Τις τελευταίες μέρες του 2017 στην πατρίδα μας, πολιτικοί και πολίτες «χορεύουν» στο ρυθμό του περιβόητου κοινωνικού μερίσματος. Η συμμετοχή σε αυτό το μνημονιακό «τανγκό των Χριστουγέννων» δεν αφήνει περιθώριο ανάδειξης κάποιων λιγότερο… πιασάρικων ειδήσεων, όπως η ακόλουθη: «Η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο μοιράζονται την πρώτη θέση στην αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Το πρώτο εξάμηνο του 2017 το ρεύμα για οικιακή χρήση αυξήθηκε κατά 12,8%. Η Eurostat, για να συγκρίνει τις τιμές μεταξύ των κρατών-μελών, παίρνει ως βάση την ετήσια κατανάλωση μιας λάμπας 10 watt, η οποία καίει ρεύμα 3 ώρες την ημέρα. Οι Ελληνες, με βάση αυτή τη σύγκριση, πληρώνουν 1,94 ευρώ την κιλοβατώρα, όσο ακριβώς και οι Σουηδοί».
Ελλάδα όπως… Σουηδία;
Γίναμε λοιπόν Σουηδία στο κόστος της ενέργειας, παρά το υποδιπλάσιο κατά κεφαλήν εισόδημά μας και την -υποτίθεται σωτήρια- απελευθέρωση της σχετικής αγοράς με την είσοδο ιδιωτών παρόχων. Κι όμως: Η Ελλάδα του ήλιου και του αέρα παράγει σήμερα λιγότερη ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ) απ’ ό,τι οι… σκοτεινοί Σκανδιναβοί, ενώ η πολυαναμενόμενη εξόρυξη υδρογονανθράκων σε Δυτική Ελλάδα και Κρήτη προχωρεί με ρυθμό… χελώνας. Η επείγουσα στροφή στην ενεργειακή μας πολιτική αποτελεί, στην πραγματικότητα, προϋπόθεση της εθνικής μας επιβίωσης.
Οι πυλώνες της ενεργειακής στρατηγικής
Η νέα εθνική στρατηγική στον τομέα της ενέργειας δεν μπορεί παρά να βασίζεται σε δύο κύριους πυλώνες: τη μέγιστη απεξάρτηση της εσωτερικής κατανάλωσης από πετρέλαιο, φυσικό αέριο και λιγνίτη, και τη βέλτιστη αξιοποίηση υδρογονανθράκων και γαιανθράκων για ενεργειακές εξαγωγές.
Ετσι, στο εσωτερικό της χώρας πρέπει να επιδιωχθεί η κάλυψη της κατανάλωσης σχεδόν αποκλειστικά από ηλιακή, αιολική και γεωθερμική ενέργεια. Εν προκειμένω, πρέπει να ενισχυθεί η δημιουργία φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, η ηλεκτροδότηση, θέρμανση και ψύξη δημοσίων κτηρίων, επιχειρήσεων και κατοικιών με ΑΠΕ, καθώς και η υποχρεωτική τροφοδότηση των οχημάτων με «καθαρή» ηλεκτρική ενέργεια στα πρατήρια καυσίμων. Για τη χρηματοδότηση των παρεμβάσεων αυτών απαιτείται πλήρης ενεργοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων και μια ολοκληρωμένη πολιτική προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων. Η Μεσσηνία και η Καλαμάτα μπορούν και πρέπει, με κατάλληλες πρωτοβουλίες, να πρωταγωνιστήσουν στο νέο ενεργειακό μοντέλο, λόγω των γεωπολιτικών και κλιματικών μας πλεονεκτημάτων.
Περαιτέρω, επείγει η προώθηση της αξιοποίησης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, με άμεση επιτάχυνση όλων των επιχειρήσεων εξόρυξης, αλλά και λιγνίτη, που αποτελεί πολύτιμη περιουσία της ελληνικής γης. Με όχημα τον ισχυρό, ελληνόκτητο στόλο εμπορικών πλοίων και τα σύγχρονα διυλιστήρια που διαθέτουμε, η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί σε βασικό παίκτη στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη ως παραγωγός και χώρα εξαγωγών ταυτόχρονα, απογειώνοντας έτσι το όφελος για την οικονομία και την κοινωνία μας.
Ενα… επαναφορτιζόμενο κοινωνικό μέρισμα
Με την υλοποίηση μιας εθνικής ενεργειακής πολιτικής που προτάσσει τις ανανεώσιμες πηγές για εσωτερική κατανάλωση και την αξιοποίηση των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας μας ως εξαγώγιμου προϊόντος, θα δημιουργηθεί ένα πλούσιο και κυρίως μόνιμο κοινωνικό μέρισμα, για τη στήριξη των αδύναμων συμπολιτών μας αλλά και για την ενίσχυση της παιδείας, της υγείας και της ανάπτυξης στον τόπο μας. Αξίζει να κάνουμε, επιτέλους, στην πατρίδα και στους εαυτούς μας αυτό το δώρο, έστω και χριστουγεννιάτικο.
* Ο Νίκος Θεοδώρου είναι δικηγόρος και διδάκτωρ Δημοσίου και Ευρωπαϊκού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ludwig-Maximilians του Μονάχου.
