Η θεσμοποίηση της κυνικής αυθάδειας, η επιθετική αλαζονεία, οι ύβρεις και γενικώς η μη κανονικότητα, δεν έχουν σχέση με τη δημοκρατία.

Ο ρεβανσισμός υιοθετεί τη λογική του αντιπάλου και λιπαίνει τα γρανάζια του κοινωνικού διχασμού.

Είμαστε μια κοινωνία σε παρακμή, με πρωτόγονη πνευματική αφέλεια, που πέρα από τις δομικές της αδυναμίες εμπλέκεται και σε μια επικίνδυνη περιφερειακή διένεξη μ' έναν απρόβλεπτο γείτονα.

Γύρω μας πυκνώνουν οι δυσκολίες, πολλαπλασιάζονται οι προκλήσεις και μεγαλώνουν τα εμπόδια. Εχουμε μπροστά μας το ενδεχόμενο μιας καταιγίδας· πιθανόν να βρεθούμε σε ένα περιβάλλον που κανείς δεν έχει υπολογίσει.

Η ανάγκη υπέρβασης της πολιτικής πόλωσης, η ανάγκη για μια εθνική κοινωνική συμφωνία είναι απαραίτητη.

Χρέος, η υπεράσπιση της συνεκτικότητας σε ένα πλαίσιο συνύπαρξης, για τη διαχείριση της εσωτερικής και εξωτερικής κρίσης και πολιτικής συναίνεσης.

Παρά τα τρία χρόνια διχαστικού κυβερνητικού λόγου και πράξης, η ΔΗ.ΣΥ. δεν παρασύρθηκε και κρατάει υπεύθυνη και υποδειγματική στάση στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, άμυνας, και όχι μόνον.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να οικοδομήσει αρραγή εθνική ενότητα, μακριά από τη διγλωσσία και την αναβίωση κλίματος πόλωσης. Και βέβαια μακριά από την ελαφρότητα με την οποία χειρίζεται το εσωτερικό και το εξωτερικό μέτωπο.

Ειδικότερα τα εξωτερικά θέματα είναι πολύ σοβαρά. Αρκεί μόνο να αναλογίζονται όλοι τι σημαίνει η διαχείρισή τους.

Μιχάλης Σούμπλης