Είναι ένας κανόνας που δεν ισχύει μόνο ως προς την ιδιωτική ζωή μας. Επεκτείνεται και στον δημόσιο βίο μας, στην πολιτική. Ιδίως εκείνα τα καλοκαίρια που προηγούνται των εκλογών, όπως αυτό το θέρος, την κορύφωση του οποίου ζούμε.
Είναι η περίοδος κατά την οποία οι «επαρχιώτες» της Βουλής βρίσκονται πιο κοντά στην περιφέρεια και τους ψηφοφόρους τους, οπότε γραδάρουν τις διαθέσεις τους. Πράγμα ιδιαιτέρως κρίσιμο για όσους έχουν βρεθεί, μετά από μια διαγραφή ή μία αποχώρηση από το κόμμα με το οποίο εξελέγησαν, να είναι «ξεκρέμαστοι». Οπότε αρχίζει να λειτουργεί το άγχος της επανεκλογής. Ενα άγχος, για την αντιμετώπιση του οποίου η συνιστώμενη… θεραπεία είναι η επιβίβαση σε άλλο σκάφος, με άλλη σημαία. Σημαία ευκαιρίας.
Αλλά τώρα δεν έχουμε μόνο πολιτευτές με άγχος, που αναζητούν σημαία ευκαιρίας για να διασωθούν. Εχουμε και δύο κόμματα εξουσίας με μεγάλο άγχος να καταφέρουν να πιάσουν μια πρωτιά που θα τους εξασφαλίζει είτε τη διατήρηση είτε την επανάκτηση της εξουσίας. Οπότε τα φλερτ εξελίσσονται σε αμφίδρομα, με τα δύο μεγαλύτερα κόμματα να προσφέρουν σε ανεξάρτητους βουλευτές, αλλά και βουλευτές άλλων κομμάτων που αμφιβάλλουν για την προοπτική επανεκλογής τους, ένα «σύμφωνο συμβίωσης». Επί το ακριβέστερον, σύμφωνο… επιβίωσης, για να κρατηθούν ζωντανές οι ελπίδες των πολιτευτών να παραμείνουν βουλευτές και των διεκδικητών της εξουσίας να επιτύχουν τον στόχο τους.
Θα μπορούσα να αναφέρω εκατοντάδες περιπτώσεις μετακινήσεων, ενίοτε φαινομενικώς «αφύσικων» έως και «ανίερων». Ακόμη και ανθρώπων που κάνουν διαδρομές από το ένα κόμμα στο άλλο λες και είναι τρόλεϊ. Από τη Μάρκου ως τον Οικονόμου και από τη Ραχήλ ως τον Κουρουμπλή. Αλλωστε το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Ακόμη και ο Γεώργιος Παπανδρέου, προκειμένου να μην μείνει μια περίοδο εκτός Βουλής, είχε καταφύγει στο ψηφοδέλτιο του Παπάγου. Εχει γαρ διαχρονική ισχύ το αξίωμα που μου διατύπωσε άλλοτε ο αείμνηστος Γιάννης Αλευράς: «Η πιο σταθερή ιδεολογία κάθε βουλευτή είναι το άγχος της επανεκλογής του».
Απλώς εγώ είμαι από εκείνους που δεν αντέχουν τόσο μεγάλες κωλοτούμπες. Δεν μπορώ να φάω αριστερό Ψαριανό σε δεξιά πιατέλα. Με χαλάει βρε αδελφέ.
Γ. Π. Μασσαβέτας
