Όπως είναι γνωστό τα προνοιακά επιδόματα χορηγούνται με σκοπό να ενισχύσουν οικονομικά τα Αμεα λόγω της αδυναμίας τους ως προς το να εργαστούν και των ειδικών συνθηκών που βιώνουν.
Δεν είναι λίγοι οι ενδιαφερόμενοι που διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα επιδόματα δεν φορολογούνται μεν, θεωρούνται όμως εισόδημα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι από τη μία απαλλάσσεται από το φόρο εισοδήματος ,από την άλλη όμως μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια φορολογικών απαλλαγών καθώς προσμετρείται στο συνολικό εισόδημα.
Είναι πολλοί φορολογούμενοι που το προνοιακό επίδομα προστίθεται στα εισοδήματα τους με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται με εισφορά αλληλεγγύης επειδή τα εισοδήματα τους υπερβαίνουν συνολικά τα 12.000,00€
Επίσης αρκετοί είναι αυτοί που χάνουν την έκπτωση του Ενφια σε ποσοστό 100% διότι το συνολικά φορολογητέο εισόδημα τους υπερβαίνει τις 12.000,00€
Πρέπει λοιπόν να επανεξεταστεί το θέμα της προσμέτρησης των προνοιακών επιδομάτων στο εισόδημα διότι αυτά στην ουσία δεν αποτελούν αντάλλαγμα προσωπικής εργασίας ούτε πηγές περιουσιακών στοιχείων ώστε να θεωρούνται εισόδημα και για να τίθεται λόγος περί ίσης μεταχείρισης των πολιτών, αλλά και για την προστασία της συγκεκριμένης ευάλωτης ομάδας το κριτήριο για την εξαίρεση από την επιβολή εισφοράς αλληλεγγύης θα πρέπει να είναι το ποσοστό αναπηρίας και όχι το είδος αυτής.
Επίσης ο Συνήγορος του Πολίτη, πολύ σωστά εκφράζει την άποψη ότι πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο διεύρυνσης σε όλες τις περιπτώσεις βαριάς αναπηρίας και όχι μόνο στις βαριές κινητικά αναπηρίες και στα πρόσωπα που είναι ολικώς τυφλοί διότι έτσι ουσιαστικά επιλέγει μόνο δύο κατηγορίες ατόμων και αφήνει απέξω βαριές αναπηρίες με υψηλά ποσοστά όπως είναι ο αυτισμός , η νοητική στέρηση οι αιματολογικές παθήσεις κλπ.,

ΚΑΛΑΜΑΤΑ 26/06/2018
ΚΩΝ/ΝΟΣ ΠΑΥΛ. ΚΡΑΝΙΩΤΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ