Για την ιστορία αναδημοσιεύω την επίμαχη παράγραφο από εκείνο το κείμενο:
«Ενώπιον αυτής της πραγματικότητας, οι ευθύνες σας, κύριε αρχηγέ της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι τεράστιες. Διότι, αν λέτε μόνον "όχι σε όλα", αντιγράφοντας την πρακτική Τσίπρα στην προεδρική εκλογή του 2014, θα πετύχετε να μην συγκροτηθεί το ΕΣΡ. Αλλά η καθαρή λογική υπαγορεύει το αντίθετο κ. Μητσοτάκη. (…) Επείγει να βρείτε τον τρόπο να συγκροτήσετε ενιαίο μέτωπο με τα άλλα κόμματα, προτείνοντας κοινώς αποδεκτές προσωπικότητες για το ΕΣΡ. Αλλιώς αφήνετε την πρωτοβουλία σε όσους μεθοδεύουν καταστρατήγηση του συντάγματος "λόγω αναγκαστικών συνθηκών".
Δεν έχω δα καβαλήσει το καλάμι τόσο ώστε να πιστεύω ότι έκανα με το κείμενό μου τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να αλλάξει τακτική. Αφήνω τέτοια αθλήματα για τύπους καθ’ έξιν καλαμοβάμονες σαν τον Παππά ή τον Πολάκη. Απλώς εξέφρασα εκείνο που η κοινή λογική προέκρινε ως αυτονόητο. Και χαίρομαι διότι τελικώς αυτό και έπραξε ο κ. Μητσοτάκης. Ωστε να μπορεί σήμερα να είναι ικανοποιημένος ότι επέβαλε τελικώς τη λύση πού ήθελε, αφού ανέλαβε δημιουργική πρωτοβουλία εγκαταλείποντας την τακτική της μονότονης άρνησης.
Ασφαλώς είναι άνευ σημασίας το να επαναλάβω προς τους «οργισμένους» οπαδούς, όχι μόνο του συγκεκριμένου κόμματος, αλλά και οποιουδήποτε άλλου, ότι δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Οτι εκφράζω ενυπογράφως αυτό που πιστεύω. Τους καλώ απλώς να αναλογίσουν ποιος θα κέρδιζε τελικώς, αν η Νέα Δημοκρατία τορπίλιζε οριστικώς την συγκρότηση του ΕΣΡ. Και αν θα ήταν καλύτερη μια τέτοια εξέλιξη, από το γεγονός ότι κατάφερε να έχει το «πάνω χέρι» στην συγκρότηση αυτή της ανεξάρτητης αρχής. Να είναι εκείνη που έβαλε τη σφραγίδα της στη σύνθεση της, έτσι ώστε κάποιοι οπαδοί της κυβέρνησης να γκρινιάζουν στο Διαδίκτυο ότι «εμείς έχουμε την εξουσία αλλά άλλοι την ασκούν». Γ.Π. Μασσαβέτας
