφή στις σκέψεις μου για όλο αυτό το ταξίδι μέχρι την παράσταση. Κείμενο και πρόβες μπλέκονταν μ’ έναν πρωτόγνωρο τρόπο όλους αυτούς τους μήνες, δημιουργώντας συναισθήματα τόσο έντονα, που είναι δύσκολο να διαχωρίσεις ποια προέρχονται από το ίδιο το έργο και ποια από την όλη διαδικασία. Νομίζω πως ο καθένας μας ξεχωριστά ανακαλύπτει στο πρόσωπο της Ορελί την τάση του να δημιουργήσει, να εκφραστεί ελεύθερα και να παλέψει για όλα όσα τον κάνουν ευτυχισμένο και γεμάτο.

 

Χρήστος Τσουμελέας

Για εμένα αυτή η παράσταση ήταν ένα ταξίδι, όπως κάθε θεατρικό έργο που ανεβάζουμε· μόνο που στο συγκεκριμένο θεατρικό ταξίδι μας, οδηγός - μπούσουλας ήταν το συναίσθημα που μας ταξιδεύει στην καθημερινότητα της κρίσης...
 

Χαρά Καραμπάτου 

Από τις πρώτες αναγνώσεις με τράβηξε το έργο. Με ενθουσιασμό ανακάλυπτα, σελίδα τη σελίδα, την αγάπη της Ορελί για τη ζωή, την παιδικότητά της, τα πλούσια συναισθήματά της. Μέσα από τον κόσμο της, ανακάλυψα ξανά τους κανόνες που υπερασπίζονται το δίκαιο και την αγάπη.

 

Δημήτρης Καούρης

Για μένα ήταν η πρώτη μου φορά σε θεατρική ομάδα - αλλά σίγουρα όχι η τελευταία. Το θέατρο είναι μαγεία! Η παράσταση μοναδική, η ατμόσφαιρα καθηλωτική, οι άνθρωποι καταπληκτικοί! 

 

Μαρία Τζιφή

Η παράσταση αυτή λειτουργεί σαν αναβάπτιση στην αισιοδοξία, τη δύναμη, τη μαχητικότητα, την αγάπη και την πίστη στις διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες...

 

Εφη Μπετιχαβά

Νιώθω περήφανη που ανήκω στην οικογένεια του «Συν 1 - Μιχάλης Τούμπουρος» και είμαι κομμάτι της παράστασης αυτής. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους «συμπαίκτες» μου... και ιδιαίτερα το σκηνοθέτη μας Κώστα Κατσουλάκη, για το ωραίο ταξίδι. «Ευχαριστούμε κόμισσα Ορελί. Δεν θα αποφεύγουμε αυτό που αγαπάμε».

 

Νίκος Κυριακουλάκος

Συν 1 ερασιτεχνικό θεατρικό σχήμα, είπε στην ίδρυσή του ο Μιχάλης Τούμπουρος. Ελπίζουμε να προχωρήσαμε από τότε και να μην είναι μόνο 1 το Συν που όλοι οι άνθρωποι του σχήματός μας προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν στην παιδεία της μικρής μας κοινωνίας -  αλλά τόσα όσα νιώθουμε ότι παίρνουμε μετά το πέρας κάθε δουλειάς μας.

 

Λευτέρης Καρμοίρης

Συνεχίζουμε... Ηταν μια όμορφη παράσταση, με έντονα συναισθήματα, με μηνύματα και για την εποχή της κρίσης, με καλούς φίλους...

 

Μαρία Κρόμπα 

Ενα έργο τόσο παλιό και τόσο σημερινό ταυτόχρονα, που ευτύχησε να συναντήσει τον Κώστα Κατσουλάκη ετούτη την ώρα… την ώρα της μεγάλης έμπνευσης! Και μια ομάδα που, επί σκηνής, παίρνει άλλη διάσταση! Αφήνει τον καθημερινό εαυτό της και φοράει τα ρούχα της ψυχής... Είναι, αλήθεια, μια υπέροχη ώρα. Τους ευχαριστώ όλους!

 

 

Η «Τρελή του Σαγιό» γράφτηκε το 1943 από τον Ζαν Ζιροντού. Η μετάφραση για την παράσταση του «Συν 1» είναι της Μαρίας Τζιφή. Η σκηνοθεσία, τα κοστούμια και οι φωτισμοί, του Κώστα Κατσουλάκη. Το υπέροχο κεντρικό μουσικό της θέμα «Ακου βιολιά» το είχε γράψει ο Γιώργος Κουρουπός για την ομώνυμη παράσταση του ΚΘΒΕ το 1981 με πρωταγωνίστρια τη Δέσπω Διαμαντίδου. Οι χορογραφίες είναι της Μαρίας Μπαλάσκα, η επιμέλεια μουσικής και τραγουδιών του Πάνου Κουραμπά και της Μιμίκας Τάσση - η οποία έγραψε επίσης τους στίχους, ενώ ήταν και βοηθός σκηνοθέτη μαζί με την πρόεδρο του σχήματος, Ολγα Θεοδώρου. 

Art Video: Λεωνίδας Παπαδόπουλος. Ηχογραφήσεις: Πάνος Κουραμπάς. Στην ηχογράφηση έπαιξαν οι μουσικοί: Πάνος Κουραμπάς, Γρηγόρης Αγγελής, Κώστας Δούσης. Διδαχή Νοηματικής: Χαρά Πανοπούλου. Κατασκευή σκηνικού: Ηλίας Τετζογλίδης, Χρήστος Τσουμελέας, Λευτέρης Καρμοίρης, Κώστας Δούσης, Βαγγέλης Χαχής, Δημήτρης Καούρης, Σέφη Κούβελα, Ειρήνη Σκανδάλη, Ηλίας Γιαννόπουλος, Τάκης Κρόμπας. Κατασκευή κοστουμιών: Βούλα Σαρδέλη, Στέλλα Τζωρτζάτου. Φωτιστικές εγκαταστάσεις: Γιώργος Λαπέας. Ηχητικές εγκαταστάσεις: Χρήστος Κουτσαϊμάνης. Χειρισμός ήχου: Παναγιώτης Μελιγαλιώτης.

 

ΔΙΑΝΟΜΗ

Σοφία Μποτσέα (Ορελί, Τρελή του Σαγιό). Λεωνίδας Παχτίτης (Παλιατζής). Πάνος Ηλιόπουλος (Πιερ). Μιμίκα Τάσση (Ιρμα). Δήμητρα Διακουμέα - Εφη Μπετιχαβά (Ζοζεφίν). Αλεξάνδρα Λυμπεροπούλου - Χρύσα Μαργαριτίδη (Κονστάνς). Ρούλα Μέντη (Γκαμπριέλ). Νίκος Κυριακουλάκος (Πρόεδρος). Κώστας Δούσης (Εξερευνητής). Λευτέρης Πουλέτης (Χρηματομεσίτης). Χρήστος Τσουμελέας (Βαρόνος Τομάρ). Τάκης Κρόμπας (Παλιάνθρωπος). Βαγγέλης Χαχής (Αστυφύλακας). Λευτέρης Καρμοίρης (Μουγγός). Δημήτρης Καούρης (Γκαρσόνι / Σύνδικος / Αγγελος γ'). Πάνος Κουραμπάς (Τραγουδιστής). Ηλίας Τεντζογλίδης (Καθαριστής υπονόμων). Γεωργία Γαρδελίνου (Μπαλονού). Ηλίας Γιαννόπουλος (Εφημεριδοπώλης / Ναυαγοσώστης / Εξερευνητής β'). Χαρά Καραμπάτου (Μικροπωλητής). Σέφη Κούβελα (Λουλουδού / Κυρία α'). Εφη Λεάκου (Γριά Ζητιάνα). Μαρία Μπαλάσκα (Πόρνη / Κυρία α' / Αγγελος δ'). Μαρία Τζιφή (Μαντάμ / Κυρία γ'). Μαγδαληνή Πλεμμένου (Νέα β'). Ειρήνη Σκανδάλη (Λουστράκος). Γεωργία Τσώνη (Νέα α' / Κυρία β').

[Επιμέλεια: Πέπη Αλευρά Πορτρέτα: Γιάννης Μαρκάκης]