Μια στάση που επιβεβαιώνει το μέγεθος της υποκρισίας και της υποταγής των «αρχών» και «ιδεολογιών» στα συμφέροντα. Χρειάζεται βεβαίως να ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν, για να κάνουμε τις αναγκαίες συγκρίσεις.
Ανάγκη να πάμε πίσω στη δεκαετία του ’90. Οταν τα συμφέροντα του Βερολίνου και των πιο στενών συμμάχων του επέβαλαν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Τότε οι αποσχιστικές κινήσεις πρώτα της Σλοβενίας και μετά της Κροατίας, αμφοτέρων με γερμανόφιλο παρελθόν -αλλά και παρόν- κάθε άλλο παρά καταδικάζονταν. Οχι μόνο δεν έκαναν ότι «δεν είδαν» και «δεν άκουσαν», όπως σήμερα στην περίπτωση της Καταλονίας, αλλά υιοθέτησαν πλήρως τους «αντάρτες» και τους ενίσχυσαν με όλους τους τρόπους.
Το ίδιο έκαναν αργότερα και με την περίπτωση της «ανεξαρτησίας» του Κοσόβου, αν και γνώριζαν πολύ καλά ότι κάθε άλλο παρά για «ανεξαρτησία» επρόκειτο, αλλά για ένα αποφασιστικό βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας της «Μεγάλης Αλβανίας». Κάτι που επιβεβαιώθηκε πλήρως προχθές με τη συμφωνία του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα με τον Κοσοβάρο ηγέτη Ραμούς Χαραντινάι. Που ανακοίνωσαν την κατ' αρχήν συμφωνία για μια «ενωτική πλατφόρμα» που θα οδηγήσει στην ένωση των Κοσοβάρων με την Αλβανία, με την επίσημη διακήρυξη να προγραμματίζεται για τις 27 Νοεμβρίου στην Κορυτσά.
Και φυσικά δεν περιμένει κανείς οποιαδήποτε επίδειξη ευαισθησίας της γραφειοκρατικής Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Ποιος να θυμάται τώρα το «Πρωτόκολλο της Κέρκυρας» που αποδέχθηκε η Αλβανία το 1913 και υποτίθεται ότι την εφαρμογή του εγγυούνταν οι «Μεγάλες Δυνάμεις» που το προσυπέγραφαν. Αλλά τουλάχιστον μια ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την συστηματική αρπαγή των περιουσιών των Ελλήνων.
Ισως κάποιοι αναρωτηθούν: Γιατί και ο δημοκράτης Μακρόν, που θέλει μεγαλύτερη λαϊκή συμμετοχή στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, άρα θα έπρεπε να υπερασπίζεται το δικαίωμα ενός δημοψηφίσματος, σιωπά; Διότι βεβαίως -όπως και ο Ραχόι- φοβάται πως αν γινόταν ένα νόμιμο δημοψήφισμα που οδηγούσε στην ανεξαρτησία της Καταλονίας, θα έπαιρναν θάρρος και οι Βάσκοι. Οι περιοχές των οποίων δεν εκτείνονται μόνο εντός ισπανικού εδάφους αλλά επεκτείνονται και στο γαλλικό.
«Τα καλά και συμφέροντα» διαμορφώνουν, ευκαιριακώς, την πολιτική «ηθική» των ισχυρών.
Γ.Π. Μασσαβέτας
