Ο Χρήστος Μαλαπάνης δεν ήταν απλά ο πρώην δήμαρχος Καλαμάτας, ούτε ο γενικός διευθυντής του ΟΤΕ, ούτε μόνο ο καλός επιστήμονας με τις άπειρες γνώσεις και την οξυμμένη κρίση. Ηταν πρώτα απ' όλα άνθρωπος, από εκείνους που δύσκολα βρίσκεις στις ημέρες μας. Μπορεί βέβαια αυτό να μην ήταν γνωστό σε όσους δεν τον γνώριζαν από κοντά. Τον αδικούσε η ξεχωριστή του σεμνότητα και τον έκανε να φαντάζει διαφορετικός. Και συχνά αυτό του στοίχιζε πολιτικά, όσο ήταν δήμαρχος, αφού πολλοί συμπολίτες θεωρούσαν ότι τους περιφρονεί. Κι όμως ο Χρήστος είχε μεγάλη καρδιά και καλή ψυχή, που τους χώραγαν όλους.

Η πολυετής συνεργασία μας στη διάρκεια της δημαρχοντίας του, αλλά και μετά, πέρασε από διάφορες φάσεις, με σύμπλευση, αλλά και αντιθέσεις. Από τη μεριά μου ποτέ δεν μετριάστηκε η εκτίμηση στο πρόσωπό του. Αν συνέβαινε το ίδιο και από την δική του πλευρά, με τιμά ιδιαίτερα.

Δεν θα προχωρήσω στην εξιστόρηση των αρετών του Χρήστου, είναι τόσες πολλές και ας τον συντροφεύουν στην ιστορική αποτίμηση του έργου και της προσωπικότητάς του.

Περιορίζομαι σε ένα απλό “αντίο Χρήστο”. Και να ξέρεις ότι η Καλαμάτα πρέπει να είναι περήφανη, που σε είχε δήμαρχό της. Μακάρι να βρεθούν κι άλλοι στο μέλλον με το δικό σου εκτόπισμα.

Ντίνος Πλεμμένος