Εκείνο που κάνει τη διαφορά είναι ότι στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ οι αντιδράσεις της ηγεσίας, του ίδιου του πρωθυπουργού και προέδρου του κόμματος, είναι χειρότερες, σε μαλθακότητα και αναβλητικότητα ακόμη και από εκείνες του Κώστα Καραμανλή.
Τρικυμία εν κρανίω επικρατούσε στα περισσότερα θέματα, και κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, το 2015. Και έπρεπε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι, να χάσει η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου την πλειοψηφία στη Βουλή, με τις αρνητικές ψήφους, όχι μόνον βουλευτών αλλά και… υπουργών της, και της τότε προέδρου της Βουλής, για να γίνει ένα πρώτο ξεκαθάρισμα. Και πάλι όμως, με πρωτοβουλία των διαφωνούντων και όχι του πρωθυπουργού.
Τρικυμία εν κρανίω επικρατεί και τώρα. Σε ευρύτατη κλίμακα θεμάτων που πρέπει να διαχειρισθεί η κυβέρνηση.
- Με τον ένα έμπιστο του πρωθυπουργού, τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνο Σκουρλέτη, να επιτίθεται στον άλλο, επίσης έμπιστο του πρωθυπουργού, τον επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιο Πιτσιόρλα, κατηγορώντας τον ότι «έχει ξεπουλήσει» το 17% της ΔΕΗ «σε αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική». Λες και ο Πιτσιόρλας εφαρμόζει κάποια προσωπική πολιτική και όχι ό,τι συμφωνεί με τον Αλέξη Τσίπρα.
- Με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Τόσκα να πανηγυρίζει για την «μεγάλη επιτυχία» της ΕΛΑΣ και ειδικώς της ομάδας ΔΙΑΣ, να συλλάβει στην Σπάρτη τους καταζητούμενους από χρόνια, για τρομοκρατική δράση, Σεϊσίδη και Σακκά. Και τον βουλευτή Γιώργο Κυρίτση, που αντικατέστησε την «παραιτηθείσα» Κατερίνα Κατριβάνου, να χαρακτηρίζει την δίωξη κατά των δυο αυτών «ανταρτών πόλης», ως «φρονηματικού χαρακτήρα». Αναπαράγοντας τον ισχυρισμό όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων, ότι τάχα πρόκειται για «πολιτικούς κρατούμενους».
Αντε να δούμε πότε και πώς θα αποφασίσετε κ. Πρόεδρε να ξεκαθαρίσετε την κατάσταση, παίρνοντας επιτέλους θέση και βάζοντας τον καθένα στη θέση του. Παρατράβηξε, γαρ, αυτό το θέατρο παραλόγου.
Γ.Π. Μασσαβέτας
