Ούτε βεβαίως θα αναλύσω παραπέρα τους λόγους για τους οποίους η Καλαμάτα με τα έργα αυτά θα καταστεί κορυφαίος τουριστικός προορισμός, με πολλαπλές θετικές οικονομικές επιδράσεις τόσο για την ίδια όσο και ευρύτερα σ’ όλο το Νομό της Μεσσηνίας. Αυτά είναι αυτονόητα και δεν χρειάζεται σ’ ένα μικρό κείμενο δημοσιευόμενο στην εφημερίδα να αναφερθούν λεπτομερώς.
Γι’ αυτό θα προχωρήσω αμέσως στο “ψητό”.
Πρώτο μεγάλο έργο: Οι οδοί Αρτέμιδος και Νέδοντος, με ανάλογη διαμόρφωση της κοίτης του ποταμού, να ενωθούν σε μία μεγάλη λεωφόρο τριών λωρίδων κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση που θα ξεκινάει από την είσοδο της Καλαμάτας του περιφερειακού και θα καταλήγει στη θάλασσα. Η εικόνα που εμφανίζει σήμερα όλο το αναφερόμενο κομμάτι, αποτελεί ένα συγκερασμό κακογουστιάς και ακαλαισθησίας αλλά και άναρχης κυκλοφορίας των οχημάτων, όπου με το χρόνο η δυσκολία κυκλοφορίας τους θα αυξάνεται επικίνδυνα.
Με την κατασκευή της λεωφόρου:
α) Θα δημιουργηθούν μεγάλοι σε πλάτος εκατέρωθεν της λεωφόρου πεζόδρομοι που θα εξασφαλίσουν πιο αναπτυξιακό και λειτουργικό ρυθμό των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και υπηρεσιών.
β) Ο επισκέπτης, μπαίνοντας από τον περιφερειακό στη λεωφόρο μέσω της εισόδου της Καλαμάτας, θα εντυπωσιάζεται από την λεωφόρο, η αρχιτεκτονική της οποίας κατά την κατασκευή της θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα (ας αναφέρω εγώ, ως μη ειδικός, συστοιχίες δένδρων στις άκρες των πεζοδρομίων, πεζογέφυρες τύπου Καλατράβα κ.λπ.).
γ) Θα εξασφαλίσει την άνετη και γρήγορη κυκλοφορία των οχημάτων σ’ όλο το μήκος της λεωφόρου με παράπλευρη ωφέλεια σ’ όλο το κυκλοφοριακό της Καλαμάτας.
δ) Θα μειώσει τη σχέση κόστους - ωφέλους του περιφερειακού που σήμερα η σχέση αυτή είναι εντελώς αρνητική σε βάρος του κόστους. Θα πρέπει δε να προγραμματισθεί ο περιφερειακός να φθάσει στο “Φιλοξένια” - και θα εξηγήσω το λόγο στην περιγραφή του αμέσως επόμενου έργου.
Εμπρός λοιπόν για την κατασκευή της λεωφόρου της 23ης Μαρτίου, της ωραιότερης λεωφόρου της Ευρώπης.
Δεύτερο μεγάλο έργο: Βρήκα στο αρχείο μου ένα φύλλο της εφημερίδας “Ελευθερία” με ημερομηνία 2-3-2000, στο οποίο, στη σελίδα 3 και με τίτλο «Καλή υποδοχή στην προμελέτη της παραλιακής έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας», διαβάζω: «Ικανοποίηση εξέφρασε το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας για την προμελέτη ανάπλασης της παραλιακής ζώνης την οποία ενέκρινε ομόφωνα στην προχθεσινοβραδινή του συνεδρίαση (...)». Από τότε μέχρι σήμερα έχω διαβάσει πάμπολλες εισηγήσεις στο Δ.Σ.Κ. από διάφορα μελετητικά γραφεία, φορείς και μεμονωμένους μηχανικούς και αρχιτέκτονες που τον τελευταίο καιρό μάλιστα έχουν ενταθεί τόσο που έχουν πονοκεφαλιάσει τον κ. δήμαρχο. Μέχρι και πρόσφατα ένας Γερμανός όπως διάβασα στην εφημερίδα παρουσίασε στον κ. δήμαρχο κάποια δική του μελέτη για την παραλιακή και εννοούμε βεβαίως την οδό Ναυαρίνου.
Να με συγχωρέσει ο κ. δήμαρχος που θα του παρατείνω τον πονοκέφαλό του κάνοντας και την δική μου πρόταση ως απλός πολίτης. Πρότασή μου λοιπόν είναι ο θαλάσσιος άξονας από την Ηρώων μέχρι το “Φιλοξένια” να επιχωματωθεί κατά 50-100 μέτρα μέσα στη θάλασσα και να κατασκευασθεί και εδώ μία λεωφόρος τριών λωρίδων κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση με νησίδα στη μέση ανθοδενδροφυτευμένη και μεγάλο πεζόδρομο νότια της λεωφόρου προς τη θάλασσα για περιπάτους αναψυχής κ.λπ. Η λεωφόρος θα ενώνεται με τον περιφερειακό προς εύκολη πρόσβαση στη παραλία και από το μέρος του δρόμου αυτού. Η Ναυαρίνου από δυτικά μέχρι την Ηρώων να μονοδρομηθεί αφού τα οχήματα από “Φιλοξένια” προς δυτικά θα στρίβουν στην Ηρώων. Η μονοδρόμηση θα διευκολύνει τους εκεί καταστηματάρχες στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Να σημειώσω δε πως η μία λωρίδα προς τους πεζόδρομους και στις δύο λεωφόρους θα μπορεί να χρησιμοποιείται για στάθμευση των οχημάτων κυρίως της παραλιακής προς την θάλασσα για εξυπηρέτηση των λουόμενων και των περιπατητών.
Εμπρός λοιπόν για την κατασκευή και εδώ της παραλιακής Ναυαρίνου, της ωραιότερης παραλιακής λεωφόρου της Μεσογείου.
• Τρίτο μεγάλο έργο: Στο σημείο που η Νέα Είσοδος τέμνεται κάθετα από
το δρόμο των Ακοβίτικων προς Διασπορά, να κατασκευαστεί ο Μανιάτικος
Πύργος. Το ισόγειό του θα στηρίζεται σε τέσσερις αψιδωτές κολόνες (όπως ο Πύργος του Αϊφελ) και σε εκτεινόμενο ύψος 40 μέτρων θα περιλαμβάνει εμπορικά καταστήματα, καταστήματα εστίασης και ψυχαγωγίας, αίθουσες συνεδριάσεων και συνεδρίων υψηλής οπτικοακουστικής κ.λπ. Και πέτρα υπάρχει και καλοί μαστοράδες για να επενδύσουν έξω μέσα το στατικό μέρος του κτηρίου. Πιστεύω ότι ο συνεδριακός τουρισμός θα είναι συνεχής καθ’ όλο το έτος, ακόμα και Σύνοδος Κορυφής θα μπορούσε να φιλοξενηθεί. Στην οροφή του πύργου θα συνεχίσει να υψώνεται και σε ύψος 75 μέτρων ένας σύγχρονος πύργος (πέστο όπως ο πύργος του ΟΤΕ Θεσσαλονίκης). Το έργο αυτό θα αποτελέσει το σήμα κατατεθέν της Καλαμάτας και μαζί με τα δύο πιο πάνω περιγραφόμενα έργα θα αλλάξουν πλήρως τη φυσιογνωμία της πόλης.
Εμπρός λοιπόν και εδώ για την κατασκευή του ιστορικής σημασίας Μανιάτικου Πύργου, του πλέον εντυπωσιακού πύργου ανά το κόσμο.
- Νομικός φορέας υλοποίησης: Μανιάτικος Πύργος - Ανώνυμη Εταιρεία.
- Χρηματοδότηση: α) Πανστρατιά απανταχού Μεσσηνίων για χορηγίες, δωρεές κ.λπ. β) Ενταξη των οικονομικοτεχνικών μελετών σε ευρωπαϊκά είτε εθνικά αναπτυξιακά προγράμματα και γ) Δανειακές ενισχύσεις από Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και απ’ όπου αλλού.
Εχετε όραμα για την πόλη σας, ωρέ Καλαματιανοί; Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Χρήστος Ψυχάρης
Γαργαλιάνοι
