Πρόοδος σήμερα είναι να ξεπεράσουμε αυτά που μας χρεοκόπησαν, την τεχνητή κομματική πόλωση και την εναλλάξ λαφυραγώγηση του κράτους.
Η δημοκρατική παράταξη θα προσφέρει στον τόπο, όχι αν φιλοδοξεί απλά να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν αγωνισθεί να αλλάξει το σύστημα του ρηχού δικομματισμού Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ, που καθηλώνει τη χώρα.
Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ είναι οι δυνάμεις του χθες, που επενδύουν στη διχαστική πελατειακή δημοκρατία που στιγμάτισε τη μεταπολίτευση, έναντι των δυνάμεων του αύριο που διεκδικούν ανοιχτή δημοκρατία που συμπεριλαμβάνει και δεν αποκλείει, με διαφάνεια και νομιμότητα που προστατεύουν τους πολλούς.
• Οι δυνάμεις του χθες διαπραγματεύονται με τις καλά οργανωμένες ομάδες συμφερόντων, οι οποίες διεκδικούν προνόμια εις βάρος του κοινού καλού και τα ανταλλάσσουν με ομαδοποιημένες ψήφους.
Οι δυνάμεις του αύριο δεν διαπραγματεύονται συλλογικά με ψηφοθηρικούς όρους, αλλά με όρους κοινού συμφέροντος, λειτουργώντας πάντα προς το συνολικό όφελος της κοινωνίας, το κοινό καλό, δηλαδή την ισότητα πρόσβασης για τον καθένα στο κοινωνικό κράτος και την ισότητα ευκαιριών στην ανάπτυξη.
• Οι δυνάμεις του χθες σιωπούν σε άδικα αιτήματα της πλειοψηφίας που καταπατούν ανθρώπινα, πολιτικά ή εργασιακά δικαιώματα των ισχνών μειοψηφιών. Λειτουργούν υπό την πίεση του πολιτικού κόστους, υποτάσσονται στο κατεστημένο.
Οι δυνάμεις του αύριο υπερασπίζονται κάθε δικαίωμα, ακόμη και του ενός πολίτη, δεν συναλλάσσονται, δεν σιωπούν, αναλαμβάνουν το πολιτικό κόστος της επιλογής, στο όνομα πάντα της δημοκρατίας.
• Οι δυνάμεις του χθες θέλουν τους δημοσίους υπαλλήλους όμηρους, υπό το καθεστώς του φόβου, αυτοί να ορίζουν ή να μπορούν να παρεμβαίνουν στις μεταθέσεις, αποσπάσεις, διορισμούς ή μετακινήσεις τους.
Οι δυνάμεις του αύριο θέλουν ένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο αξιοκρατίας και ίσων ευκαιριών για όλους. Κανείς δεν πρέπει να εξαρτά την εργασία του από το κομματικό κράτος.
• Οι δυνάμεις του χθες θέλουν ένα κλειστό, ολιγοπωλιακό, ανεύθυνο και ανεξέλεγκτο τραπεζικό σύστημα, μεγαλοεργολαβίες με απευθείας ή προνομιακές αναθέσεις, τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης που θα εξαρτώνται οικονομικά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Οι δυνάμεις του αύριο θέλουν ένα ανοιχτό, αποκεντρωμένο, πλουραλιστικό και αποτελεσματικά εποπτευόμενο τραπεζικό σύστημα, αναθέσεις έργων με διαφάνεια και αξιοκρατία σε κάθε επίπεδο, και ανεξάρτητες φωνές στον χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
• Οι δυνάμεις του χθες θέλουν μία δημόσια διοίκηση συγκεντρωτική, κομματικοποιημένη, ελεγχόμενη, υποτακτική.
Οι δυνάμεις του αύριο θέλουν μία δημόσια διοίκηση ανεξάρτητη, με θητεία, η οποία να λογοδοτεί, να κρίνεται, πάντα με αξιοκρατία και εντός ενός δίκαιου για όλους πλαισίου.
• Οι δυνάμεις του χθες καλλιεργούν συστηματικά τον φόβο, τους αόρατους εχθρούς και τις μεγάλες σκοτεινές δυνάμεις που είναι αιτία των κακών, γιατί θέλουν να πάρουν τον ρόλο του προστάτη.
Κοντολογίς, η ιδεολογική σύγκρουση που είναι σε εξέλιξη, δεν είναι μεταξύ του παραδοσιακού δίπολου Αριστερά - Δεξιά, αλλά μεταξύ συντήρησης και προόδου.
Αυτονόητο είναι ότι οι αλλαγές δεν είναι δεδομένες, αλλά εξαρτώνται και από την ικανότητα, την σοβαρότητα και την διορατικότητα του ατόμου. Θεωρούμε ότι ο Γιώργος Καμίνης συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά και έχει αποδείξει ότι μπορεί να απευθυνθεί σε πολίτες από το Κέντρο έως την Ανανεωτική Αριστερά. Εμπιστεύεται τους πολίτες, τον διάλογο, την αξιοσύνη. Ο ίδιος δεν ανήκει σε εσωκομματικά στρατόπεδα. Εχει μείνει έξω από άσκοπες τριβές ή συγκρούσεις που έχουν λαβώσει την παράταξη. Προσπαθεί για τις συναινέσεις αλλά δεν εγκαταλείπει ποτέ αξίες και απόψεις, συγκρούεται γι’ αυτές. Είναι εκείνος που μπορεί να φέρει μέσα στην παράταξη ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις που σήμερα απέχουν. Ο Καμίνης μπορεί να επανεντάξει όλους αυτούς που έχουν επιλέξει συνειδητά το κομματικό περιθώριο και έχουν αποστασιοποιηθεί, εξαιτίας των σκληρών κλειστών κομματικών μηχανισμών εξουσίας.
Ο Γιώργος Καμίνης μπορεί να βγάλει την παράταξη από το απολιτικό αδιέξοδο των κουτσομπολιών, των κραυγών, των εύκολων συνθημάτων και του ανώφελου διχασμού.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από την επιστροφή της πραγματικής πολιτικής, με όρους και προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την ελευθερία, τη δημοκρατία για όλους.
Η Ελλάδα πρέπει να πιστέψει ξανά στον εαυτό της και τις δυνατότητές της και να ξεκινήσει την αναγεννητική πορεία της προς μια ανοιχτή κοινωνία, με διαφάνεια, αξιοκρατία, καινοτομία και επιχειρηματικότητα.
Ο Γιώργος Καμίνης ορίζει ως θεσμικό μέτωπο σύγκρουσης τα πολιτικά και οικονομικά κλειστά συστήματα που κρατούν τη χώρα καθηλωμένη στο χθες, και είναι εκείνος που πρώτος θέτει την ολοκληρωμένη σύγχρονη πολιτική ατζέντα για τη χώρα του αύριο. Το άνοιγμα των πολιτικών και οικονομικών θεσμών, των δομών και των δεδομένων μπορούν να επανεντάξουν τους πολίτες που βρίσκονται στο περιθώριο, τους ανθρώπους εκτός των τειχών, και να δώσουν ξανά δύναμη και νόημα στη δημοκρατία.
Ο Γιώργος Καμίνης προσδιόρισε το ιδεολογικό του στίγμα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «είμαι βαθιά φιλελεύθερος και βαθιά αριστερός». Πολλοί αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν κάποιος να δηλώνει βαθιά αριστερός και βαθιά φιλελεύθερος. Και όμως, η δήλωση δεν είναι τίποτε άλλο παρά επίκληση του credo, του αξιακού πυρήνα της σοσιαλδημοκρατίας. Φιλελευθερισμός και σοσιαλισμός είναι τέκνα του Διαφωτισμού: οι δύο βασικοί πυλώνες της νεωτερικότητας, που έβαλαν στο επίκεντρο της ιστορίας το άτομο, ως υποκείμενο της δικής του μοίρας, προσωπικής και συλλογικής. Και συνέβαλαν στο να θεωρηθεί η ευτυχία προϊόν της ανθρώπινης πράξης και όχι μιας έξωθεν μεταφυσικής, μιας νομοτέλειας «ελέω θεού» ή του επί της γης ιερατικού ή πολιτικού εκπροσώπου του.
Η Αριστερά προωθεί ένα συλλογικό όραμα, ως αποτέλεσμα συναίνεσης ηθικά αυτόνομων όντων, που κυρίαρχα επιλέγουν το δικό τους σχέδιο ζωής, με όρους σεβασμού και συνεργασίας. Εκφράζουν με μια φωνή την πρόοδο, το βήμα εμπρός, όχι με όρους μιας επαναστατικής πρωτοπορίας ή μιας τεχνοκρατικής ελίτ, αλλά με όρους πανανθρώπινους και συνεργατικούς.
Καλαμάτα, 6-11-2017
ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΜΙΝΗ
