Πέμπτη, 19 Απριλίου 2018 15:19

Το ομολογώ: Εχει δίκιο, μας ψεκάζουν

Γράφτηκε από τον
Το ομολογώ: Εχει δίκιο, μας ψεκάζουν

Πρέπει να ζητήσω άφεση αμαρτιών. Φαίνεται πως και εγώ και πολλοί άλλοι τον έχουμε βαναύσως αδικήσει τον Πάνο Καμμένο.

Αρχίζω κάθε μέρα και περισσότερο να μετανοώ για όσα έχω πει και έχω γράψει, λοιδορώντας τη γνωστή δήλωσή του ότι «μας ψεκάζουν» κάποιες σκοτεινές δυνάμεις, για να αλλάξουν, να υποτάξουν το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων. Διότι, δυστυχώς, αυτά που βλέπω γύρω μου δείχνουν ότι υπάρχει πράγματι μεγάλο πρόβλημα, για το οποίο δεν μπορώ να βρω καμία λογική εξήγηση.

Εκ των πραγμάτων αναγκάζομαι να παραδεχθώ το λάθος μου και να αποδεχθώ και εγώ ότι μας ψεκάζουν. Ισως όχι γενικώς, αλλά ειδικώς. Κατόπιν ενδελεχούς κοινωνιολογικής μελέτης καταλήγω και εγώ στο ίδιο συμπέρασμα με τον Πάνο. «Μας ψεκάζουν». Φαίνεται ότι έχει ανακαλυφθεί κάποιο ειδικό αέριο ή υγροποιημένο αέριο ψεκασμού, που απευθύνεται αποκλειστικώς σε νεαρές ηλικίες. Διαφορετικώς δεν εξηγούνται αυτά που παρακολουθούμε.

Περνάς από τον έναν τοίχο και διαβάζεις το σύνθημα κάποιων antifa:

Στο διάολο τα Ιμια

και οι βραχονησίδες

εμείς οι προλετάριοι

δεν έχουμε πατρίδες.

Α, ρε κακομοίρηδες, με τέτοια μυαλά να ετοιμάζεστε να υποδεχθείτε τους καμιά σαρανταριά εκατομμύρια μουσουλμάνους και εθνικιστές προλετάριους της απέναντι όχθης και θα καλοπεράσετε. Αλλά μαζί με εσάς και εμείς οι υπόλοιποι.

Πας πιο πέρα, διαβάζεις:

Πάντα θα προδίδουμε

έθνη και πατρίδες.

Αφήστε πια εκείνα τα «να κλείσουν όλες οι βιομηχανίες» που γράφονται βεβαίως με βιομηχανικό σπρέι, να κλείσουν τα πανεπιστήμια γιατί παράγουν δούλους για τον καπιταλισμό και άλλα ηχηρά και παλαβά παρόμοια.

Και υποτίθεται ότι όλα αυτά συνιστούν «ιδεολογία» κάποιων που αγωνίζονται, όπως γράφουν, για «την αναρχία και τον κομμουνισμό». Το πώς τα παντρεύουν αυτά τα ασύμβατα οφείλεται λιγότερο σε… ψέκασμα και περισσότερο σε άγνοια της ιστορίας. Αν διάβαζαν λιγάκι θα γνώριζαν ότι εκεί που επικρατούν έστω και για λίγο κομμουνιστές, τσακίζουν τους «αναρχικούς». Τους τρώει το μαύρο σκοτάδι, όπως έγινε στην ΕΣΣΔ αλλά και στον ισπανικό εμφύλιο. Διότι η «δικτατορία του προλεταριάτου» δεν σηκώνει ατέλειωτες νεφελώδεις συζητήσεις και αρνήσεις. Δεν σηκώνει «μπάχαλο». Επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία.

 

Γ.Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr


NEWSLETTER